Pamir’in kahraman komşusu
Güncelleme Tarihi:
ZEKERİYAKÖY’de komşu villanın havuzunda boğularak hayatını kaybeden 3,5 yaşındaki Pamir Dikdik, dedesi Aziz Dikdik’in koynunda sonsuzluğa yattı. Pamir’in Zincirlikuyu’daki mezarının komşusu ise devletin bile unuttuğu bir savaş kahramanı. Kore’de gösterdiği kahramanlıklarla, Türkiye’nin ilk kadın savaş muhabiri Semiha Feridun Es’in Hürriyet’in sayfalarına taşıdığı, yanında patlayan bombayla ağır yaralanıp 3 yıl esir kalan uzatmalı çavuş Şair Varışlı.
Pamir’in henüz bir mezar taşı yok. Defnedildiği gün mezarına annesi ve babasının diktiği çiçekler solmadan duruyor. Kore Gazisi Şair Varışlı’nın komşu mezar taşına yaslanmış bir de çelenk var. Pamir’in gazi komşusunun kim olduğunu merak edince, Şair Varışlı’nın filmlere konu olabilecek hayat hikayesini öğreniyorum. Bir de, kahramanlıkları sonucu 4 arkadaşıyla birlikte 8 Nisan 1951’de yayınlanan Hürriyet Gazetesi’ne haber olduğunu. İşte Pamir’in kahraman komşusunun öyküsü:
“Elazığlı Şair Varışlı 1928 doğumlu. İlkokul mezunu. 1947’de hemşehrisi Hatun Varışlı ile evlendi. Birkaç ay sonra da 1948 yılında askere gitti. O dönem ilkokul mezunu olmak ayrıcalık sayıldığı için çavuş oldu. Henüz yeni doğan kızı Emine’yi kucağına alamadan 1950’de Kore Savaşı patlak verdi. Şair Varışlı 65. Alay, 1. Tabur, 4. bölük sıra takım komutanı olarak Kore’ye gönderildi. Han Nehri çevresindeki çatışmaların tümünde yer aldı. Hürriyet Gazetesi için savaşı izleyen Türkiye’nin ilk kadın savaş muhabiri Semiha Feridun Es, kahramanlıkları 8. Kolordu tarafından tescil edilen Şair Varışlı ve 4 arkadaşının fotoğraflarını çekerek haber yaptı. “Kore’deki bugünün en büyük kahramanları” başlıklı haber 5 askerin çatışmalardaki üstün cesareti ve başarılarını anlatıyordu.
HABERDEN 17 GÜN SONRA
Şair Varışlı haberin yayınlanmasından 17 gün sonra, 25 Nisan 1951 gecesi çok şiddetli bir çatışmaya girdi. Yanında patlayan bombayla ağır yaralandı ve kalçası kırıldı. Kuzey Koreliler’e esir düştü. Türk Silahlı Kuvvetleri Şair Varışlı’dan haber alamayınca, Karakoçan’daki ailesine şehit olduğu haberi ulaştırıldı ve maaş bağladı. Şair Varışlı askere giderken eşine, “Ben ölürsem 7 yıl bekle, Sonra evlenirsin” diye vasiyet etmişti. Hatun Varışlı da kızıyla birlikte annesinin evine dönmedi. Tam 3 yıl sonra esir takası sırasında Şair Varışlı’nın yaşadığı ortaya çıktı. 1954’te Türk makamlarına esir takasıyla iade edildi ve memleketine döndü. Daha sonra sırasıyla Ankara Barajı, Mersin Rafinerisi ve Keban Barajı’nın yapım işlerinde tercüman olarak çalıştı. Daha sonra da sağlık problemleri peşini bırakmadı. 2009’da Aydın’da hayatını kaybetti. Çocukları İstanbul’da yaşadıkları için babalarını İstanbul’da toprağa vermek istediler. Şair Varışlı’nın ölüm haberini oğulları Aydın’da Jandarma Komutanlığı ile paylaştı. Babaları için askeri tören düzenleneceğini düşünmüşlerdi ancak ilgilenen olmadı. Şair Varışlı sadece ailesinin ve sevenlerinin katıldığı sade bir törenle, sessiz sedasız Zincirlikuyu Mezarlığı’nda toprağa verildi.
PAMİR BİZİM DE İÇİMİZİ YAKTI
Şair Varışlı’nın 6 çocuğundan Hüseyin Ali Varışlı, Pamir’in babasının yanında yattığından habersiz. Pamir deyince, “Havuzda boğulan çocuk mu? Bizim de içimizi yaktı sabinin ölümü” diye soruyor. Babasının çocukları çok sevdiğini anlatıyor uzun uzun. Hüseyin Ali Varışlı’ya göre, Pamir dedesinin koynunda yatsa da, bir başka dedesinin, Kore Gazisi Uzatmalı Çavuş Şair Varışlı’nın da misafiri. Şair dedesi, öz dedesi Aziz Dikdik gibi sonsuza kadar Pamir’in yanında olacak.