Güneşli günler, hayvanlar için ölüm mevsimi olmasın

Nihayet bahar gösterdi yüzünü. Neydi o soğuklar! Ama ben kendi çapımda görevimi yaptım. O soğuk günlerde korumam altındaki canları sağ salim bahara erdirdim.
Bu yıl arka bahçedeki beslenme odağına çok sayıda köpek ziyaretçimiz de geldi. Mekanın gerçek sahibi kediler, ağaçların, duvarların üstlerine, çatı tepelerine tırmandılar.
Neyse ki saldırgan davranmadı garibim köpekler. Ne yapsın zavallılar, bir dilim ekmek bile bulamamışlardı o karda...
Şimdi tüm canlar ılık güneşin, mavi gökyüzünün tadını çıkarmakla meşgul.
Bir türlü yakalayamadığım vahşi kediciklerimin dişilerinin çoğu hamile. Nerelere yavrularlar, nasıl büyütürler bebelerini, bilemiyorum...
Yapabildiğim sadece aç ve susuz kalmamalarını sağlamak, gerisini içgüdülerine, bir de Allah’a bırakmak zorundayım.
Doğrusu çok özlemişim güneşi, bulutsuz gökyüzünü, cıvıldayan serçe seslerini. “Oh be dünya varmış! Ne mutlu bizlere” derken acılı, yürek burkucu haberler çalmaya başlıyor kapımızı.
Turistik kıyı ilçe belediyelerinde bir hummalı çalışma, bir temizlik kampanyası almış başını gidiyor.
Sokaklarda, bütün kış yaşamayı başaran, çoğu insanın bakıp kolladığı canları zehirlemeye koyulmuşlar bile.
Ardından zehirlediklerini çöp kamyonlarına atarak işlerini tamamlamanın telaşına düşüyorlar.
Öyle ya, yaz sezonuna temiz sokaklar, temiz mahalleler bırakacaklar. Her zamanki gibi inkâr geliyor yerel yönetimlerden. “Yok, biz yapmadık, ahali yapmıştır.”
Diyelim ki halktan birileri yaptı, bulun çıkarın suçluyu emniyetle birlikte. Sizin göreviniz değil mi? Ama kim uğraşır? Zaten amaç o ya da bu şekilde sokakları temizleyip yaza hazırlamak değil mi?
Kış zorlu geçti tüm canlar için. Bahara erdiğimiz şu güzel günlerde yapmayın bu acımasızlığı o zavallı canlara. Bırakın yaşasınlar. Canlarını vermediğiniz canlıların hayatlarına siz ömür biçmeyin. Yazıktır, günahtır...
- Ece Bİlgİn (Sakarya)

Evet sevgili Ece Hanım, her sene bu aylarda birileri ortalığa kıymalı zehirleri atıyor, hayvanları kıvrandıra kıvrandıra öldürüyor ve nedense hiç kimse bir şey bilmiyor, yapan yakalanmıyor.
Dediğiniz gibi, ilkbahar canların uyandığı aylardır, doğanın hayata uyandığı günlerdir. Köpek ve kedilerimiz için ise bahar ne yazık ki ölümün çağrısı oluyor, hem de ne korkunç bir ölümün!

Sindi gideli bir yıl oldu

Sevgili Feyza Algan, o benim Sindi’ciğim, kızım, gözümün bebeğiydi.
11 yıl boyunca hemen her günü birlikte geçirdiğim kızımı toprağa vereli tam bir yıl oldu.
Bu sürede hem gönlümdeki yerini korudu hem de onu dilimden hiç düşürmedim.
Son nefesimi verinceye kadar da öyle olacak.
Kendisi için yazılan kitabın kapağında olduğu gibi “Müzedeki Hanımefendi”yi ölümünün birinci yıldönümünde özlemle anıyorum. Sizinle paylaşmak istedim. Köşenizde sevgili kızımı anarsanız sevinirim.
- Saadet Altay
Basın Müzesi Müdürü