CHP Genel Başkanı Özgür Özel, 6 Mayıs 1972’de Ankara Ulucanlar Cezaevi’nde idam edilen Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ın mezarları başında düzenlenen anma törenine katıldı. Karşıyaka Mezarlığı’ndaki mezarlara kırmızı karanfiller bırakan Özel, Erdoğan’ın, “Türk siyasetinde yumuşama sürecini başlatalım istiyorum” sözlerini şöyle yanıtladı:
EN ÇOK BEN İSTİYORUM
“Taksim AYM kararına karşı yasaksa, ODTÜ Stadyumu yasaksa, kimse ‘Bunun sonu anayasaya varır mı?’ diye düşünmesin. Arkadaşlarımız Gezi’den içeride yatıyorsa kimse normalleşmeden bahsetmesin. En çok ben istiyorum normalleşelim, en çok ben istiyorum yumuşayalım. Benim görevim anayasal kayıpları teker teker geri almak. Bugün anayasa çağrısı yapan ve yeni anayasa isteyen herkese diyoruz ki; mevcut anayasaya harfiyen uymadan, Türkiye’de anayasaya aykırı yapılan işleri yapmaya devam ederek anayasa da olmaz, yumuşama tartışmaları sonuç da vermez.”
İADEİZİYARET TARİHİ
Özel, Erdoğan’ın iadeiziyaretine ilişkin de “Bize henüz böyle bir başvuru yapılmadı. Böyle bir talepte bulunulacağını biliyoruz. Tarih netleşince açıklanır” diye konuştu.
Özel mezarlıktan ayrılırken gazetecilerin, Cumhurbaşkanı ile görüşmesinin ardından atılan “görüşmenin arkasında Erdoğan’ın CHP içinde bir karışıklık planı olduğu” iddiaları için de şu yanıtı verdi: “Hiç kimse korkmasın. CHP’yi topuyla, tüfeğiyle, tankıyla darbeciler karıştıramadı. 47 yıl seçim kazanamamanın verdiği özgüvensizliği atamamış arkadaşlarımızın değerlendirmeleri. Kendimize güvenimiz tam. Kayıt dışı siyasete karşıyız. Her şeyi gözlerinizin önünde yapıyoruz, açıklıyoruz, çalışıyoruz.”
CEZAEVİNDEKİ GENERALLER
Özel, Erdoğan ile görüşmesinde gündeme gelen cezaevindeki hasta generallerin durumuna ilişkin de şöyle konuştu: “Biz detaylı bir dosya hazırlamıştık. O dosyayı, Sayın Cumhurbaşkanı ile konuştuk. Bu konuda önümüzdeki günlerde olumlu gelişmeler olacağını ümit ediyorum. Dikkatle takip edeceğiz. Belki Sayın Erdoğan bu konuda bir açıklama yaparsa ondan sonra o günle ilgili diğer detaylar aleniyet kazanabilir. Ama benim aksini yapmam müzakere tekniğine uygun bir davranış olmaz. Herkesin içi rahat olsun. Gezi davasında da 28 Şubat davasında da yaşanan hukuksuzluklar ve toplumdaki tüm beklentiler, yani önceden bir gündem hazırladığımızı söylemiştim. O gündem içindeki herhangi bir madde konuşulmadan o toplantıdan ayrılınmadı.”
Kahramanmaraş merkezli çifte depremde en fazla yıkımın olduğu kentlerden Hatay önceki akşam iki depremle daha sarsıldı. 3 dakika arayla meydana gelen 6.4 ve 5.8 büyüklüğündeki depremler, panik ve korkuyla kentten kaçışı da hızlandırdı. Başta Antakya, İskenderun ve Defne olmak üzere kentin büyük kısmı, hayalet şehre döndü.
