Kocalarımızı değiş tokuş yaparak eve bağladık

Güzin abla, belki bu yazacaklarımız sizi şaşırtacak, ama aslında bizim gibi düşünen ya da yapmak isteyip de utandığı için yapamayan pek çok kadın olduğunu sanıyoruz.

Biz iki yakın komşuyuz. Her ikimizin eşleri de çok çapkın... Sık sık dışarı gidip kaçamak yapıyorlardı. Biz üzülsek de, kızsak da buna engel olamıyorduk. Sonunda inat olsun diye biz de dışarı kayıp, onlara ders vermek istedik. Ancak bunu fark ettiler ve bizi dayakla sindirdiler.

Bunun üzerine oturup düşündük, eşlerimizin dışarıya kaçmasını önlemek, bilmediğimiz yabancı kadınlarla düşüp kalkmalarına engel olabilmek için her ikimiz de kocalarımızı paslaşmaya karar verdik. Yani zaman zaman o benim eşimle, ben de onun eşiyle yatağa giriyoruz. Birbirimizi hemen hemen 12 yıldır tanıdığımız için de fazla bir yabancılık çekmiyoruz.

Bu şekilde hem kocalarımızın çapkınlığını önlemiş olduk hem de aramızda bir sorun kalmadı. Kısacası herkes mutlu. Bu değiş tokuş hepimizi rahatlattı. "Haram tatlı olur" derler, doğruymuş.

Bize "Siz deli misiniz, bu nasıl bir aile anlayışı" diyebilirsin, ama aslında bizim gibi düşünen pek çok kadın var. Sadece cesaret edip bunu gerçekleştiremiyorlar. Bizim farkımız cesaret edebilmek.

RUMUZ: ÇAPKINLIĞA ÇÖZÜM

Aman hanımlar, dünya nereye gidiyor! Buna benzer bir mektupla yıllar önce karşılaşmış, ama ciddiye almamıştım. Bu yazınızı, genç bir doktora, aşık olup evlenmek istediği kendisinden 20 yaş küçük kıza aşkını açmasını, ailesinden kendisini istemesini söyledim diye "şoke olduğunu" yazan Almanya’da yaşayan bir okurumun görmesini çok isterdim. Şoke olmak neymiş, anlasın!

Asıl bu mektup beni şoke etti. Bana "Gençlik çok değişti, aile mefhumu kalmadı" diye yazan okurlar haklıymış meğer. Ben hálá inanmak istemiyordum. Ama sizin ağzınızdan böyle bir itiraf duymak, gerçekten benim ahlak anlayışımı derinden yaraladı.

Kızım size "delisiniz" demeyeceğim. Delilik bir akıl hastalığıdır. Sonuçta elde olmayan bir şeydir. Sizinki çok farklı bir durum ve inanın çok üzüntü duydum. Bize özel ahlak anlayışını, gelenek ve göreneklerimizi bu kadar mı unuttunuz? Umarım, dedikleriniz doğru değildir. Sizin gibi düşünen ve uygulamak isteyen pek çok kadın yoktur. Aksi halde durum çok vahim!

Genç yaşta talihsiz bir evlilik yapıp boşandım

Ben sana Almanya’dan yazıyorum ablacığım... 22 yaşındayım, ama daha bu genç yaşta başımdan bir evlilik geçti. Aile zoruyla evlenip, 3 yıl evli kaldım ve geçen yıl da memlekette boşandım. Aslında iki yıldır ayrı yaşıyorduk, yani boş yere boşanmış damgası yedim.

Şimdi ise benden yaşça küçük bir gençle beraberim. Onunla çok iyi anlaşıyoruz. Benim hayatımı çok iyi biliyor ve her şeye rağmen benimle evlenmek istiyor. Ne yazık ki ailesi aramıza giriyor, tahmin edeceğiniz gibi benimle evlenmesine karşı çıkıyorlar.

