Ayşe Hanım Merhabalar,  Arşivde yer..." /> Ayşe Hanım Merhabalar,  Arşivde yer..." />

Yetiş Ayşe

Haberin Devamı

ŞAFAK BAY'A YARDIM ETMEK İSTİYORUM

 

Ayşe Hanım Merhabalar,

 

Arşivde yer alan yazılarınızı okurken Şafak Bay için yazdığınız köşe yazısı ilgimi çekti.

 

6 yaşında KPSS yüzünden kanser olmuş biri beni derinden etkiledi.

 

Anneannesini ve dayısını kanserden dolayı kaybetmiş biri olarak Şafak Bey'e yardım etmek istiyorum.

 

Ve sizden Şafak Bey'in telefonunu, e-mail adresini rica ediyorum.

 

Sizin de yardımınızla yapılabilecek olan yardımları büyütüp halka ve yetkili kişilere duyurabiliriz.

 

Haberin Devamı

Öncelikle ailemden yardım toplayıp onların çevresine de duyurarak yardım toplayabilirim.

 

Daha sonrasında okul çevresine dağılıp oradan da para yardımı topladıktan sonra şu anda stajyer olarak çalıştığım holdingdeki insanlardan ve onların çevresindeki işadamlarından yardım toplayabilirim.

 

En kısa zamanda bana geri dönüş yaparsanız çok mutlu olacağım.

 

26 yaşında hayata böylesine sarılan birine yardım etmek için elimden geleni yapacağım.

 

Teşekkür ederim

 

 

İlayda

 

CEVAP: Harikasın, en kısa zamanda sana Şafak Bay’ın iletişim bilgilerini ileteceğim. Twitter’dan da Şafak’a ulaşılabilir adresi: http://twitter.com/#!/safakbay

 

…………..

 

 

 

Haberin Devamı

GEBZE’DEKİ ÇOCUK ESİRGEME KURUMU’NA ACİL YARDIM

 

Ayşe Hanım merhabalar,

 

Öncelikle sizi ve yazılarınızı çok sevdiğimi belirtmek istiyorum.

 

Özellikle Yetiş Ayşe günlerinize bayılıyorum ve ben de YETİŞ AYŞEEEE diyeceğim.

 

Şöyle ki Gebze Şekerpınar’da çalışıyorum ve yakınımızda Çocuk Sevgi Evleri adı altında bir Çocuk Esirgeme Kurumu var.

 

Burada kalan çocukların hepsinin annesi babası var. Ancak burada bulunan çocuklar aileleri tarafından şiddete, tacize v.s. maruz bırakılmış, devlet tarafından korunmaya alınmış çocuklar.

 

Kurum para kabul etmiyor doğal olarak. Ara ara kendi aramızda para toplayıp çocukların ihtiyaçlarını karşılamaya çalışıyoruz.

 

Kurban Bayramında 30 çocuğun hepsine kıyafet ve çorap aldık. Ama konu çocuklar olunca ihtiyaçlar çok fazla oluyor. Bu ay istediğimiz kadar para toplayamadık maalesef.

Haberin Devamı

İhtiyaç listelerinde iç çamaşırı, eşofman, (7-8 tane genç kız var) bu kızlarımızın sutyen ve epilatör ihtiyaçları da var.

 

Onun dışında 2 tane bebek var. Bir tanesi oraya 3 günlükken gelmiş. Annesi hastanede boğmaya çalışırken hemşire tarafından fark edilerek korunmaya alınıyor ve hastaneden direkt bu kuruma geliyor.

 

Çevrede bir tane sütannesi bulunmuş ancak ek olarak hazır bebe sütlerinden veriliyor. Geçen ay almıştık bitince müdürleri kendi cebinden de alıyor. Ancak şimdi bebek sayısı ikiye çıkınca karşılamak zor oluyor.