Rıza Özel, Ece Çelik Hatay'dan bildiriyor
EŞYALARINI KURTARMAK İSTERKEN
6 Şubat tarihinde gerçekleşen depremin ardından evleri büyük hasar görmüş ama tam yıkılmamış pek çok depremzede, bazı eşyalarını alabilmek için harekete geçmişti. AFAD, ağır hasarlı binalara girmenin tehlikeli olduğu açıklamasını yapsa da bölgede her gün onlarca depremzedenin vinç ve kamyonlarla eşya taşıdığı görülüyordu. Önceki gün 20.04 ve 20.07 saatlerinde gerçekleşen iki deprem, depremzedeleri tam da eşyalarını almaya çalışırken yakaladı. Hasarlı evlerin yıkılmasıyla 6 kişi hayatını kaybetti, 294 kişi yaralandı. Depremlerin ardından çok sayıda vatandaş bölgeyi terk etti.
BİR ŞEHİR ENKAZA DÖNDÜ
Elektriklerin kesik olduğu Hatay gece boyu artçı depremlerle de sarsıldı. Günün doğmasıyla zaten yıkılmış olan Hatay sokaklarının artık tamamen enkaza döndüğü görüldü. Enkaz yığınlarıyla dolu kentte binalara yaklaşılmasına izin verilmiyor. Yetkililer, sürekli uyarı yapıyor. Tarihi kentin sokaklarında güvenlik güçleri ve gazeteciler dışında kimse yok. Devriye görevini ise özel harekât birimleri yapıyor.
Hatay’daki Atatürk Parkı’nda Beşiktaş taraftar grubu Çarşı büyük bir çadır kent kurdu. Çarşı’ya Antalyaspor, Sakaryaspor ve Trabzonspor taraftarından da desteğe gelen çok sayıda kişi oldu. Çarşı grubu ilk günlerde arama kurtarmalara da yardım ederken bir yandan da bu çadır kenti kurup yardım organize etti.
Ece ÇELİK ve Rıza ÖZEL Hatay'dan bildiriyor...
Şehirde özellikle kıyafet yardımlarının düzensiz bir şekilde dağıtılması problem yaratıyor, etrafta yığın halinde çok sayıda ikinci el kullanılmış kıyafet görülüyor. Çarşı gönüllüleri çocuk iç çamaşırlarını yaşlarına göre ayırmış, tüm kıyafetleri bir düzen içerisinde depremzedelerin isteğine göre veriyor. İstanbul Büyükşehir Belediyesi de alana dev bir ekran kurmuş, bu ekranın karşısında çocuklar çizgi film izliyor. Yaklaşık 2 bin kişinin konakladığı bölgede tüm çadırların üzerinde Çarşı grubunun sprey boyayla yazdığı mesajlar dikkat çekiyor. Çadırlara ve etraftaki duvarlara “Çarşı Hatay’ın yanında”, “Çarşı Hatay deplasmanında” gibi mesajlar yazan taraftarlar dönüşümlü bir şekilde bu çadır kentte gönüllü olarak çalışıyor.
‘DAYANIŞMA BÜYÜK’
Antalyaspor taraftarı olarak Çarşı’nın çalışmalarına katılan Ferhat Yüceer, “Burada büyük bir dayanışma var. Sahada rekabet depremde kardeşlik var. Biz dağcılar olarak ilk günlerde kurtarma çalışmalarına katıldık bir yandan da yardımları organize etmek için uğraştık” diyor. Şırnak’tan yardım etmek için gruba katılan Serkan Uygur, “Ben inşaat işçisiyim, Çarşı’yla birlikte güzel çalışmalar yaptık. Özellikle ilk gün kendi imkânlarımızla enkazdan çok fazla insan çıkarttık. Şimdi de burada yardımları organize ediyoruz” diye konuştu.
Depremde 11 yakınını kaybeden AK Parti Hatay Milletvekili Hüseyin Yayman, deprem gününden bu yana Hatay’ın Kırıkhan ilçesindeki tabur komutanlığı binasındaki araçta kalıyor. Yardımların ihtiyaç sahiplerine ulaşması için tüm gününü çalışarak geçiren Yayman, “Allah bana kardeş acısı gösterdi. Hiçbir yere sığamıyorum, acım çok büyük bu yüzden kendimi çalışmaya verdim. Halkımızın acısıyla kendi acımı biraz olsun unutmaya çalışıyorum” diyor.