Kendisi burada eğitimini sürdürüyor. Okulu bitirmesine iki yıl daha var. Okul bitince evleneceğimizi söylüyor. "Ailem umurumda değil" diyor. Onu bu kadar beklemem ne kadar doğru olur? Ya da ailesini gerçekten karşısına alırsa, ne olur? Beni sevdiğini biliyor, ona güveniyorum. Ama bana kalırsa, şimdi ailesinin desteğiyle yaşadığına göre, onların sözünden ister istemez çıkamaz diye düşünüyorum. Ne yapmalıyım?

RUMUZ: BOŞANMIŞ KADIN

Canım kızım, başından gencecik yaşta kötü bir evlilik geçti diye damgalandın mı? Kötü biri mi olup çıktın? Kirlendin mi, namusun mu lekelendi? Bu genç seni sevebilir, sen de onu sevebilirsin. Ailesinin bu tepkisi niye? Eğer bir çocuğun olsaydı, belki evliliğiniz daha zor olurdu. Belki o zaman bir anlamda, aile evliliğin yürümeyeceğini düşünerek tepki gösterebilirdi. Ama bu da yok... Üstelik çocuk bile olsa, zaman zaman bazı erkeklerin o çocuğu babasından çok daha iyi sahiplendiği, ona çok iyi bir baba olduğu da görülmüyor değil.

Kızım, sevdiğin genç okulu bitince elbette çalışıp parasını kendi kazanacak. Şu anki aile desteğini sorun etme. Gerçekten dürüst bir erkekse, sana verdiği sözü tutar sanırım. Sen de iki yıl daha onu sorun yaratmadan, olgunlukla bekleyebilirsin. Henüz genç kız denecek yaştasın nasıl olsa...

22 yaşındayım ama hálá göğüslerim büyümedi

Ablacığım, öncelikle yazıların için sana teşekkür ediyorum. Bunlar sayesinde insanlara daha temkinli yaklaşıyorum.

Ablacığım, ben 1.70 boyunda, 52 kilo ağırlığında, 22 yaşında bir genç kızım. Ama bu yaşıma rağmen hálá göğüslerim büyümedi. Sağlıklı olduğum için tabii ki şükrediyorum, ama bir kadın için göğüslerin ne kadar önemli olduğunu biliyorsun. Bu çok büyük bir eksiklik... Acaba hormon tedavisi görsem büyür mü?

Kendimden yaşça küçük kızları görünce moralim altüst oluyor. Bu arada göğüs çevremde de kahverengi lekeler var, acaba onlar ne anlama geliyor olabilir? Senden cevap bekleyeceğim. Göğüslerimi büyütmek için ne yapmam lazım, hangi doktora gitmem lazım, bana yardımcı olursan çok sevinirim. Sana ihtiyacı olan herkese yardımcı olduğunu biliyorum ve beni de cevapsız bırakma lütfen.

RUMUZ: LÜTFEN BİR CEVAP YAZ

Sevgili kızım, insanların yapıları, dokuları, vücut şekilleri, kemikleri, her şeyleri farklıdır. Bu özelliklerin de genler sayesinde kuşaktan kuşağa geçtiği biliniyor artık... O nedenle başkalarının vücut yapısına bakıp da kendin için üzülmemelisin, kıyaslama yapmamalısın.

Bir hormonal sorun yaşıyorsan, bunun başka belirtileri de vardır. Ama bence senin sorunun (pek çok genç kız ve kadın gibi) doğuma kadar göğüs gelişiminin tamamlanmamasından kaynaklanıyordur. Bir kadın doğum uzmanına başvur... Sana gerekeni söyleyecektir.

Bu arada, günümüzde bazı krem ve losyonların göğüsleri büyüttüğü söylense de ben pek inanmıyorum. En iyisi jimnastik hareketleridir. Bir küçük lastik topu iki elinin arasına al, tam göğüs hizasında avuçllarınla sık bırak ve bu hareketi birkaç kez tekrarla. Bir de yarımşar litrelik su şişelerini ellerine al, kollarını iki yana açıp, yukarıya, aşağıya, önüne düzgün ve ritmik hareketlerle salla. Göreceksin, faydası olacak.
Yazarın Tüm Yazıları