 

Bunun için bir arkadaşımız bir mama şirketini arayarak durumu anlattı ancak Kurban bayramından şu ana kadar tarafımıza dönüş yapılmadı.

Haberin Devamı

Durumlar bundan ibaret sizin çevrenizin geniş olduğunu düşünerek yardımlarınızı rica ediyorum. Gerçekten bu çocukların desteğe, desteklerimize ihtiyaçları var.

 

Bu ihtiyaçların en azından bir kısmını halledebilirsek biz de kurumun ihtiyacı olan 6 metrekarelik 2 tane halıyı alacağız.

En derin sevgi ve saygılarımla.

Oya   

 

CEVAP: Oyacım okurken gözlerim doldu. Bir anne nasıl yavrusunu öldürecek kadar çaresiz kalabilir?

Oyacım sen de kurumun iletişim bilgilerini bana gönderirsen ben de yardım etmek isteyen okurlarıma iletebilirim.

Eminim herkes kendi bütçesine göre az ya da çok bu yavrulara yardım etmek için ellerinden geleni yapacaktır. MNG Kargo şirketi ile Yetiş Ayşe’nin yapmış olduğu işbirliğini de tekrar hatırlatalım. Yetiş Ayşe kapsamındaki gönderilerinizi %50 indirimli olarak gönderebilirsiniz.

 

………………..

 

Haberin Devamı

“ANNE OLMAK" YAZINLA İLGİLİ BİR SORU

 

 

Selam Ayşe,

 

 Uzun zamandır okumaktan kendimi alamadığım bir yazın var ve sonunda yazmaya karar verdim. 16 ağustos tarihli "anne olmak" yazın.

Sanırım bir aydır okumamıştım bugün tekrar okuduğumda hiç olmadığı kadar içim acıdı, gözyaşlarımı tutamadım.

Öncelikle böyle anlayışlı bir anne olduğun için kızın Begüm gerçekten çok şanslı ve seni de bu yaklaşımın için çok takdir ediyorum.

 

Ben 26 yaşında kendi işinin gücünün başında bir insan olmama rağmen seninki gibi bir aile hayatı yaşıyorum. Şu yaşımda hala o hafta "ne kadar da çok gezdiğimin" çetelesi tutulur, vurgusu yapılır, erkek arkadaşla tatile filan gitmek ütopyadır, kendince kuralları vardır.

 

Hatta buna benzer kurallar yüzünden bir şekilde ikna edip kabul ettirmiş olsam da neticede onlar kazandı ve ben temmuz ayında çok sevdiğim sözlümden ayrılmak zorunda kaldım.

Çünkü evin içinde babamın oflamalarına, annemin karşımda bayılırcasına ağlamalarına daha fazla dayanamadım. Niye karşı çıkıyorlardı?

 

Benim o maddiyattaki biriyle ve bir şekilde bize uymayan akrabalarıyla mutlu olamayacağıma inanıyorlardı.

 

Yazında en çok içimi acıtan nokta da "Ben yine ağladım ama mutluluktan, evladın mutlu olunca senden daha mutlusu yok işte." cümlen oldu. Ben o süreçte gördüm ki benim ailem benim mutluluğumla hiç mutlu olmadı, hep içleri sıkıldı ve bu da direk benim mutluluğuma gölge düşürdü. Ailen mutsuzken sen ne kadar keyif çatabilirsin ki...

 

Ancak boğazında düğümlenir kalır her şey.  Kel alaka birinin bile ev oturmasına giderken 1000 çeşit süslenip püslenen annem kendi kızının sözünde gardırobundan öylesine seçtiği bir pantolon bluzla, öylesine çektiği bir fönle arzı endam etti.  

 

"Benim ailem beni gerçekten tanımıyor benim neyle mutlu olduğumu göremiyorlar, dolayısıyla da benim mutluluğumla mutlu olamıyorlar" bunun farkına varmanın ne kadar acı bir duygu olduğunu tarif etmem imkânsız.

