Merhaba Güzin Abla, ben 13 yaşında bir kızım. Kendimi 5 yaşımdan beri çirkin buluyorum. Küçüklüğümden beri bana ailem dışındaki herkes çirkin olduğumu söyledi. İlkokuldayken arkadaşlarım beni hiçbir zaman oyunlarına almadı. Sorduğumda “Çok çirkinsin” dediler. Çirkin olduğumu o yaşlardayken kabullenmiştim.
Çizgi filmlerde kötü karakterler hep çirkindir. Ben de çirkin olduğum için insanların benim kötü biri olduğumu zannedeceklerini düşünüyordum.
Geçen sene yemekhanede yemek yiyordum, maskemi çıkardım. Maskesiz yüzümü gören sınıf arkadaşım “Bu kadar çirkin olduğunu bilmiyordum. Senin gibi çirkin olsaydım okula gelmeye utanırdım” dedi.
O yıl boyunca maskemi hiç çıkarmadım. Hatta bu yüzden maskemi açmamak için okulda yemek bile yemiyordum. Boyum 1.58 ve kilom 48 ama daha da zayıfladım. Vücudumda tek güzel yer gözlerim. Ancak gözüm bozulduğu için gözlük takmak zorunda kaldım. Sonraki gün okula gittiğimde “Zaten çirkindin daha da çirkin olmuşsun” dediler. Oysaki ben onlarla bir kere bile dalga geçmemiştim. Anneme, babama lens takmak istediğimi söylesem de izin vermediler.
Güzel olmadığım için insanları başka yönlerimle etkilemeye çalıştım. Kendimi piyano çalmada ve şarkı söylemede geliştirdim. İnternetten birkaç piyano notası çıkardım, şan dersi videoları izledim. Benimle dalga geçen arkadaşlarımı etkilemeye çalıştım, Yiruma’nın “River Flows In You” bestesini bile çaldım, ama nafile.
Fakat ne tesadüf, sınıfın en güzel kızı tek elle “Jingle Bells” çalınca etmedikleri iltifat kalmadı. Bir keresinde şort ve kısa kollu tişört giymiştim. Bana tüylü ve çirkin olduğum için maymun dediler.
O günden sonra hep eşofman giydim.
Merhaba Güzin Abla, biz eşimle 4 yıldır evliyiz. 3 yaşında oğlum var, şimdi de 7.5 aylık hamileyim. Bir kızımız olacak. Evlendikten 1 sene sonra kavgalarımız başladı. Biriyle yazıştığını görmedim, bir kadınla sohbetine şahit olmadım, işten eve evden işe gidip gelir. Ama gözü hep dışarıda...
Evliliğimizin bir yıl sonrasında, ben hamileyken gezmeye gittik, etraf mini etekli, askılı elbiseli kadınlarla doluydu. Eşim hepsine yiyecek gibi baktı baktı.
O yüzden kavga ettik. Aradan zaman geçti, ben annemlerde kaldım, eve döndüğümde porno izlediğini gördüm.
Ben de “niye izledin” diye sordum, “yeni bir şeyler öğreniyorum” dedi.
Bağırdı çağırdı, beni iteledi...
Kısacası ona güvenim yok, bazen bakıyorum çok seviyor gibi üstüme düşüyor. Kavga ettiğimiz zaman “seni bırakacağım, seni boşayacağım” derim, durgunlaşır, bazen ağlayacak gibi olur ama artık yapmacık geliyor.
Onunla bir ortama gitmek istemiyorum, mesela düğüne gidiyoruz, birine baktı mı, bakacak mı diye onu takip etmekten gittiğim düğünden bir şey anlamıyorum.
Genelde birilerine bakıyor, bu yüzden her düğünden dönüşte kavga ediyoruz.
Ne mutlu bize ki, bugünleri görebildik...
