Geçen gece rüyamda, sarı bir yılanın denizde başıma doğru tırmanıp, yüzümü çerçevelemesine şaşırmıyorum.
Makamım endişe. Bunu geç de olsa anladım.
Ne yalan söyleyeyim, şu an 17 yaşımda olmak istemezdim.
Çok minicikken avuçlarımıza konuyorlar.
Anne olalı beri okul konusuna taktım ben. Aslında çocuk olalı beri takmalıydım.
Bu yeni zamanda...
Hiçbir zaman mükemmel olamayacağım.
Düşünüyorum...
Hayat kısa.Bütün yollar uzun. Herkes köşeli.
Dün doğum günümdü.
İnsanın kafasından saniyede o kadar fazla düşünce treni geçer ki, bazen ‘neden istasyon kurmadın?’ diye üzerine gelirler.
