Fırsat kaçmasın

-Çözüm’e ilk def’a çok yakınız.

İyi ya... Birilerinin ödü bundan kopuyor zaten.

Çözüm olursa, kendilerinin hiçbir kıymeti harbiyesi kalmayacak. Hayatlarından gayet memnunlar...

Ekmek elden su gölden.

Faça yerinde.

Saçlar fönlü.

Umut tacirleri bunlar...

* * *

Gidin sorun dağdaki gençlere:

-Nasıl bir anayasa istersin?

Haberleri bile yok.

Ama ağababaları o gençler sayesinde konforlu bir hayat biçimine sahip... Dağdakiler çarpışsın ki, ovadakiler palazlansın.

Ne demiş şair:

-Neler yapmadık biz bu vatan için... Kimimiz öldük, kimimiz nutuk söyledik.

* * *

Kemal Burkay, hatırlayacaktır.

İlk değil bu.

1993’te de çözüm’e bu kadar yakınlaşmıştık. O?zaman da birilerinin ödü koptu ve oraya buraya çomak soktu, barış’a engel oldu.

O günden bu yana 20 bin genç daha öldü.

Acaba kaç genç daha ölmeli?

Ejderha’nın karnı doysun diye kaç genç daha?

50 bin, 100 bin.

Hayır, yetmez.

200 bin, öyle mi?

* * *

Bizim terörist dediklerimize, onlar kahraman diyorlar.

Olabilir.

Ama kahramanların ille de ölmesi mi lazımdır?

Onlar da bizim çocuklarımız.

Hem ölüyorlar, hem öldürüyorlar.

Niçin?

-Çözüm için mi?

Yalan.