Ülkemizin bağımsızlığını kazandıran, bizleri bugünlere taşıyan başta Atatürk olmak üzere tüm kahramanlarımıza rahmet diler, sonsuz şükranlarımızı sunarken, bir okurumun yolladığı bu anıyı sizlerle paylaşmak istedim.
Atamıza hazırlanan suikastı ben ilk kez öğreniyorum.
Daha önce bu konuda haberler çıkmış ama bu önemli günlerde bir kez daha hatırlatmakta fayda var.
Bir kişinin dikkati olmasaydı, belki de biz bugünleri göremeyecektik.
Bu vesileyle bu önemli yazıyı bana gönderen sevgili okurum Jülide Doğu’ya da teşekkür ediyorum.
Ankara Tacettin Dergahı’ndaki tarihi sır neydi
Ankara’da Tacettin Mahallesi’ndeki ev, 30 Ekim 1949’da müzeye çevrildi.
Çocuklarla muhabbet etmeye önem verin
Merhaba Güzin Abla, 15 yaşındaki kızına tahammül edemeyen anneye seslenmek istedim. Ben iki kız çocuğu annesiyim... Kızınızın sürekli yalan söylediğinden yakınıyorsunuz, çocuklar bizim aynamızdır.
Siz çocuğunuza ya da çocuğunuz yanınızdayken hiç başkasına yalan söyleyip söylemediğinizi bir hatırlamaya çalışın.
Ben de kızlarımın yalanlarını yakaladım ama sen ‘yalancısın’ diye hiç yüzlerine vurmadım. Günlüklerini ara sıra okurum, benim için yazdıkları olumsuz ifadeleri gördüğüm zaman hiç yüzlerine çarpmadım, hata bende ise düzeltmeye çalıştım.
Bana güvenebileceklerini öğrettim. Öyle olunca artık yalan söylemiyorlar... Çocuklar olmayacak bir şey talep ettiklerinde gerekçeleriyle “hayır” dersiniz ikna olurlar.
Eve geç geldiklerinde kızacağınıza, evladınızı sevdiğinizi söyleyip, sizin için çok değerli olduğunu belirtip böyle geç kaldığında, nerede olduğunu bilmediğinizde onun için endişelendiğinizi üzüldüğünüzün işaretidir, diye açıklayın, daha iyi sonuç alınır. Çocuklarla muhabbet etmeye önem verin. Sağlıklı huzurlu nesiller yetiştirebilmek ümidiyle, çünkü insan yetiştirmenin müsveddesi yok. ◊ Rumuz: Z.F.
YANIT
Okurum bana yazarken kızından yakınmıştı: “Moralim çok bozuk sana içimi dökmek istiyorum; çünkü artık 15 yaşındaki kızıma tahammül edemiyorum, çok yoruldum. İlkokuldan beri yalanını yakalamaktan bıktım. Şu an 10’uncu sınıfta ve muhtemelen sınıfta kalacak” demişti.
Amatör ve profesyonel şeflerin yarıştığı, usta şefin seçildiği bu reality şov programında, yemeklerin yapılışı ve püf noktaları da anlatılıyor.
Gençlerin mutfağa ve gastronomi sanatlarına olan ilgisinin artmasında önemli bir payı olduğuna inandığım bu program, aynı zamanda aşçı/şef olmanın değerini, popülaritesini de yükseltiyor.
Aşçılığın bir meslek olarak kabul edilmesi, gelişmesi ve yükselmesi uzun bir tarihsel süreçten geçmiş.
En basit anlatımla, yiyecekleri çeşitli yöntemlerle yemeye hazır hale getiren aşçılık, şimdi dünyanın en popüler mesleklerinden biri haline geldi.
Özellikle pandemi döneminde dünya yüzündeki her evde en az bir kişi, hiç yapmadığı kadar çok yemek pişirdi ve mutfakla tanıştı.