 

Tabi ki benim annem babam senin kızını sevdiğinden daha az sevmiyor beni, öyle bir şey kimse iddia edemez ama bu yaşadıklarım da yeterince acı...

 

Senin 19 yaşında kendi evinde kendi kurallarınla yasayabilmek uğruna erkenden evlenmeni de aslında su an evliliğe ve kendi "denetlenmediğim" düzenime duyduğum ihtiyaçla çok paralel buluyorum.

 

Soruma gelince; aylardır bu yazıyı anneme okutup okutmama fikrinde gidip geliyorum.

 

Özellikle o mutlu olma kısmını vurguladığımda biliyorum ki annemi çok inciteceğim, günlerce aylarca bunun üzerine düşünecek belki.

Belki ben ne yaptım diyecek, kızımın mutluluğuna engel oldum diye düşünecek, benim sözlümle çoktaaan tekrar bir araya geldiğimizi bilmeden.

 

O kadar üzmek acıtmak istemiyorum ama bazı gerçekleri de görüp biraz kafa yormasını istiyorum.

 

Durum böyleyken sen de bir anne olduğun için sence bu yazını anneme okutmalı mıyım? İşin içinden bir türlü çıkamıyorum.  

Yazmışsın böyle içli bir yazı, bir yardım eli uzatıver Ayşecim  

 

Sevgiler  

S.

 

CEVAP: Bir yazara yazını okutayım mı diye sorarsan cevap tabi ki okut olur. Aileler tabi ki çocuklarının iyiliklerini düşündükleri için bazı ilişkilere karşı çıkıyorlar. Ancak sen de 26 yaşındasın, kendi işini yapıyorsun, demek ki kendi kararlarını da verebilecek yaştasın. Yine de kendini biraz geri çekip acaba ailem neden istemiyor hata mı yapıyorum, aşktan gözüm kör oldu da bazı şeyleri görmüyor muyum acaba diye de bir düşün bakalım. Ne dersin? Fikrinde bir değişiklik olmazsa da yazımı okutursun annene.

 

…………………………..

 

SAMSUN’DA İNGİLİZCE KURSU

 

Ayşe’m sen beni bilirsin, söze nerden nasıl başlanır bilmiyorum.

 

Aslında senden yardım istememin sebebi mesleğimle ilgili iş bulamamaktı ki bunun nedeni öğrendim artık senden bu konu da bana yardım etmeni istiyorum.

 

Meğer benim ana dilim gibi İngilizce bilmem gerekiyormuş!

Bunu öğrendiğimde anneme açtım konuyu, para yok ki nasıl olacak dedi. Aradım, taradım Samsun’da öğrenciye burs yok, bunu anladım.

 

Benden İngilizce belgesi bekleyen onca iş varken ben hiç bir şey yapamıyorum.

 

T.  İngilizce kursu vardır, herkes bilir en geçerli belgeyi ve eğitimi orası verir. Gittim konuştum 290 TL aylık parası.

Ben senden bana burs sağlayabilecek birilerini bulmanı istiyorum. Eğer bu İngilizce olmazsa iş filan bulamayacağım.

 

Resmen hayatım su 290TLya bağlandı. Sen şimdi diyeceksin ki e bunun kursa giderken harçlığı filan da var. Yok, valla hiç bir şey istemiyorum. Şu sertifikayı alana kadar bana burs sağlayabilecek birine ihtiyacım var.

 

Ne olur Ayşe’m yardım et, bul bana birini, toplam 12 kur bu kurs ama benim hiç değilse orta düzeye kadar çıkmam lazım.

S.

 

CEVAP:  Sevgili S. buradan okur dostlarıma duyuralım. Belki Samsun’da İngilizce kursu olan bir okurumuz destek verir. Belki de senin kurs ücretini karşılamak isteyen okurlarımız çıkar. Bir kişinin 12 ayı karşılaması da şart değil herkes 1 ayını karşılasa bile bu sorun çözülür.

