İslamcılar nasıl bölündü

Son günlerde kışkırtıcı manşetler atan Tercüman Gazetesi’ni alın... Yanına Milli Gazete’yi koyun...

MHP Lideri Devlet Bahçeli’yi alın... Yanına "Ben Ermeni değilim, Türk’üm" diyerek belli bir seçmen duyarlılığına selam gönderen AKP’li Bakan Ali Coşkun’u koyun...

"Dink’in cenaze törenini sol örgütler yönlendirdi" diye yazarak Türkiye’nin yüzünü ak eden olaya kara çalan Vakit Gazetesi’ni alın... Yanına en keskin ve en laik ulusalcıları koyun...

Bir yandan "Hrant.. Sevgili Hrant" edebiyatı yapıp, bir yandan Hrant’ın dostlarını hedef alan Kanaltürk’ü alın... Yanına ART, BRT’yi falan koyun...

CHP’li Onur Öymen’i alın... Yanına AKP’li Turhan Çömez’i koyun...

Karşınıza yeni, yepyeni bir "siyaset hattı" çıkacaktır.

* * *

Bu "Vatan elden gidiyor" hattıdır.

Bu "Kıbrıs satıldı" hattıdır.

Bu "Hepimiz Ermeniyiz" sloganından "Eyvah gitti Türklüğümüz" sonucu çıkarma hattıdır.

Bu "Yandık, bittik, perişan olduk! Sevr şartlarındayız! Milli Kuvvetler görev başına!" hattıdır.

Bu "Kahrolsun Avrupa Birliği" hattıdır.

Şevket Kazan’ın İslamcılığı ile Haydar Baş’ın İslamcılığını birleştiren...

Tercüman Gazetesi’nin milliyetçiliği ile Ali Coşkun’un milliyetçiliğini meczeden...

Muhsin Yazıcıoğlu’nun üslubu ile Onur Öymen’in üslubunu yakınlaştıran...

Değişik, şaşırtıcı ama kesinlikle bugüne özgü yeni bir "siyaset hattı"yla karşı karşıyayız.

* * *

Bundan bir süre öncesine kadar ne yapıyorduk?

AKP’den Saadet Partisi’ne, BBP’den Fethullah Gülen cemaatine, Vakit Gazetesi’nden Birlik Vakfı’na, Milli Gazete’den Yeni Şafak’a çeşitli odakları, aralarındaki meşrep farklarına rağmen "İslami kesim" dediğimiz büyük yapının içinde mütalaa ediyorduk.

Oysa...

Sözünü ettiğimiz "yeni siyaset hattı", bu kategoriyi darmadağın ediyor.

Artık...

Taraflar belirginleşmiştir.

Ve bu belirginleşmeyi sağlayan ana unsur "İslami kaygılar" değildir.

Bir taraf "AB karşıtı, millici, içe kapanmacı, ulusalcı" kamptadır.

Diğer taraf ise "AB yanlısı, özgürlükçü, dışa açık" kamptadır.

Yani demem o ki:

Bundan sonra "İslami kesim" derken, biraz daha dikkatli olmakta sayısız fayda vardır.

Hayal kırıklıkları

VOLKAN KONAK: Karadeniz yaylalarının delifişek havasını en iyi yansıtan sanatçıların başında gelen Volkan Konak’ın, Trabzon üzerine ne söyleyeceğini merak ediyorduk. Ancak Volkan Konak, "bir şehrin vicdanı" olmak yerine "şehir fanatizmi" yapmayı tercih etti. Hayal kırıklığımız bundandır.

STAR GAZETESİ: Son günlerde attığı zekice başlıklarla dikkat çeken Star Gazetesi’nin Genel Yayın Yönetmeni Alev Er’in, o zeki başlıklardan biri nedeniyle koltuğundan edildiği iddiası ne kadar da can sıkıcı. Ve iktidarın bir manşet yüzünden genel yayın yönetmenini koltuğundan ettiği iddiası, nasıl da hayal kırıklığı yaratıyor.

MUHSİN YAZICIOĞLU: Hrant Dink için şiir yazmış. Başkası yapsa "Sen hiç bir şehidin arkasından şiir yazdın mı?" diyecek. Ama kendisi yapınca işin rengi değişiyor. Ben en çok şiirde "Hrant" yerine "Fırat" demesi nedeniyle hayal kırıklığı yaşadım.

HÜLYA AVŞAR: Bilmiyorum, insanın bir anda hıçkırıklara boğulması ve yüksek dereceden ağlaması için "Anırarak ağlamak" dışında başka bir tabir bulunamaz mı? Ya da "Anıra anıra ağladım" demek, bir parça "sanatçı zarafeti"ne aykırı düşmüyor mu?

İyi niyetli bir öneri

AJDAR’a kafa göz girişen "türkücü" Alihan ile meşhur "Sıkı Dostlar" filminin psikopat kahramanı Joe Pesci arasındaki süper benzerlik sizin de dikkatinizi çekti mi?

Joe Pesci, durup dururken olay çıkaran pervasızlık abidesi herifleri öyle inandırıcı canlandırır ki!

Zavallı Ajdar’a gerekçesiz saldıran Alihan’ı izlerken, "Bu adam bizim Joe’yu taklit ediyor" deyivermişim.

Alihan’ı tanımıyorum: Türkücüymüş. Bir türlü dikiş tutturamamış. Tutunamayanlardanmış... Hırçınlaşması, olay çıkarıp dikkat çekme çabası bundanmış...

Acaba şöyle "Sıkı Dostlar" kıvamında bir dizimiz olsa, şu Alihan’a da "durup dururken olay çıkaran psikopat" rolü verilse...

Hem Alihan kurtulsa, hem de Ajdar kurtulsa... İyi olmaz mı?