Onlar da çocuktu

Görev süresi yarın bitiyor.

Yerine, Kayseri Lisesi’nden bir çocuk gelecek. Adı Abdullah Gül.

Meseleye böyle bakarsak, Ispartalı Çoban Sülü’den Malatyalı Turgut Özal’dan, Umurbey köylü Celal Bayar’a kadar, Anadolu güneşi ısıtır yüreklerimizi... Yağmur ve toprak kokusu sarar her yanımızı.

Vaktiyle onlar da çocuktular.

“Büyüyünce ne olacaksın?”

sorusuna kimbilir ne cevap verdiler.

*

Asker kökenli Cumhurbaşkanlarımız da öyle.

Kimi Rumelili, kimi Egeli, kimi Karadenizli.

İçlerinde hiç İstanbullu yok mu?

Galiba yok.

Bizim İstanbul, o bakımdan çok fukara bir şehirdir...

Öyle ki, gelmiş geçmiş Belediye Başkanları bile İstanbullu değil.

Dahası... Demokrasi döneminin Başbakanlarını hatırlayalım.

Sırasıyla:

Menderes, İnönü, Demirel, Ecevit, Özal, Akbulut, Yılmaz, Çiller, Erbakan, Erdoğan...

Hiç biri İstanbullu değil.

Ama lafa geldi mi, “İstanbul Dükalığı”

Hayır efendim.

*

Bu şehirden iyi şair çıkıyor, iyi romancı, iyi ressam, çok iyi müzisyen çıkıyor...

Bu şehirden iyi doktor, iyi mühendis, çok iyi mimar çıkıyor. Ama bir türlü Devlet Adamı çıkmıyor.

Bitmedi.

Bu şehirden, bir iki istisna dışında iyi şarkıcı da çıkmıyor. İyi futbolcu hiç çıkmıyor. Hepsi Anadolu'dan.

Yine bitmedi.

Gazete yöneticilerine bakın. Üst

düzeyde hemen hemen İstanbullu yok. Hepsi İzmir, Ankara kökenli. İşte, tiraj şampiyonumuz Rıfat Ababay, Balıkesirli.

Hatta gazete sahiplerine bakın,

içlerinde İstanbullu var mı?

...........

Örnekleri çoğaltabiliriz.

Ama gerek yok.

İstanbul'u, Anadolu müteahhitlerinin

inşa ettiğini artık bilmeyen kalmadı. Olsun. Yine de İstanbul’un keyfi yerindedir.

Yarın Cumhurbaşkanı seçilecekmiş. Bize ne? Ankara düşünüyor. İstanbul eğleniyor.