 

 

………………

 

 SEDEF HASTALIĞI YARDIM

 

Sevgili Ayşe Hanım,

Köşenizin sıkı bir takipçisiyim. Biz okurlarınıza, kattıklarınız için teşekkürler.

 

Ben de bir sedef hastasıyım ama yoğun bir şekilde değil.

Strese dayalı benimki de. Eşimi kaybettim, yıllardır kızımla hayat mücadelesi vermekteyim.

 

Kızım şu an üniversite 3’te, mimarlıkta okuyor.

Yıllar sonra tam oh diyecekken bu hastalıkla merhabalaştım. Yılların birikimi bana ceeee dedi anlayacağınız.

 

Size cevap yollayan arkadaşlara benim mail adresimi ya da onlarınkini bana iletirseniz onlarla irtibat kurmak istiyorum. Belki ben de derman bulabilirim.

 

Sevgilerimle

H.

 

CEVAP: Sevgili H. Geçmiş olsun. Kendini bu kadar strese sokup üzme. Bak tek başına olmana rağmen kızını güzel bir üniversitede okutuyorsun. Hayat her şeye rağmen devam ediyor. Ne kadar güçlü bir kadın olduğunu unutma. Okurlarımın iletişim bilgilerini de en kısa zamanda ileteceğim sana.

 

…………………….

 

 

 

KIZIMA BURS KENDİME İŞ ARIYORUM

 

 

Canım Ayşecim  

 

Senden binlerce kez Allah razı olsun ki herkese köşende bir şekilde yardımcı olmaya çalışıyorsun. Allah bu gücü senden almasın ve seni de her daim kızından yana güldürsün.

 

Sana daha öncede defalarca yazdım köşende sen de bir kaç kez sağ olasın mailimi yayınladın ama bana kimse geri dönmedi hatta en son sana gazetede 15 Kasım’daki Yetiş Ayşe köşende Özge Hanım şehir bilgisi sordu ama sanırım İstanbul’da olduğumuz için ona da uymadı ki bana ulaşmadı.  

 

Daha önce de sana yazdığım gibi boşandım 2001’de çeşitli işlerde (reklam ajansı sekreterlik-idari işler-ön muhasebe-internette editörlük gibi) çalışarak bugüne dek bir şekilde geldim kızımla.

 

Artık yaş 45 olunca kimse iş de vermiyor bilirsin sanırım yaşlı sanıyor işverenler bu yaşta bir bayanız diye.

 

Birçok yere başvursam da, telefon etsem de gazete ilanlarına ''Kusura bakmayın maksimum yaş sınırımız 35 '' yanıtı almaktan artık cidden ruhum daraldı.

 

Oturduğumuz ev kira tahmin edersin kiralar malum ve tüm bunlara rağmen bu zamana dek mücadele etmeye gayret ettim.

Hala da ediyorum çünkü kızım Ankara’da üniversitede 3. sınıfa geldi, yurtta kalıyor ve çok  çok başarılı.

 

Klasik Türk filmi gibi, kızım buraya kadarmış 3. sınıfa dek okuttum seni ama artık ne yurduna ne sana ne ev kirasına ne faturalara yetişemiyorum, üzgünüm 3’tesin ve başarılısın ama yetemiyorum diyemem.

 

Allah da dedirtmesin bunu bana anne olarak. Aile olarak anne kız minimum çekirdek aileyiz destek alabileceğim kimsemiz de yok daha önceki mailimde de söyledimdi.

 

 

Canım Ayşecim önceki mailde de yazdığım gibi sadece rahmetli anne babamdan aldığım dul yetim maaşı var ama Ziraat’te iki maaşa mahsuben önceki kira borçlarım için almış olduğum kredi borcumdan dolayı iki dul yetim maaşından elime sadece 430 TL maaş geçmekte.

