Hepsi birbirinden güzel... İşte yurdumuzun enfes lezzetleri

1. Dünya Savaşı'ndan sonra ortaya çıkan ekonomik sorunlar nedeniyle yerli ürünler ile toplumsal tutum bilincinin oluşması hedeflenmiştir. Bu amaçla Yerli Malı Haftası, resmi adıyla Tutum, Yatırım ve Türk Malları Haftası, ilk olarak 1929'da gündeme gelmiş ve 1948 yılından itibaren de kutlanmaya başlanmıştır.

Yerli malların tercih edilmesi ve tüketiminin artırılmasını amaçlayan, tutumlu olmayı gösteren ve beraberlik duygusunu pekiştiren Yerli Malı Haftası ile anılarınızı canlandırmaya geldik...

İlk olarak meyvelerimizle başlarsak: Yerli üretimimiz olan Ege inciri, yaz aylarının vazgeçilmezi. Görüntüsüyle de sofralarınıza renk katan incir, et yemeğinden tatlıya çeşitli yemeklere de çok yakışır.

Malatya kayısısı... Diğer kayısılara hiç benzemez. Yerli malı yurdun malı Malatya’nın kayısısını herkes tatmalı…

"En sulu limon nerede yetişir?" diye sorarsanız Mersin cevabını duyarsınız. Bu önemli haftada en çok adı geçenlerden biri de Mersin'in sapsarı limonlarıdır.

Kış aylarının en sevilenlerinden biridir kestane. Tabii, Aydın'da yetişen kestane ise çok başkadır.

Anamur ve Bodur muzları, bu haftanın anlam ve önemini en güzel şekilde temsil eden meyvelerin başında gelir.

Çanakkale deyince akla ilk olarak kıpkırmızı ve nefis bol suyuyla domates gelir aklımıza. Yemekleriniz Çanakkale domatesi ile bir başka olacak.

Yaz aylarının ferahlatan meyvesi şeftalinin en sulu hali Bursa'dan gelir. Yerli üretim şeftalileri tadınca ithal şeftali tanımayacaksınız.

Elma deyince ilk olarak aklımıza Amasya gelir. Bol sulu ve tatlı Amasya elması gibi yoktur.

Enfes yemeklerin en güzel ve önemli malzemelerinden biridir patlıcan. Fakat, Şanlıurfa'ya tescilli patlıcanlarımızın girdiği yemeğin veya kebabın tadı damağınızdan asla gitmeyecek.

Finike portakalı... Aralık, ocak ve şubat aylarında Antalya'da yetişir. Hazır Yerli Malı Haftası'da gelmişken sulu sulu Finike portakalını tüketmenin en güzel zamanı.

Erzurum’un İspir ilçesinde yetiştirilen Türkiye’nin en ünlü ’kuru fasulye’si, diğer adıyla 'şeker fasulyesi'... Yanında tane tane pirinç pilavı olmadan olmaz. İspir fasulyesi enfes tadıyla herkesin kalbini fethedecek.

İzmir'e tescillenen sakız enginarı... Hem tadıyla hem de sağlığa faydasıyla vazgeçilmezlerinizden biri olacak.

Manisa'nın ünlü çekirdeksiz Sultaniye üzümü ile ağzınız tatlansın, asma yaprağı da sofralarınızı lezzet şölenine dönüştürsün.

Lezzeti sınırlarımızı aşmış Kastamonu pirinci ise bambaşkadır! Çorbadan dolmaya pek çok yemeğimiz Tosya pirinci ile lezzetini katlıyor.

Yemişler olmadan Yerli Malı Haftası kutlamak olmaz. Bu yüzden Giresun'un fındığı, Tokat'ın cevizi, Osmaniye'nin yer fıstığı, Çorum'un leblebisi ve Gaziantep fıstığıyla renklenen bir yemiş tabağına kimse hayır demez.

Çorbadan kebaba yemeğin olmazsa olmazı topraklarımızda yetişen kuru soğan... Kırıkkale soğanı ile yemekleriniz sofraların aranılan tatlarından biri haline dönüşecek.

Kuşburnu, özellikle kış aylarında şifa deposu olduğu için çay olarak tüketilir. Her ne kadar Karadeniz Bölgesi'nde yaygın olsa da en çok Gümüşhane'de yetişir. Tatlısından meyve suyuna her haliye ayrı bir güzeldir.

Çıtır bir böreğin yanına ya da akşam yemeğinin üzerine mis kokulu bir bardak çay gibisi yoktur. Özellikle Rize çayını bir defa tadanlar diğer siyah çayları denemek istemeyecekler.

Konya deyinde akla ilk gelenlerden biri de havuçtur. O halde bu önemli haftada salatalarımız Konya havucu ile renklensin.

Lezzeti ve o güzel kokusuyla yaz aylarının en güzel meyvelerinden biri kavun. Hele bir de Manisa'nın Kırkağaç kavunuysa tadından yenmez.

Nohut en sevilen bakliyatların başında geliyor. İç Anadolu ve Akdeniz Bölgesi'nde yoğun olarak yetiştirilir. Besin değeri oldukça yüksek bir sebze olan nohut, pilav, turşu veya cacıkla sofralarınıza lezzet katacak.

Söz konusu salçası, pul biberi ve toz biberi ise Denizli biberi farkını ortaya koyuyor. Aile sofralarınızın enfes yemekleri kale biberi ile daha da nefis olacak.

Afyonkarahisar deyince akla ilk olarak patatesi gelir. Çoğumuzun hayır diyemediği çıtır çıtır patatesleri tüketmek ayrı bir keyiftir.