Nükleer silahlardan iskambil destesi

POSTA kutumdan bu sabah bir deste iskambil kağıdı çıktı. 52’lik desteyi açıyorum. ‘Yeşil Barış’ (Greenpeace) örgütü, bayatlamış bildirilerini okumadan çöpe atan gazetecilere bu kez oyun içinde oyun hazırlamış.

Dünya ülkeleri, mayıs boyunca Birleşmiş Milletler’de ‘Nükleer Silahların Yokedilmesi’ni içeren 35 yıllık anlaşmanın (NPT) değerlendirmesini yapıyor. Yeşil Barış, zekice bir mesaj pazarlamasıyla bu meselenin boyutlarına dikkati çekiyor.

*

OYUN kağıtlarında fon, göğe yükselen mantar şekilli uçuk bir duman. Bir atom bombası testinde görüntülenmiş. Ardından nükleer kulüp liderlerinin resimleriyle ülkelerinin sahip olduğu nükleer silah sayıları.

Kupa as, Vladimir Putin. Rusya Federasyonu’nun sahip olduğu nükleer bomba sayısı 18 bin.

Maça as, George W. Bush. ABD’de bu sayı 10 bin 600.

Maça papaz, Hu Jintao. Çin Halk Cumhuriyeti’nde, 400.

Sinek as, Jacques Chirac. Fransa’da 350.

Sinek papazı, Ariel Sharon. İsrail’de 200.

Karo as, Tony Blair. İngiltere’de 200.

Kupa papaz, Pervez Müşerref. Pakistan’da 50.

Karo papaz, Atal Bihari Vajpayee. Hindistan’da 35.

‘Çılgın kart’ (joker), Kim Jon II. Kore Halk Cumhuriyeti’nde iki.

*

GERİ kalan kağıtlarda, serpiştirilmiş bilgiler yer alıyor...

ABD, ilk nükleer bomba testini 1945’te yaptı. Rusya 1949, İngiltere 1952, Fransa 1960, Çin 1964, Hindistan 1974, Pakistan 1998’de.

İsrail, Amerika’dan nükleer bomba taşıyacak 25 adet F-15E uçağı ve Almanya’dan Cruise füzesi fırlatacak dört denizaltı satın aldı.

İkinci Dünya Harbi’nde Japon şehirleri Hiroşima ve Nagasaki’nin 1945’te bombalanmasından bu yana 70 bini Amerika’da olmak üzere dünyada 128 bin nükleer bomba üretildi.

Nükleer silahlar için Amerika’nın yılda harcadığı para 40 milyar dolar, Fransa’nın 2.3 milyar.

Askeri depolarda nükleer silah üretimi için gerekli olan 250 bin, sivil stoklarda ise 185 kg plutonyum var. Fransa, tek başına 20 bin nükleer bomba yapacak plutonyum stokuna sahip.

NATO üyesi olarak Almanya, Yunanistan, Hollanda, Belçika ve Türkiye’de, ABD’nin nükleer silahları var.

*

NPT’nin yürürlüğe giriş tarihi 5 Mart 1970. Oysa nükleer bomba üretimi hálá sürüyor. Irak’ta kitle imha silahlarını arayan BM komitesinin eski başkanı İsveçli Hans Blix, ‘ABD’nin Kuzey Kore ve İran’ın nükleer silah üretimlerini durdurma kampanyasına destek giderek azalıyor. Washington, 13 yıllık moratoryuma rağmen yeraltı sığınağını delen (Bunker Buster) yeni bir nükleer füze testine hazırlanıyor. Gene de antlaşmalara uymuyor diye K. Kore’yi suçluyor’ diyor.

Toplantılara katılan Amerikalı milletvekili Ed Markey de şikayetçi: ‘Ne oldu imzalanan antlaşmalara? Putin İran’a nükleer bomba için malzeme satıyor. Bush yeni nükleer silah üretimi peşinde. Bu girişimler inanılırlığımızı zedeliyor.’

*

ÇALIŞMALARINI nükleer silahların yok edilmesine adamış Global Security Institute Başkanı Amerikalı hukukçu Jonathan Granoff’a soruyorum: ‘Yerkürede canlı yaşamı ortadan kaldırmak için ne kadar nükleer bombaya ihtiyaç var?’ Anında yanıtlıyor: ‘200.’

Elime geçen başka bir kitapçıkta ise CIA’nın eski direktörü Amiral Stansfield Turner şöyle yazıyor: ‘Dünyadaki 30 bini aşkın nükleer bombanın tahrip gücü, Hiroşima’ya atılan bombanın bir milyon katına eşit. Ya da başka bir hesapla 55 milyar uçak bombasına.’

Bu korkunç tabloya rağmen antlaşmalar yalnızca kağıt üstünde geçerli. 35 yıl önce imzalanan NPT, bağlayıcı değil. Nükleer kulüp üyesi 8 devlet, K.Kore, İran ve diğer ülkelere gözdağı verirken kendi stoklarını eritmeye yanaşmıyorlar.
Yazarın Tüm Yazıları