Ben Yonca...

Buraya beni getiren puanları aldığım Likya Yolu Ultra Maratonu start ve finişinde de vardı Özgür ve Ecem, yine varlar. Burada fuardalar şansıma bak!
İznik Ultra da sağ olsun bana ultra koşmayı, hatta bitirememeyi ve bitiremesem de çalışıp yeniden denemeyi öğretti.
O puanları kaptım geldim işte Chamonix Mont Blanc Dağı’na, böyle yani.
Aslan Cem yemek yerken dedi ki; “Anne sen hep diyordun hayalim buraya gelmek diye, bak geldin işte.”
Bana sürekli “Sen nasıl rahat edeceksen öyle yap, istersen biz odada da dururuz, sen işlerini hallet” diyorlar.
Allaaaaaaaaaah çok mutluyum uleeeeeeen!
100 metre koşamam diyen Yonca’dan dağları aşarak koşan bugüne!
Her ne olursa olsun o şeyi yapamam demeyin asla asla asla asla!
Yaparsınız illa!
Hayat tükürdüğünü yaladın mı pek güzel...
2009-2017 arası nerelerden nerelere geldim ben.
Kendime çok kızıyorum hâlâ, yok az çalıştım, yok şunu yapamadım, hâlâ kitapları yazmayı tamamlayamadım filan diye ama yaşıyorum ondan!
Yaşarken her şeye bir arada yetiştiremiyorum ben belki, belki gecikiyormuşum gibi ama değil! Yaşıyorum ondan...
Ben de böyleyim işte... Dağınık ve geç kalmalıyım belki de!
Şu an sürekli içimdeki cümle şu: Ben buraya gelme ve o startı alma fırsatını çalışarak kazandım.
Başkalarının başarısızlık dediği 80 km’lik bir yarışta 75 km’de diskalifiye olarak, bir 110 km’lik yarışta 87. km’de yarışı bırakma kararı alarak, son dakikada sırf canım istedi denemeyi diye başladığım Likya Ultra’ları koşarak, yani kaybetmeyi de bırakmayı da kazanmayı da öğrenerek geldim ben buralara...
Hayatta yaşadığın hiçbir şeyin başarısızlık olmadığını öğrendim.
Ben istedim, ben yaptım, ben geldim... Start almak bile benim için zirve... N’olur yanlış anlamayın övünmek değil, mutlu olmak ve çok az yaptığım kendimi takdiri açık açık söylemeyi istemek benimkisi...
Bana sabır gösteren canım ailem, ah canım annem... Ve tüm hocalarıma (Özgür Axaman, Seda Nur Çelik, Özgür Tetik, Halil Emre) selam saygı!
Ulen OCC seni zevkten bayılarak koşacağım!
¡¡¡
Start dündü. Bu yazdıklarımı daha önce Instagram’da yazmıştım. Yazı yazacak zamanım olmadı.
Dün akşam sonuç ne oldu, siz bu gazeteyi elinizde tutarken ben çoktan yaşamış olacağım...
Sonuç benim için öyle ya da böyle şudur;
Geldim gördüm kazandım!
Çok şükür...
Yonca
“Dağ keçisi”