Biz hala seyredelim...

Japonya’ daki felaketi canlı seyrettiniz mi?
 
Muthiş resimlerdi. İnsan, gördüklerine inanamıyor.
 
Bir süre sonra, ben de sizin gibi aynı soruları sormaya başladım.
 
“...İstanbul topun ucunda. Belki Japonya’daki gibi bir tsunami ile karşılaşmayabiliriz, ancak orta boy bir deprem dahi herşeyi mahvetmeye yetecek...”
 
Peki, yıllardır yapılan tüm uyarılara rağmen, kişi olarak ne yaptık?
 
Belki bir bölümümüz çaba harcadı, ancak genelde İstanbul halkı hazırlıklı değil. Hala seyirci konumundayız.

Bundan dolayı da, büyük zarara uğrayacağız.
 
Kara haberci olmak istemiyorum, ancak kendimi de tutamıyorum.
 
Felaket etrafımızda dolaşıp duruyor.
 
Kendi kendimizi kadere bırakma alışkanlığımız var, ancak artık bu kadarı da çok fazla değil mi ?
 
Eminim, kim bilir daha kaç defa bu tip yazılar yazılacak, uyarılar yapılacak ve hiçbir şey değişmeyecek. Sonrasında da “Allahın işi işte...Kaderimiz böyleymiş...” demekle yetinecek ve yaralarımızı sarmaya başlayacağız.

GEL DE İSYAN ETME...
 
Ayşe Himmetoğlu sadece 16 yaşındaydı.
 
Pırıl pırıl bir genç, voleybolun starı, Zeynep  ve Ali Himmetoğlu’nun sevgilisi.
 
Bir beyin kanaması ve bu pırlantının yok oluşu.
 
Söylenecek hiçbir şey yok.
 
Sadece isyan etmek, avazınız çıkana kadar haykırmak ve sonra başınızı önünüze eğip hayatınıza devam etmek.
 
Ne acı birşey değil mi?
 
Ali Himmetoğlu, Galatasaray Lisesi’nden bu yana çok sevdiğim bir çocukluk arkadaşımdır. Başkaları gibi, o da bunu hiç haketmedi. Ancak aile, tüm acılarına rağmen en doğrusunu yaptı. Ayşe’nin tüm organlarını bağışladılar.
 
Ayşe, 6 kişinin hayatını kurtardı. Onlara mutluluk verecek.
 
Bizler de acımızı kalbimize gömeceğiz.

SEÇİM MÜSAMERESİNDEN BİR TÜRLÜ KURTULAMIYORUZ...

Bir türlü alışamıyorum.
 
Eskiden de anlayamazdım, hele şimdi hiç mi hiç anlayamıyorum.
 
Her seçimde, Adalet-İçişleri-Ulaştırma Bakanlarını değiştiriyoruz.
 
Yasalar böyle emrediyor!
 
Neden?
 
Efendim, iktidar partisinin bakanları seçime hile sokulmasını görmezden gelirlermiş. Tarafsız davranamazlarmış! Bundan dolayı, yerlerine üç aylığına, ya müsteşarları ya da yine iktidarlar tarafından tarafsız diye nitelendirilenler atanır.
 
Bundan daha mantıksız bir uygulama olabilir mi?
 
Birincisi, bakanlar neden yolsuzluk yapsınlar? Bu uıyguılama askeri yönetimlerden kalmadır. Belki eskilerde, böyle birkaç olayla karşılaşılmış olabilir, ancak bugünün şeffaf ve son derece sıkı denetim altında yapılan seçimlerde, yolsuzluk düşünülebilir mi?
 
Sorarım size, son 10-15 yılda hangi seçimde elle tutulur bir yolsuzluk, oylarla oynama gibi bir olayla karşılaştığınızı hatırlıyor musunuz?
 
Ben hatırlamıyorum. Ancak, kendimizi de bu ilkokul müsameresini andıran oyundan bir türlü kurtaramıyoruz.
 
Bilmem, belki de oynamak hoşumuza gidiyor.

HAFTANIN PRİZİ ...
 
İnsanların görüşlerini paylaşmasam dahi, saygı duyarım.
 
Örneğin, Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmeler Derneği’nin (KOBİDER) Genel Başkanı Nurettin Özgenç’in, 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’ndeki açıklamasında, kadın-erkek eşitliğini safsata olarak değerlendirmesi ve “bazı kadınlar bu gayretlerle, kartala özenen papağan durumuna düşmüşlerdir” demesine dahi çıldırmadım.
 
Ancak, ardından sözlerini devam ettirdiğinde, daha da battı :
 
“...Eşitliğin olmadığını kendileri de bilmekteler...Kadın erkeğe eşit değildir, denilince neden bundan kadının küçük görüldüğü anlamı çıkarılıyor...İki şeyin birbirine eşit olmadığını söylemek, birinin diğerinden üstün olduğu anlamına gelmez...Fiş prize eşit değildir...”
 
Nasıl bir mantıktır bu?
 
Bu ne çağ dışı yaklaşımdır?
 
KOBİDER gibi bir dev kuruluş hiç mi tepki göstermeyecek?
 
Seyirci mi kalınacak?
 
