Vadide çadıra dönüş

Güncelleme Tarihi:

Vadide çadıra dönüş
Oluşturulma Tarihi: Haziran 09, 2016 16:11

Büyükşehir Belediyesi’nin şubat ayında 8 çadırı yıkarak tahliye ettiği atık ve kağıt toplayıcıları, Dikmen Vadisi’ne geri döndü. Yeni çadırlar kuran toplayıcılar, çocuklarıyla birlikte yaşam mücadelesini sürdürüyor.

Haberin Devamı

Büyükşehir Belediyesi tarafından şubat ayında çadırları kaldırılarak, memleketlerine taşınan Dikmen Vadisi’ndeki atık ve kağıt toplayıcılar geri döndü. Suriyeli Said Ailesi’nin 36 günlük bebekleri Ebru’nun 28 Ocak 2016 tarihindeki ölümünün ardından Dikmen Vadisi’nde kurdukları çadırlarda yaşayan Suriyeli mülteciler geçici olarak kalacakları barınaklara, atık ve kağıt toplayıcılar da memleketlerine taşındı. Büyükşehir Belediyesi tarafından iş makineleriyle yıkılan çadırlar da ateşe verildi. Ancak tahliyenin ardından temizlenmesi gündeme gelen Dikmen Vadisi, kısa sürede eski haline döndü. Memleketlerine gönderilen atık ve kağıt toplayıcılar, geçim sıkıntısından dolayı geri gelerek, yeni kurdukları çadırlarda yaşamaya başladı. Vadini çevresinde yükselen lüks konutların gölgesindeki çöp yığınları arasındaki derme çatma çadırlarda hayatlarını sürdüren kağıt ve atık toplayıcılar, yaşadıklarını Ankara Hürriyet’e anlattı.

Haberin Devamı

Vadide çadıra dönüş

2 GÜN SONRA GERİ DÖNDÜK

Ankara’da 6 çocuğu, eşi ve annesiyle yaşam mücadelesi veren Ferhat Gümüş: “Biz Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyız. Daha önce de ‘Burada yaşayamazsınız’ diyerek, Adana’ya götürdüler. Ama 2 gün sonra geri döndük.”

Vadide çadıra dönüş

ÇÖPLE İDARE EDİYORUZ

Kağıt toplayıcılığı yapan oğlu ve torunlarına, beslediği tavuk ve keçileri satarak destek olmaya çalışan 66 yaşındaki Gülizar Gümüş:
“Tarlamız, malımız mülkümüz, kalacak evimiz yok. Buraya sığındık. Çöple idare ediyoruz. Biz de böyle yaşamak istemiyoruz ama olan bu. Alnımızın teriyle para kazanıyoruz.”

Vadide çadıra dönüş

EKMEĞİMİZİ ÇÖPTEN ÇIKARIYORUZ

10 kişinin yaşadığı çadırdakilerden 45 yaşındaki Hüseyin:
“Yaşadığımız sıkıntı göz önünde. Daha iyi imkanlar olsa niye bu çöpün içinde duralım. Ama imkan tanınmıyor. Ekmeğimizi çöpten bulup yiyoruz.”

BAKMADAN GEÇME!