Biip biip bayramı

Bu amaçla bayramlarda birbirlerimizi ziyaret eder, hatır sorar, gönül alırız. Hatta, mezarlık ziyaretleri ile kaybettiğimiz canlarımıza ulaşmaya ve dokunmaya uğraşırız.

Ziyaret edemediklerimiz için ise teknolojiden ve posta hizmetlerinden faydalanıyoruz.

* * *

Önce bayram kartları vardı, bayram öncesi postane önündeki sergilerden her bir dostumuza uygun bulduğumuz tebrik kartını özenle seçer, evde her birisi için yine uygun sözler arar, duygularımızı dolmakalemimizle kartın arkasına itina ile işlerdik.

Kartı yine posta idaresine götürür, oradan yollardık.

Bayramlarda aldığım bazı kartları, arkasındaki söz veya önündeki manzara için sakladığım çok olmuştur.

* * *

Sonra işin içine teknoloji girdi. İyi de oldu, bayram sabahı sıladaki akrabalarımızın telefon numaralarını şehirlerarası santrala yazdırır, üç dört saat bekledikten sonra sevdiğimize, saydığımıza iki üç dakika dokunurduk. Dakikalar hemen tükenir, telefon yüzümüze kapandıktan sonra yüreğimizi hasret dağlardı:

Sılaya bir evin bacası olsam!

Yad ellerde bayram zor iştir, el oğlu size ne dokunur ne de sizi işitir.

Canım anama ulaşmak için ABD'de telefon başında saatlerce beklediğimi hatırlıyorum:

Bir tanecik oğlum, Allah zihnini açsın, gücüne güç katsın!

İşte bu basit sözü duymak için telefon başında saatlerce beklerdim.

Aynı sözleri aynı insandan bir kez daha duymak için artık neler vermem!

Sonra da zamanında adına otomatik telefon dediğimiz, şimdiki gençlerin ‘‘Zaten başka türlü telefon var mıydı ki?’’ diye sorgulayacakları santralsız telefon icat edildi.

Valla aynen şehir içi telefon gibi, cart çeviriyorsun, cırt sıladaki karşında!

Santralsız telefonla babamı ilk kez aradığımda rahmetli İstanbul'a geldiğimi zannetmişti.

* * *

Daha sonra araç telefonları girdi hayatımıza. Bir ziyaretten diğerine giderken, arabadan sılayı arayıp, hal hatır sorduktan sonra hayır duası alabiliyordun.

Cep telefonları teknolojinin hayatımıza soktuğu en anlamlı ve en faydalı alettir.

Artık ucunda herhangi bir kablo olmayan telefon ile istediğimizi istediğimiz an arayabiliyor, ona her an ve her yerde ulaşıp dokunabiliyoruz.

Hepsi kabul, hepsi başımın tacı!

Ancak, cep telefonlarındaki hafızada telefon numaram olduğu için bana dokunmadan otomatik bir hareket ve kesme kalıp bir mesajla bana ulaşan dostlarım bana ne veriyorlar ki? Çoğunun adı bile yok mesajda.

Ruhu koparılmış, içi boş bir bayramı ne edeyim?

Din kardeşim olduğunu zannettiğim sevgili 0532-3216467:

Ben de senin bayramını en içten duygular ile kutlarım!