AK Parti Hatay Milletvekili Hüseyin Yayman ile deprem yardım çalışmalarının koordinasyon merkezi olan Kırıkhan’daki tabur komutanlığında bir araya geliyoruz. Yayman’ın acısı yüzünden okunuyor, başsağlığı dilediğimizde “Allah bana kardeş acısı yaşattı, çok büyük bir üzüntü yaşıyorum, sabır sabır sabır diyorum” diyor.
BENİM HİKÂYEM TÜRKİYE’NİN HİKÂYESİ
Yayman’a depremin iki haftasını nasıl geçirdiğini soruyorum. Yayman yanıtlıyor:
“Biz 9 kardeşiz, 2’si gitti, en yakınlarımdan 11 insanımı kaybettim. Allah kimseye yaşatmasın. Bizim binadan bir ağabeyim ve bir ablam vefat etti, bir ablam ve ağabeyim de sağ kurtarıldı. Kader böyleymiş demek beni bu noktada rahatlatıyor. Benim hikâyem aslında Türkiye’nin deprem hikâyesi. Deprem meselesi Türkiye için bir milli güvenlik meselesi olmalıdır. Burada şiddeti büyük, ölçeği büyük bin yılda bir olacak bir deprem oldu. Elbette pek çok dersler çıkartıldı. Kırıkhan’da dağa yapılan evler sağlamken ovada olan neredeyse tüm evler yıkıldı. Artık İstanbul depremine konsantre olmalıyız. Hatay depremi bize ders olacak ve İstanbul depremine hazır duruma geleceğiz, gelmek zorundayız.
KARDEŞ ACISI ÇOK ZOR
Hassa, Kırıkhan, Antakya, Samandağ ilçelerindeki depremzedelerin ihtiyaçlarını öğrenmek için tüm gün geziyorum. Bu aslında terapi yöntemim oldu. Tek başıma kaldığım zaman çok kötü oluyorum. Ama birilerinin yardımına koştuğum zaman yaşadığım acıyı unutuyorum. Herkese yardım ettim ablama edemedim. Kardeş acısı çok zor.
Hatay’daki Hayvan Hakları Federasyonu (HAYTAP) sahra hastanesinde kurtarılan hayvanların ilk tedavileri yapılıyor, hayvanlar çipleri okutularak sahiplerine ulaştırılmaya çalışılıyor. Dostluk Parkı’na kurulan hastanede gönüllü veterinerler, teknikerler sadece kedi ve köpekler için değil tavşandan balığa kadar yüzlerce hayvan için seferber olmuş durumda. Gönüllüler bir yandan da hasar almış evlere giderek mahsur kalmış hayvanları kurtarıyor.
Ece ÇELİK ve Rıza ÖZEL Hatay'dan bildiriyor...
ÜÇ ARABA BİR VİNÇ
HAYTAP gönüllüsü Ömer Semih Çelik, çalışmalarını Hürriyet’e anlattı:
“Biz federasyon olarak Manavgat yangınlarından büyük bir deneyim kazandık ve bu tip afet konularına çok hazır bir durumdayız. Bu depremde de çok hızlı koordine olarak önce bölgeye yakın gönüllüler sonra tüm Türkiye’den gönüllüler buraya geldi. Çadırımızı Bursa’daki emekli hayvanlar çiftliğinden getirttik. Ortalama 20 gönüllü çalışıyoruz. Depremden bu yana her gün enkazda ya da evlerinde mahsur kalmış hayvanları kurtardık. Üç arabamız ve bir vincimiz gelen ihbarlara göre hayvanları kurtarıyor. Almanya ve ABD’den de iki hayvan arama kurtarma ekibi geldi. Onlarla da koordineli çalıştık. Yıkılmayan hasarlı evlerden kurtarma operasyonları yapıyoruz. Jandarmalar, polisler kendi köpekleri için ya da depremde buldukları hayvanlar için bizden ilaç yardımı istiyorlar. Meksika arama kurtarma ekibinin enkazda yaralanan köpeği burada tedavi görüyor. Çok güzel bir dayanışma ortamı oluştu.”
