2019’dan 2020’ye mektup…

Siz bu satırları okurken ben sabah en erken saatlerde deniz sahilinin kenarında uzun bir yürüyüş sonrası üşüyerek bir kahve içeceğim…Planım bu ama umarım nasip olmuş olur…

Hiç öyle öğlenlere kadar uyumayı beceremem zaten…Sabah 6-7 dedin mi kıpırdanırım hemen…2019 yılında da aynısını yapmıştım. Uçsuz bucaksız denizin sonu ile gökyüzünün birleşim noktasında kalbimi görüyorum sanki…İnsan kalbini gördüğü yerde ise huzur buluyor, bu konu apayrı….

Zaman akarken, bizlerde elimiz kolumuz bağlı değil elbet… Dünyayı, insanla ilişkin her şeyi; şöyle veya böyle kemirmeye devam ediyoruz. Sonuçta, yaralı bereli bir sürü anı kalıyor ortada… Demek oluyor ki, insanı koşturmak için önce coşturmak gerekiyor.

Bir filizi, hep budar durursanız, meyveye ulaştırmak sorun olur.

Çoğunlukla kozaya ulaşırken, kozasının yeri değiştirilmiş ipek böceği gibi… Yirmi yıl önce yapılmış bir resmi, bir nedenle karşıma aldım, yeni bir yorum yapabilmek için…

İnsan ne garip varlık….

Geriye gidiyor da ileriye bir çizgi olsun değişmiyor…

Demek ki anlıklarla yaşıyoruz. Anlara saygı…

Dostlukları da aynı şekilde kocatmıyor muyuz? Velhasıl bu insanoğlunu ne yapsak ne etsek adam edemeyiz.

Dün yazı yazarken arka masamda iki kadıncağız gergin bir sohbet içindelerdi. Gergindiler, yeni tanıştığı ve birlikte olmaya başladığı sevgilisine, hanımefendi ısrarlı şu an kız arkadaşımla oturuyorum diye anlatmaya çalışıyordu...

Adam görüntülü aradı ve küfür ediyordu…

Kız hafif hafif gülüyor ve kıkırdıyordu…

Bu çizgide bu olay bitmeli değil mi, hayır bitmez.!

Niye bitmez, yanıtı çok karmaşık. Ne olacağını veya ne olduğunu kestirebiliyor muyuz? yaşadığımız halde...

Tozu dumana katarak mehter adımlarıyla yürüyoruz. İnsanlar insana dost değil, düşman da değilmiş gibi… İnsan kimseye zarar vermediğinde iyi biri olduğunu ilan ediyor. Aslında bilmiyor ki acısına ya da problemine kayıtsız kaldığımız her insanın bedelini başka bir formatta ödüyoruz…

Diyeceğim şu ki, samimiyet de göreceli…

Şartlar ne olursa olsun… Sizin yılbaşını, nasıl geçirdiğinizi bilmiyorum, ama ben aynıyım…

Bu sabahta sorular soruyorum….

Dün yıl 2019’du bugün 2020…

Seçmediğimiz bir hikâyede yaşamaya devam ediyoruz…

Çok şükür…

Sizlerle aynı gezegende nefes almak inanın çok güzel…

2019 Yılı ne Öğretti?

Köşe içinde köşe yaptım…

2020 yılına ısınana kadar gelen cevapları paylaşıyorum.

Aslan burcu, Deniz Akkaya: Duruşunu hiç bozma, bırak alem seni konuşsun, sen onları değil. Cesaretle asalet ayni bedende ancak var olabilir bu da açık ara farklı kılar ancak biraz da yalnız...Gücünüz var ise gruplara dahil olmak yerine doğrularınız için her şeyi göze alacak kadar cesaretli olun.2019 bana her şeye rağmen fikir ve duruş özgürlüğünün önemini öğretti ve tabi her şeyin bir bedeli olduğunu...

Balık burcu, Tuğçe Subaşı: Korkmadan adım atmayı ve hayatım da olmasını isteğim kişileri ayıkladığım bir yıl oldu.

Yay burcu, Gökben Kargı: İnsan gün gelecek en yakınından koruyacak kendisini…

Mutlu bir sene ve güzel bir gün dilerim….