Pandemi sürecinde yemek pişirenlerin videoları sosyal medyada rekorlar kırdı ve bir numaraya yerleşti. İşte MasterChef gibi yemek programlarına bu sürecin de çok katkısı oldu.
Sevgili Güzin Abla, hayvanlarla ilgili ne kadar hassas davrandığınızı ve gerek hayvanlara, gerekse hayvanseverlere her zaman destek olduğunuzu sizi uzun yıllardır takip ettiğim için, çok iyi biliyorum.
Ben yıllardır kendini hayvanlara adamış, gerek evinde gerekse sokaklarda ve barınaklarda sürekli hayvanları besleyen bir kadınım...
Ancak tahmin edebileceğiniz gibi bu süreçte başıma gelmeyen kalmadı.
Sokaklarda beni kovalayan apartman görevlilerinden tutun, barınaklarda tehdit edenlere kadar... Öyle şeyler yaşadım ki, kedi köpek besliyorum diye kaldırımlarda mı sürüklenmedim, nefret içindeki insanlar tarafından darp mı edilmedim, yüzüm gözüm yara içinde hastanelere mi taşınmadım...
Ev sahibine yapılan şikâyetler nedeniyle sık sık ev değiştirmek zorunda kaldım...
Komşu-larımın şikâyetleri nedeniyle, hemen hemen ortalama her iki yılda bir evimden oldum.
Komşularımla sürekli tartışma halindeyim. Ev sahiplerim bu şikâyet ve tartışmalar nedeniyle beni evden çıkmaya zorluyordu.
Merhaba Güzin Abla, artık 15 yaşındaki kızıma tahammül edemiyorum, çok yoruldum. Sürekli yalan söylüyor, ilkokuldan beri yalanını yakalamaktan bıktım.
Şu an 10’uncu sınıfta ve muhtemelen sınıfta kalacak, hep kırık not aldı, derslerle hiç ilgisi yok, aklı fikri makyaj, giyim kuşam, 17 saat TikTok izlese odasından hiç çıkmaz, yatağını bile ben toplarım, giysilerini her gün toplarım.
Babası her gün bir ihtiyacın var mı kızım der cebine fazlasıyla harçlığını koyar. Alışveriş merkezlerinde yemek yesin gezsin, diye parasız bırakmaz.
Böyleyken sürekli arkadaşlarına bizi kötüler, bizden nefret ettiğini söyler yüzüme karşı sürekli ruh hastası der, bir gün öldürecek beni artık dayanamıyorum...
Hayatından hiç memnun olmaz tek istediğim onun iyi yerlerde ve güvende olması. Onun için dışarıdayken takip ediyorum, takip programı indirdim çünkü korkuyorum sürekli yalan söylüyor bize.
Yalanını yakalayınca da siz izin vermiyorsunuz ne yapayım deyip üste çıkıyor. Sürekli arıyorum o dışarıdayken ‘erken gel eve’ diyorum inadına telefonu kapatıyor, merak edeyim diye.
Eve gelince bu sefer evden kaçmaya çalışıyor, kapıyı kilitledim geçenlerde... “Gidemezsin” dedim, “her yer buradan iyidir” diyor, bizi hiç sevmiyor...
Merhaba Güzin Abla, ben 29 yaşında bir kızım. 3 yıl sevgililik ve 6 ay nişanlılık süreci yaşadım.
Çok seviyordum, gözüm ondan başkasını hiç görmedi.
Üniversitemi bir kenara bırakarak onunla bir yola girdim.
Gittikçe kendimi ona teslim ettim, göremedim, anlayamadım...
Onunla bazı çok özel şeyler yaşadık. Ben öyle şeyler yapmak istemediğimi söyledikçe, o beni ikna etti...
Ben de her yaşadığım olaydan sonra utancımdan kendime olan öz saygımı kaybettim.
Ayrılma konusuna gelince evlendikten sonra ailesiyle birlikte oturmamı istedi ve kabul etmedim.
