Çeyrek kala

Herşey ertelenmiştir.

Sırf belediyelerde değil, devletin bütün katlarında, haftalardır iş yapılmıyor, imza atılmıyor, çark dönmüyor, yaprak kıpırdamıyor.

Biz hep böyleyiz.

Önümüze daima bir barikat koyarız.

Perhize bile başlayacaksak seçimden sonra, sigarayı bile bırakacaksak seçimden sonra.

- Yahu bir akşam beraber yemek yiyelim.

- Hay hay... Seçimden sonra.

***

Yine de seçimi çok seviyorum.

Demokrasi şöleni bu.

Tam bir festival havası.

Davullu zurnalı, şarkılı türkülü halk hareketi.

Kaç miting oldu?

Partiler toplam kaç miting yaptı?

100 miting diyelim.

Her miting bereket demek.

Ayran, simit, çay, sandviç, meşrubat, köfte, lahmacun... Beri tarafta bayrak, flama, afiş, broşür, otel, lokanta, otobüs, sahne, kürsü, konser...

Kilometrelerce kumaş.

Tonlarca mürekkep ve kâğıt.

- Allah bereket versin.

Küçümsenmeyecek bir ekonomi.

***

Fakat hayret.

Din Devleti üzerinden nutuk atan yok bu sefer.

Laik-Antilaik çekişmesi yok.

E ne oldu irtica tehlikesi?..

Boşuna mıydı o cumhuriyet mitingleri?

Hani bin yıl sürüyordu 28 Şubat?

Bütün bunlar evham mıydı?

Ne oldu öcü?

Nereye gitti?

Çok şakacı insanlarsınız?

Ayol 10 yıl önce öcü diye gösterdiğiniz Erbakan’ın partisi’ni şimdi niye alkışlıyorsunuz?

Niye çok oy alsın istiyorsunuz?

Bir şey söyleyeceğim:

Kendime acıyorum.

Mesleğime yanıyorum.

Bu kadar kaypak insanların bulunduğu bir ülkede, siyaset yazmak kadar sefil bir iş olamaz.