Öğretmencik

Duymayan kalmamıştır herhalde. Valinin azarladığı öğretmen protestoda öldü. Sosyal medyada tepkiler çığ gibi büyüdü. Sendikalar eylem kararı aldı. Kınama mesajları yayınlandı.

Tepkiler arasında bir tanesi manşetlerde geniş yer buldu: Cem Yılmaz’ ın “Mevki ile adam ezmek, kalbini ölesiye kırmak” ile başlayan tweeti…

Tepkiler arasında bir cümle beni sarstı: ”Yazık oldu gitti öğretmencik.”

Öğretmen kelimesinin sonuna eklenen -cik eki dünyanın en köklü mesleklerinden biri olan öğretmenlik meslek onurunun, ülkemizde nasıl da güdükleştiğini anlatıyor.

Bilirsiniz, Türkçe’de -cik eki bir küçültme anlamında kullanılır. Aynı zamanda yakınlık duygusu, acıma duygusu ve sempati için de… Cem Yılmaz’ ın öğretmenlik mesleğini küçültmek amacıyla kullanmadığını hissediyorum. Bilakis, acıma duygusuyla karışık bir yakınlık hissinden kaynaklanan bir durum ortaya çıkmış gibi geliyor. Konuya para/maaş/araba espirileri ile bakmıyorum elbette. Sığlık olur.

Öğretmencik demesinin tesadüf olmadığını düşünüyorum ayrıca. Neden? Cem Yılmaz toplumsal bilincin ve toplumsal bilinçaltının sembol isimlerinden biri bence. Önemli bir zeka. Her espirisinden okkalı bir sosyolojik hatta psikolojik çıkarım çıkarmak mümkün. Abarttığımı düşünüyor olabilirsiniz. Tweetlerine tekrar göz atarsanız öğretmencik kelimesinin yüreğinize diken gibi battığını hissedebilirsiniz.

Binlerce anne-baba gibi çocuğunu ilkokula yazdıracak ebeveynlerden birisiyim. Çocuğumu emanet edebileceğim sevgi dolu, yenilikçi, öğrenme yoldaşı bir meslektaş arıyorum. Bir yandan da şunu düşünüyorum; herkes iyi öğretmen arıyor fakat öğretmenlik mesleğinin kıymetini kimse bilmiyor.

Öğretmen eskiden saygı uyandıran bir figürdü . Artık azarlanan, şikayet edilen, mesleki onuru ayaklar altına alınan bir varlık.

Öğretmenler eskiden öğretmendi. Artık hepsi öğretmencik.