Antakya ilçesine bağlı Demirköprü köyü depremde eşine az rastlanır bir olay yaşadı. Köyün ortasından geçen fay hattı, evleri ikiye böldü. Asi Nehri’nin kenarına kurulmuş köyde fay hattı çiftçilikle geçimini sağlayan Şahan Ailesi’nin evini tam ortadan ikiye ayırdı, fayın oluşturduğu yarık suyla doldu. Kenan Şahan, eşi Ayşen Genco Şahan ve oğulları Ahmet Şahan ile birlikte yarığın içine düştü. Kenan Şahan “Cehennemi, kıyameti yaşadık” dedikleri deprem gecesini şöyle anlattı:
Ece ÇELİK ve Rıza ÖZEL Hatay'dan bildiriyor...
YARIĞA DÜŞTÜK
“Hem ineklerimiz hem köpeklerimiz tüm gece uludu. Deprem olacağına hiç ihtimal vermedik. Büyük bir sarsıntıyla ne olduğumuzu şaşırdık. Deprem bizi bir oraya bir buraya fırlattı. Bir anda evin ortasında bir yarık açıldı, hepimiz onun içerisine düştük. Bizim yatak odamız ve oğlumun odası bitişikti. Şu anda arasında 15 metre mesafe var. Açılan yarığa Asi Nehri doldu. Ben askerliğimi komando olarak yaptım, çukurdan çıkmayı başardım. Oğlum ve eşim boğazına kadar suya gömüldü. Su balçık, aşağı doğru çekiyor. Onları çekiyorum, başaramıyorum. Yeniden atladım. Birbirimize sarıldık, ‘Öleceksek birlikte ölelim’ dedik. Ardından su deposunun patlamasıyla kendimize geldik, ben yeniden çıktım. Oğlum alttan ittirdi, ben yukarı çıkıp tekrar çektim, eşimi kurtardık sonra da oğlumu. O sırada köpeğimiz Çilek de suyun içinde debeleniyor, onu çıkarttım. Zifiri karanlık, neresi çukur neresi düzlük göremiyoruz. Çilek bizi bir an olsun bırakmadı. Havlaya havlaya önümüzden giderek yolu gösterdi ve bizi cehennemden kurtardı. Biz koşarken önümüzde yol durmadan yarılmaya devam ediyordu.”
Kızı Mersin’de turizmci olarak çalışan, kendisi Rusya’da yaşayan Olya Kuznesova depremin üçüncü gününden beri Hatay’daki Kızılay mutfağında gönüllü çalışıyor.
İNANILMAZ YARDIMLAŞMA
Rusya’da Zavitinsk şehrinde yaşayan turizmci ve antika dükkânı sahibi Olya Kuznesova, Mersin’de yaşayan kızının sabaha karşı ‘Deprem oluyor’ mesajıyla uyandı. Televizyonda izlediği görüntülerden çok etkilenen ve gönüllü olarak çalışmak için bölgeye gitmeye karar veren Kuznesova ertesi gün iş yerinde depremzedeler için 40 bin TL yardım topladı. İstanbul’a gelerek arkadaşlarıyla topladığı parayla yardım malzemelerini alan ve bunları yardım kuruluşlarına teslim eden Kuznesova depremin 3’üncü gününden bu yana Kızılay mutfağında yemek pişirmekten temizliğe kadar her göreve koşuyor.
