Taşıyıcı anne nedir? Taşıyıcı annelik nasıl oluyor ve yasal mı?
Güncelleme Tarihi:
Bebek sahibi olamayan çiftlerin kullandığı alternatif yöntemlerden birisi olan taşıyıcı annelik, belirli koşullarla gerçekleşmektedir. Bazı yasal zorunlulukları da içeren taşıyıcı anne uygulaması, laboratuvar ortamında uygulanmaktadır. Peki, taşıyıcı annelik nasıl oluyor ve kapsamı nedir? İşte, taşıyıcı anne uygulaması hakkında merak edilenler
Taşıyıcı annelik, annenin hamilelik için uygun bir rahme sahip olmaması ya da rahminin bulunmaması durumlarında başvurulan yardımcı üreme yöntemidir.
Taşıyıcı annelik yöntemi, çocuk sahibi olamayacak olanlara ebeveyn olmalarını sağlar. Bu, tıbbi ve yasal uzmanlık gerektiren bir süreçtir.
Tüp bebek yoluyla embriyolar doğurganlık kliniğinde laboratuarda üretilir. Bazen amaçlanan ebeveynler kendi genetik materyallerini kullanır. Bazen, bir yumurta donörü gerekli olabilir.
Doğurganlık kliniğinde, 1-2 embriyo, bebeği taşıyacak kişinin içine yerleştirilir. Gebelik taşıyıcılarının doğum yaptıkları çocuklarla genetik ilişkisi yoktur. Her zaman için taşıyıcı anneliğe başvuracak olan çiftlerin kendi yumurta ve spermleri kullanılmak zorunda değildir.
TAŞIYICI ANNELİK NEDİR?
Taşıyıcı annelik (surrogacy-maternité de substitution) olarak adlandırılan, uterus problemi olan veya çeşitli sebeplerle infertilite sorunu yaşayan ve bu nedenle çocuk sahibi olamayan kadınların kendisinin veya taşıyıcı annenin ya da üçüncü bir kişi olan donörün oositleri (yumurta hücreleri) kullanılarak geliştirilen embriyoları taşıyan ve onunla bir gebelik geçirip doğumunu gerçekleştirdikten sonra, çocuğu, onun doğumunu isteyen istem sahibi çifte veren anne modelleri üremeye yardımcı tedavi tekniklerinden biri olarak kabul edilmektedir.
.