Biri pazarcılığa başladı, diğeri muz serası kurdu

EN SONUNDA MASKE SATMAYA BAŞLADIM
Müslüm Döner (52), müzisyen

Zaten önce görüntüsü etkiliyor insanı: Uzun saçlı, dövmeli, yalınayak, keçi sakallı, darbukacı. Üzerinde şamanik kıyafetler... Her türlü vurmalı çalgıda inanılmaz bir perküsyonist.

The Black Eyed Peas’in ‘Tonight’s Gonna Be A Good Night (I Gotta Feeling)’ şarkısında bir konuştururdu darbukasını, neye uğradığınızı şaşırırdınız.

Kendi organize ettiğim birkaç geceye de çağırmıştım. Ortalığı yıkıp geçmişti.

Müslüm Döner. Facebook’tan takibe alırsanız ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız.

‘Ben İnsan Değil miyim’ belgeselinde gördüm. Pandemideki işsiz aylar sonucunda pazarda maske satmaya başlamış: “Rengârenk maskeler 5 lira!”

Salgından önce nasıl para kazanıyordun?

Ben yevmiyeyle geçiniyordum. Düzenli çaldığım mekânlar vardı ve özel etkinliklere gidiyordum. Martta bıçak gibi kesildi.

Nasıl geçiniyorsun?

Biraz birikimim vardı, bitti. En sonunda pazara çıktım maske satmak için. Şimdi sokağa çıkma yasağı gelince o da bitti. Sokağa çıkmayan millet maske neden alsın ki? Devletten 1.000 lira yardım geliyor, onunla yaşamaya çalışıyorum. İnsanın yaşamasına da ölmesine de izin vermiyorlar.

Ne öngörüyorsun?

Hiçbir şey. Şu pandemi sürecinin tek olumlu yanı, müzisyenler arasında daha önce görülmemiş bir birlik beraberlik ortaya koyması.

ESKİYE DÖNMESİ İKİ SENEYİ BULUR
Tacettin Öztürk (41), işletmeci

Pek çok insan için ‘rüya hayat’ sürüyordu. 190 boy, yapılı, yakışıklı... Puma’nın falan eski PR’cısı. Sokak etkinlikleri, festivaller, ‘gerilla event’ler konusunda uzman. Hem iletişim işleri yapıyor hem de şehrin en cool gece kulüplerinden Roxy RX’i işletiyordu. Kız arkadaşıyla Cihangir’de, işine yakın yaşıyordu. Martta eğlence yerlerinin kapanmasıyla hayatı durdu. Gelecek de belirsiz olunca memleketi Mersin’e döndü. Ailesinin biraz toprağı vardı, sera kurup muz yetiştiriciliğine başladı. Prosedürleri tamamladı, her şey yolunda giderse ilkbaharda muz ağaçları büyümeye başlayacak. “Hep aklımdaydı ama pandemi olmasa kalkışmayacağım bir işti” diyor: “Şu dönemde kendime en azından bir alternatif daha yarattığım için mutluyum.” 

Kaybın boyutu ne?

Ekibim dağıldı. Kapıdaki görevliden bilet satana kadar herkes hayatını bir şekilde idame ettirmeye çalışıyor. Sponsorundan festivaline kadar bütün sistem durduğu için çok acı bir tablo var.

Ne kadar zamanda eski haline gelir?

Aynı işgücü, aynı insanlar sektöre dönse de belli bir fire mutlaka olacak.

Siz ne yapacaksınız?

Şu anda şöyle evrilir, böyle olur diye bir şey söylemem çok zor. Bir B planım vardı, onu hayata geçirdim. Bekleyip göreceğiz ne olacak. Bugün normalleşmeye başlasak bile eskiye dönmesi iki seneyi bulur.