Olya Kuznesova
Günde 7 bin kişiye yemek çıkaran mutfakta işleri bittikten sonra dağıtım ekibiyle köyleri de dolaşan Kuznesova, Kızılay mutfağında disiplini ve sempatisiyle tanınıyor ve diğer gönüllüler ona “Olya anne” diyor. Kızılay mutfağında ziyaret ettiğimiz Kuznesova, “Depremin olduğu gece uyuyamamıştım. Kızımdan saat 04.30’da gelen deprem mesajıyla büyük üzüntü yaşadım. Rusya’daki arkadaşlarım yardım etmek istedi ve topladığım parayla İstanbul’a geldim. Yardım malzemelerini temasta olduğum derneğin tırına yükledim. Gönüllü arkadaşlarla birlikte Malatya’ya geldik. Hatay’da durumun kötü olduğunu duyunca taksiyle Hatay’a geldik. Kızılay yetkililerine ulaştım. ‘Gönüllü olarak ne yapabilirsin’ diye sordular. ‘Her şeyi yaparım’ dedim. Geceleri arabalarda uyuduk. Yeni bir aile kazandım diyebilirim. İnanılmaz bir yardımlaşma var” diye konuştu.
BEN TEŞEKKÜR EDERİM
Rusya’da boş vakitlerinde yaşlılara gönüllü hizmet veren Kuznesova, “Hayatımda hiç bu kadar teşekkür duymamıştım. Yabancı olduğum için sanıyorum insanlar bana çok teşekkür ediyor. Gönüllüler, depremzedeler, halk gerçekten bir aile olduk ama ben bunun insanlık görevi olduğunu düşünüyorum. Esas bu dayanışma için ben teşekkür ederim” diye konuştu.
Antakya İl Sağlık Müdürlüğü binasının önündeki merkezi ziyaret ettiğimizde, çadırın önünde büyük bir yoğunluk var. Muğla, Kütahya, İstanbul gibi şehirlerden gelen eczacılar, depremzedelerin istediği ilaçları temin etmeye çalışıyor.
Rıza ÖZEL ve Ece ÇELİK Hatay'dan bildiriyor...
Hatay Eczacı Odası Başkanı Sedat Aközcan da depremde yakınlarını kaybeden, evi ve eczanesi yıkılan bir depremzede. Buna rağmen 2’nci gün sahra eczanesini kurmak için harekete geçen Aközcan çalışmaları şöyle anlatıyor:
Hatay’ın büyük ve turistik ilçelerinden Samandağ depremde ağır hasar alan noktalardan biri oldu. Merkeze arabayla 1 saat uzaklıkta olan ilçenin iç bölgelerinde çok sayıda ev yıkılmış, büyük hasarlar meydana gelmiş. Denize kıyısı bulunan, otellerin ve yazlıkların yoğunlukta olduğu sahil kısmında ise hasar yok denecek kadar az. Samandağ’ın depremden en çok zarar gören mahallesi ise Sutaşı. Mahallelinin deyimiyle Sutaşı’nda yüzlerce bina yıkılmış, her aileden çok sayıda insan hayatını kaybetmiş. Dağlık alana doğru geniş bir bölgeye yayılmış olan mahalledeki depremzedelerin bir bölümü ailelerinin yanına göç etmiş, büyük bölümü ise yıkılmış evlerinin önüne çadır kurmuş.
İHTİYAÇ ÇOK
Evlerini terk etmek istemeyenler ilk 6 günü sandalyelerde geçirdiklerini söylüyor. Çadır bulmak için merkeze gitmekte sorun yaşadıklarını anlatan Sutaşılılar, gönüllülerin çabalarıyla çadırlar kurmuş. Demirleri bükerek ve üzerine naylon örterek yaptıkları çadırlarda yaşam mücadelesi veren depremzedeler 100’er kişilik çadır bölgeleri oluşturmuş. Naylon çadırların üzerine geceleri yağan çiy yüzünden sabahları yorganlarının sırılsıklam olduğunu, tuvalet ihtiyaçlarının bulunduğunu, bu koşullarda ne kadar dayanacaklarını bilmediklerini söylüyor ve merkeze sesleniyorlar: “İhtiyacımız çok, sesimizi duyun.”
EMİNE ABLA’NIN ATLIKARINCASI
Samandağ’da zor koşullarda yaşam mücadelesi veren çocukların yüzünü İstanbul’dan gelen Emine Ablaları güldürdü. Depremi duyar duymaz Hatay’a koşan Emine Yavuz, yardım çalışmalarından kalan zamanlarında ilçede bulduğu bir seyyar atlıkarıncayla çocukları eğlendiriyor.