Bununla hem Ankara’da okuyan kızıma harçlık yollamaya hem de evin fatura (elektrik-su-doğal gaz-telefon-gıda) yetişmeye çalışıyorum.

Tabii tahmin edeceğin gibi aslında yetişemiyorum bile.

Dolayısı ile kıra dahi ödenmeden beklemede oluyor.

Allahtan ki ev sahibim senelerdir tanıyor idare ediyor ama şu an onlar da biriken kira borcunu temmuzdan bu yana istiyorlar haklılar da.

Yine kredi çekip ödemem lazım ama eski krediyi kapatırsam çekebilme hakkım var ve tabii bu kez de eski krediyi kapamak için gereken miktarı bulamıyorum.

Hoş bulsam ne değişecek 24 saatliğine borç alıp bulsam dahi eskiyi kapatıp kredi çekip borç aldığım kişi ve kirayı kapatacağım ve ertesi ay sil baştan kira ve veresiye gıda vs borcu birikecek dul yetim maaşından da kesik maaş almam da cabası.

Kısacası borçla borç kapanır mı kapanmaz ama tek başıma buraya dek dönebildim işte.

 

Şu an 6 aylık olan kira borcum ve + veresiye aldığım verdiğim gıda vs için gereken para 9800 TL

 

Krediyi kapamak içinse gereken 4700 TL

 

Dolayısı ile 24 saatlik kredi kapamak için gereken 4700 TL ile benim kira vs leri borçları ödemek için gereken toplam para 14500 TL.  

 

Evimde dizi çekimi için başvurmadığım ajans kalmadı gelir olur diye geliyorlar bakıyorlar tamam çok iyi ev rahat çekim olur diyorlar son dakika ne oluyorsa terslik telefon ediyorlar ev sahnesi ya iptal olmuş oluyor ya da başka sebep.

 

Eve bayan yanına bayan arkadaş aranıyor diye defalarca nette de ilan verdim semt de merkezi yerde olmasına rağmen arayan olmadı şansımıza.

 

Kısacası hala son ümitle her yerden araştırmakta, çırpınmakta ve yine sana yazmaktayım canım Ayşe’m inşallah bu kez olsun bir netice almamız umuduyla, bize destek olabilecek birileri çıkar ölene dek minnettar kalırım.

 

Canım Ayşecim kusura bakma, hakkını da helal et senin de başını şişirdim ama dedim ya medet ummaktan başka bir yerlerden çarem kalmadı.

 

Saygılar

 

Allaha emanet olun sen ve kızınız sevgiyle kalın

 

Yeşim

 

 

CEVAP: Yeşim Hanım daha önce de söz verdiğim gibi size birileri yardım edene kadar yayınlamaya devam edeceğim. İnşallah size göre bir iş bulunur da sorununuz kökten çözümlenir.

 

…………………..

 

GÖZ DOKTORU ARAYIŞI

 

Sayın Ayşe Aral,

Londra'da yaşayan Serkan ve Volkan isimli iki ikiz kardeşten biri yoğun bakımda yatıyor 2 aydır.

 

İngiltere'deki sağlık sistemi çok kötü olduğu için durumunda yeterince olumlu gelişme göstermesine katkı sağlamadıklarını düşünüyoruz.

 

Bu nedenle belki de sizin bir katkınız olursa düşüncesi ile Volkan'ın durumunu size de iletmek istedim.

 

Volkan 2 aydır hastanede. Kardeşi Serkan çok umutlu. Birkaç gün önce son doktor kontrollerinde gözlerinin görme işlevini kaybettiği ortaya çıktı. Şu an sadece 24 yaşında. Belki bildiğiniz bir doktor vardır, Volkan'ın hastalığına ışık olur.  

 

Sevgi ve saygılar.

 

 

Hilal  

 

SERKAN’IN EPOSTASI:

 

Merhabalar,

 

Adım Serkan,24 yaşındayım, doğma büyüme Londra’da yaşamaktayım.

