Babalar ve çocuklar

Siyasetin seviyesini 30 yıl geriye çeken bir üslup bu... ufukları taa hayali ihracatta kalmış.

.........

Niye hep insanların eşi ve çocukları üzerinden siyaset yaparlar?

Yaparlar, çünkü, rakiplerine en büyük üzüntüyü vermek isterler. Nereden verecekler?

Eş’ten ve özellikle evlât’tan.

Nasıl bir vicdan bu?

***

En kolay lâf:

Siyaset yapanların çocukları, ticaret yapmasın.

Niye yapmasın?

Çalıp çırpmadıktan sonra niye yapmasın?

Zannedersiniz ki, çocukların hepsi hırsız... Ne münasebet? 30 yıldır, 40 yıldır, yüzlerce, binlerce insanın çoluğu çocuğu için dedikodu yapıldı ama kaç tanesi doğru çıktı? On tane, yirmi tane isim sayabilir misiniz?

Zaten onların da burnundan geldi.

***

Komutanların çocuğu iş yapmasın, milletvekillerinin çocuğu çalışmasın, hele bakanların çocuğu ticarete hiç kalkışmasın.

Niye?

Başarılı bir baba’nın çocuğu olmak kabahat mi?

Haksız kazanç edinenler, zaten gizli kalmıyor. Ama her önüne gelen çocuğa leke sürerseniz

bu iş kan davası’na dönüşür ki, sonunda size de bulaşır.

Hoş mu bu?

Dünyanın en ahlaksız insanları sanki Türkiye’de mi toplanmış?

***

Düşünüyorum da, gelmiş geçmiş en şanslı politikacı Ecevit’ti galiba.

Ne çocuğu vardı ne de akrabası... Ona bir kulp takamadılar. Ama öyledir diye kimse çocuk yapmasın mı? Yahut çocuk yaptı diye siyasette yükselmesin mi?

Bu soruya cevap vermek için, önce meslekî bir hedefiniz olması lâzım. Çünkü, hep yerinde sayan, hiçbir zaman üst katlara yücelmek ve hele iktidara yükselmek gibi bir niyeti olmayan insanlara göre hava hoş.

Sırtında küfe yok ki...

Söyle ağzına ne gelirse..