Kimsenin sesi çıkmayacak mı?

AKP, DAHA DİKKATLİ...

Geçen günün diğer şokunu, Ak Parti Ünye Tanıtım ve Medya Başkanı  Süleyman Demirci, yaşatmıştı. Facebook’daki sayfasında “Örtüsüz kadın, perdesiz eve benzer. Perdesiz ev ya satılık veya kiralıktır” demesi, hepimizi uçurdu. Benzetmeye bakar mısınız? Kişisel görüşüymüş! Neyse ki, AKP teşkilatı artık bu çıkıntılara karşı tedbirli. Hemen görevlerinden istifa ettirildi. Böyle bir kafanın, iktidarın etrafında dolaşması dahi  inasının moralini bozmaya yetiyor.

“KAFAYI YEMİŞ!”

Toplum argo kullanır.
 
Hatta çoğumuzun hoşuna da gider.
 
TV dizilerine bakın, en çok ilgi çekenler argo işleyenler. Sinemada da, en çok gişe rekoru kıran filmler genelde komedi ve argolular.
 
Ancak bu alışkanlık TBMM’ne yansıyınca işin tadı kaçıyor.
 
Milletvekilleri birer model olması gereken insanlardır. İçlerinden gelmese dahi, zorla uymaları gereken nezaket kuralları vardır.
 
CHP’li Canan Arıtman da belki mecliste diline pek hakim olamayan kadın milletvekillerimizden biridir, ancak terbiyesini korumasını bilir. Geçenlerde, sembolik olarak, genelde Başbakan’ın oturduğu koltuğa, kadınlar adına “yaşama hakkı istiyoruz” yazılı bir siyah çelenk bırakınca, kıyametler koptu.

Birilerinin sakince gelip, çelengi kaldırabilecekken, Ak Partili milletvekili Fatih Öztürk, herhalde liderine sempatik görünmek için olacak “...Kafayı yemişsin sen. Hastaneye git ...” diyerek büyük bir sahne yarattı ve çelengi CHP sıralarına fırlattı.

Neden?

Hakaret edilmemiş, aksine demokratik bir gösteriyle yetinilmiş.

Eminim, Öztürk şimdi filmi geri alıp bir düşünse, ne kadar gereksiz ve hoyratça hareket ettiğini ve kendine hiç yakışmadığını görecektir.

Meclis’te böyle örnek sahneler yaşanırsa, sokaktaki kavga, evdeki dayak, kadına şiddeti nasıl önleyebileceğiz ?

Biraz yavaşlayın beyler...

TOPLUM GÖNÜLLÜLERİ

Toplum Gönüllüleri'nin etkinliklerini izlerim. Türkiye'de gençler için çok önemli projeler yürütüyorlar.  Bunlardan biri de “Gençlere Değer”.  280 TL bağış yapıyorsunuz, gençlerin kendini ifade edebilen, özgüveni yüksek, sorunların çözümüne yönelik inisiyatif alan, aktif bir yurttaş olarak gelişimine katkıda bulunuyorsunuz. İbrahim Betil de Toplum Gönüllüleri'nden biri.  Geçtiğimiz haftasonu Antalya'da düzenlenen “RUNTALYA” Maratonu'nda koştular. Betil, sağanak yağmur altında yapılan koşuya birçok gönüllünün destek verdiğini ve “Adım Adım Oluşumu”nun da katılımıyla 401 gence destek sağlandığını söyledi. Türkiye sivil toplumu çalışıyor. Tabi İbrahim Betil gibi, gençlerimiz için çalışanlarla birlikte yardımlar daha da büyüyor. Hepimiz desteklemeliyiz. (www.tog.org.tr)

KİTAP KÖŞESİ

NİL'İN KELEBEKLERİ

Nil Karaibrahimgil'den bir kitap. Adı; “Nil'in Kelebekleri”. Karaibrahimgil, “An”ları yazmış. Çok da güzel olmuş. İçinde 140 yazı var. Bunların arasında; Leonardo'nun vinci, Bir yaz masalı, Madonna de Paris öne çıkıyor. Bu kitabın bir de internet sitesi var. www.nilinkelebekleri.com. Bu siteye girip her yazı için yorum yapabilirsiniz. Nil, eğer yazılara çok yorum gelirse o yazı için ağaç dikeceğim diyor. Böylelikle kitap için harcadığı kağıdı geri kazandırmayı düşünüyor. Güzel fikir. Kitap'da çok hoş. (0212 373 77 00)
      *
DAĞIN ARDINA BAKMAK�

Bejan Matur'un son kitabı “Dağın Ardına Bakmak” Timaş Yayınları'ndan çıktı. Yıllardan beri hep operasyonlarda adları geçen veya eylemlerinde duyduğumuz PKK militanlarını anlatan bir kitap.  Matur'un bu çalışması, çok önemli bir eksiği kapatıyor. Bejan, önsözünde “Haklı çıkarmak ya da mahkum etmek için değil. Anlamak için” bu kitabı yazdığını söylüyor. Kitap dağdan inenleri, dağdakileri, neden kaldıkları, neden indiklerini... Yani “dağdakileri” anlatıyor.  (0212 511 24 24)