Magazin gazetecisi olmalıyım...

Bekir COŞKUN

Doğrusunu isterseniz, siyasetçilerle uğraşmaktansa ben her zaman magazin gazetecisi olmak istemişimdir.

Söyleyin; yani Kamer Genç'le oturup hayvancılık sektörünün sorunlarını konuşmak ile Sibel Can'la oturup albümlerini konuşmak bir mi?..

Elbetteki bir değil.

Nitekim Magazin Gazetecileri Derneği'nin ödül dağıtma gecesini izleyince somurtup ‘‘Siyaset gazetecisi olmak istemiyorum, magazin gazetecisi olmak istiyorum’’ dedim.

Ödül alan haber ve eserlere bakınız:

- Kiboş'u kocasıyla yakaladık...

- Gözde Tan fotoğrafları...

- Bahamalar'da güzellik yarışmaları...

- Hülya külotsuz...

Niçin magazin gazetecisi değilim?..

Geceden görüntüleri izlemişsinizdir... Ne kadar güzel insan varsa orada. İnanılmaz şıklıkta kostümler-tuvaletler-saçlar-başlar. Onları izleyip haberler yazmalıydım:

‘‘Kilo verdi...’’

‘‘Şöhreti yakaladı...’’

Dönüp Meclis'teki milletvekillerine bakıyorum.

Şimdi ben; TBMM'nin kulisinde oturmuş tespihini çevire çevire çay içen, göbekli, badem bıyıklı, baklava dilimli çorapları, geniş tabanlı ucu havada ayakkabıları olan milletvekilinin resmini çekip, altına ‘‘Şöhret basamaklarını tırmanıyor’’ diye yazsam...

Ne ilgisi var?..

*

Ama magazin gazeteciliği başka.

Ödüle bakın:

‘‘Hülya külotsuz...’’

Geceden Ahmet Kaya'yı ise ‘‘bölücülük’’ yaptığı için kovdular.

Aslında ben Ahmet Kaya'yı sevmem. Böyle birleştirici-bütünleştirici bir gecede kalkıp bölücülük yaptı diye kovulması da umurumda değil.

Bir sanatçı, halkına kötü mesajlar veriyorsa, toplumuna kötü örnek oluyorsa kovulur.

Peki ‘‘Hülya külotsuz’’ ödülü neyin nesi?..

İyi mesaj mı?..

*

Magazin gazeteciliği gibisi yok.

Diyelim ki görev olarak neye-nereye dikkat edeceksiniz; altında külotu var mı, yok mu?..

Dönüp bıyıklı-tespihli siyasetçilere bakıyorum.

Ve surat asıp somurtuyorum:

‘‘Magazin gazetecisi olmalıyım...’’