Annem, babam ve ikizim Volkan ile. İkizim Volkan tam 1 aydır Londra’da Homerton University Hospital’da yoğun bakımda yaşam savaşı veriyor.

Gerçekten çok zor ve kritik zamanlar geçiriyor. Bu mailimi sizden yardım dilemek için yazıyorum, olabilirseniz veya bize bir yön gösterirseniz, ailem ve ben size gerçekten minnettar kalacağız.

 

 

Bundan 30 gün önce, ikizim Volkan karın ağrısı ile hastaneye kaldırıldı ve bir kaç saat sonra da kalp krizi geçirdi. Nedeni de pancreatitis dediler. O bölgedeki salgı bezleri sıvı salmaya başlamış ve vücudunun sağ tarafı 2 litre, sol tarafı da 1 litre su ile dolmuş.

Bunu fark eden doktorlar, sağ tarafına bir delik sol tarafına da bir delik açmış ve sıvıyı boşaltmış sonra da kalbini çalıştırmışlar. Bunların hepsini 20-25 dakikada yapabilmişler. Yani 20-25 dakika boyunca kalbi durdu. Haliyle beyine o zaman zarfı içerisinde oksijen gitmemiş.

 

 

Beyninde şişlik var ve inmek bilmiyor. Fonksiyonunu yitirmiş olabilir diyorlar. Belki yürüyemez, konuşamaz hatta bu şekilde de kalabilir diyorlar. Bu da bizi gerçekten uzuyor.

 

Kalbini çalıştırdıktan sonra böbrekleri ve ciğerleri de çalışmıyordu, bir sure diyaliz makinesine bağlıydı ama onu bıraktılar artık çünkü çalışıyor.

Ciğerleri de iyi diyorlar ama hasarlı. Pankreasına gelecek olursak; bir kısmı işlevini tamamen yitirmiş, bir kısmı da çalışıyormuş ve şişlik varmış.

 

İyi olup olamayacağını bilmiyorlar, haliyle biz nasıl bilelim, Allah razı olsun hepsinden hayata döndürdüler ama bize bu yetmiyor. Ben ikizimden şu ana kadar ayrılmadım ve ayrılmak da istemiyorum, onsuz bir hayat düşünemiyorum, her şeyim o benim, lütfen yardım edin bize.

 

Doktorlarla görüştük ve ikinci bir fikir almakta serbest olduğumuzu söylediler ve biz de bunu Türkiye’deki doktorlarımızdan yana kullanmakta karar kildik. Bize “başka bir doktor veya bu alanda uzman kişiyi bulun, biz irtibata geçip bütün bilgiyi vermeye hazırız, sonra da o kişiyi buraya getirmeye çalışırız” dediler.

 

Biz bir aile olarak ne kadar masraf var ise karşılamaya hazırız. Benimle veya ailemle irtibata geçerseniz gerçekten hayat boyu duacınız olacağız, bir fikir, bir yol göstermeniz bile bizim için kâfi. Belki de bu konuda uzman olan birini tanıyor olabilirsiniz.

 

Neyimiz var neyimiz yok vermeye hazırız. Önce Allah’a sonra da sizlere güveniyorum. Volkan’ı artik geri istiyoruz.

 

Yardımcı olabilecek kişi lütfen bizimle irtibata geçsin. Sonsuz Teşekkürler.

 

Saygılarımız ve sevgilerimizle.

 

Serkan

 

CEVAP: Geçmiş olsun Serkan. Benim de kardeşim var ne hissettiğini çok iyi anlıyorum. İnşallah bir an önce sağlığına kavuşur ikizin.

Okur dostlarımızdan özellikle göz doktoru ve bu tip kalp durması sonrası tedavi konusunda uzman doktorlar hakkındaki önerilerini bekliyorum. 

Yazarın Tüm Yazıları