Çocukluk döneminde mastürbasyon normal mi?

ÇOCUK MASTÜRBASYUNU OYUN HALİNE GETİREBİLİR?

Mastürbasyonu, genital bölgeyi tekrarlayıcı uyarma davranışı olarak tanımlayabiliriz. Benlik, mülkiyet ve cinsiyet kavramı 3 yaşında oluşmaya başlar. Bu davranış çocukluk döneminin bir parçası olarak kendini tanıma aşamasında ortaya çıkabilir. Örneğin; genital bölgedeki bir hastalık (mantar, enfeksiyon), bunun yanı sıra dar giysiler, oyun esnasındaki bir hareket ya da uzun süre çişini tutup sonrasında tuvalete gitme gibi etkenler bu bölgedeki hassasiyeti fark etmelerine neden olabilir. Çocuk bunu oyun haline getirebilir ve devam ettirmek isteyebilir.

CİNSEL HAYATINI, RUH SAĞLIĞINI, FİZYOLOJİK YAPISINI ETKİLEYECEK BİR DURUM MUDUR?

Bu durum 4 yaşında yoğunlaşan, 6 yaşından ergenliğe kadar şiddetini azaltan bir davranıştır. Çocuk cinsel ilişkiye girmeyi düşünerek bunu yapmaz. Bu davranışı yeni keşfettiği için tekrarlamak isteyecektir. Yeni bir oyuncakla bir süre sıkılmadan oynaması ya da bebeklik döneminde parmağını emmesi gibi davranışlardan farksızdır.

VAKTİNİN ÇOĞUNU MASTÜRBASYON YAPMAYA AYIRIYORSA... 

Yukarıda da belirtildiği gibi bu davranış, gelişimin, kendini tanımanın bir parçası olarak yaşanıp giderse bir sorun teşkil etmeyecektir. Ancak çocuğu dış dünyadan koparacak şekilde oyuna ayırması gereken zamanı ve enerjiyi yalnız kalarak bu davranışa ayırmasına neden oluyorsa problem var demektir.

Bu davranışın bir kaç nedeni olabilir: Uyaran eksikliği, duygusal yoksunluk, dikkat çekme ihtiyacı.

PEKİ BU DAVRANIŞ KARŞISINDA EBEVEYNLERİN TUTUMU NE OLMALIDIR?

• Genital bir hastalıktan mı kaynaklı öncelikle bu belirlenmelidir, eğer öyleyse tedavi edilmelidir.
• Yaptığının ayıp, günah olduğunu söyleyerek utandırıcı ya da suçluluk duygusuna neden olan ifadeler kullanmaktan kaçınmak gerekmektedir. Bu tepkiyle karşılaşan çocuk yalnız başına iken bu davranışı sürdürür ve devam ediyor olduğunu gözlemlemek zorlaşabilir.
• Akranlarıyla hem daha fazla zaman geçirebileceği (okul, park gibi) hem de enerjisini sağlıklı aktivitelere yöneltebilmesi sağlanabilir.
• Duygusal yoksunluk nedeniyle oluşması ilk bakışta ebeveynlere itici gelebilir, çünkü her anne-baba çocuğuyla ilgilendiğini düşünür, ancak her çocuğun beklentisinde farklılıklar vardır. Çocuğun ihtiyacını karşılayabilecek nitelikte bir iletişim ve ilgi seviyesi belirlenmeye çalışılmalıdır.
• Uykuya dalma aşamasında sıklaşan bu davranışı engellemek için, çocuğun yaşına uygun bir masal anlatarak huzurlu bir şekilde uykuya dalması sağlanabilir.
• Çocuk yakın çevresinin ilgisini bu davranışla çektiğini fark ederse davranışı bilinçli olarak sürdürebilir. Bir süre pekiştirmemek adına davranış görmezden gelinebilir. Böyle bir durumda fark ettirmeden çocuğun ilgisini başka bir etkinliğe yöneltmek basit ama işe yarar bir tutumdur.