Eski eşimle bir türlü ayrılamıyoruz

41 yaşımdayım, yurtdışında yaşıyorum ve iki çocuğum var. Çocuklar okuyor, benim de mesleğim anaokulu öğretmeni.

Hikayeme gelince...

Çok karışık bir ilişkim var, bir türlü işin içinden çıkamıyorum. 2001’de eşimle evlendim, 2016’da boşanmak zorunda kaldık. Eşim ilk tokadını düğünümüzden iki gün önce attı.

Aslında o zaman anlamıştım yanlış bir seçim yaptığımı ama düğün için bütün hazırlıklar yapılmıştı ve “İnsanlar başka bir şey düşünür” diye bitirmek yerine göz yummak zorunda kalmıştım. Eşimle severek evlendik ama bütün evliliğim boyunca istediğim mutluluğu bulamadım. Eşim aşırı inatçı biriydi, ne baba olarak sorumluluklarını yerine getirdi, ne de bir eş olarak...

Evliliğim süresince güvensizlik, kıskançlık ve şiddet vardı. Her iki hamileliğimde de kendisinden dayak yedim.

Dışarıda güçlü bir kişilik olarak tanındığım için kimselere anlatamadım.

Sonuçta eşim kendisine yeni bir ev tuttu ve ayrıldık. Bir süre yalnız yaşadıktan sonra birbirimizi özleyip tekrar bir araya geldik. 15 yıl boyunca eşim, 6 kere yeni ev tutup sonra benden ayrıldı. Bir müddet yalnız yaşıyor sonra tekrar eve dönüyordu.

2016 yılında ise boşanmaya mecbur kaldı. Biz boşandıktan sonra her şey bitti sanmıştım. Yaşadığı evin, ev sahibi onu evden çıkartıp o da evsiz kalınca yine evime geldi. Bizim aramızda da tekrar yakınlaşma oldu.

Ev bulunca, evi terk etti ama biz yine beraberdik.

Beraberliğimizden sıkıldığında tekrar evine gidiyordu. Yaklaşık 4 yıl boyunca ilişkimizi böyle sürdürdük.

Sonra “Masraf oluyor” diyerek yanıma taşındı. Kendi evini de başkasına kiraya verdi. Tekrar gitti.

Sonra benimle görüşmek istedi, ben de artık dönemeyeceğini söyledim. Öfkesinden başka kadınlarla görüşmeye başladı. Ama 2 ay sürmeden ilişkileri bitti.

Sonra büyük bir depresyona girdi, sağlık durumu bozuldu, çalışamaz hale geldi.  Burada da hiç yakını ve ailesi olmadığından, “çocuklarımın babasıdır” diye iyileşinceye kadar bizimle kalmasına izin verdim. Yine aynı hatayı yaptım, onunla beraber oldum ve yaklaşık 1 senedir benimle yaşıyor.

Fakat hiç mutlu değilim çünkü o hiç değişmedi. Hep aynı sorunları yaşıyoruz.

Uzun süredir de aynı yataklarda yatmıyoruz. Çünkü başka kadınlarla olduğunu düşündükçe kaldıramıyorum.

Bana lütfen bir akıl verin ne yapmalıyım?

Biliyorum çok karışık bir ilişki bu bizimki!

Rumuz: İlişki durumum

YANIT

Sevgili kızım, senin hatan onu tekrar tekrar kabul edip aynı evde yaşamanıza izin vermen... Çocuklarının babası diye ona merhamet duyduğuna inanmıyorum.
Sen her şeye rağmen bu adamı hâlâ seviyorsun. Sana şiddet uygulamış olsa da nasıl olduğunu anlayamasam da ona karşı hâlâ bir sevgi duyabiliyorsun.
Bu sürekli gel gitler halindeki ilişkiniz, sadece seni değil eminim çocuklarınızı da yoruyordur.
Onların psikolojilerini nasıl etkilediğini pek fazla sorun etmiyor gibisin. Kendi duyguların ve eşinin davranışları dışında pek fazla bir şeyi önemsemiyorsun anlaşılan.
Bu ilişkiniz bana göre hiç de sağlıklı değil.
Ne birleşebiliyor, ne de tam anlamıyla ayrılabiliyorsunuz. Bu kararsızlık büyük ölçüde ikinizin de hayatını alt üst ediyor.
Aklını başına topla ve karar ver, kızım.
Onun da psikolojik bir çöküntü yaşadığına bakılırsa, bu sağlıksız ilişki ikinizi de mutlu edecek şekilde sonuçlanmayacak.