Filo krizi Türkiye için dönüm noktası

Başyazı: Türkiye için bir dönüm noktası

İsrail ve Türkiye arasındaki ilişkiler yeniden dibe vurdu. Başbakan Erdoğan da durumu kötüleştirmek için elinden geleni yapıyor. Bugüne kadar Başbakan İsrail’le diplomatik ilişkileri bitirmekten kaçındı. Ancak dört Türk vatandaşının “Barış Filosu”nda hayatını kaybetmesiyle İsrail’in Ortadoğu’daki en yakın dostu olan Türkiye’yle ilişkileri bir belirsizlik dönemine girdi.

İstanbul’un Yahudi cemaati şu an radikallerin tepkisini çekmekten çekindikleri için konuşmaktan kaçınıyor. Ancak Türkiyeli bir Yahudi televizyonlarda gördüğümüz ve Hizbullah bayraklarıyla gösteri yapan insanların Türkiye’nin çoğunluğu olmadığını söyledi. İnternet sitelerindeki bir çok yorumda da İsrail yanlısı tavırlar göze çarpıyor.

Türkiye’nin lider kadrolarının bir seçim yapması gerek. Şu anki yolunda devam edebilir ya da zor ve geç olmakla birlikte yönünü değiştirebilir. Eğer bu yönde bir seçim yaparsa daha düzgün bir Ortadoğu için katkı yapabilir. Batıyla ortak olan başarılı bir demokrasi olaran Türkiye bölge barışında önemli bir güç olabilir. Bu süreçte kendi küresel duruşunu da güçlendirecek ve dünyanın en dengesiz bölgesinde istikrara katkı sağlayacaktır.

Ely Karmon*: Dosttan (neredeyse kesinlikle) düşmana

Pazartesi günü yaşanan Gazze gemisi olayının birçok stratejik açısı var. Hamas Gazze limanına serbest giriş istiyor çünkü Filistin halkına söz verdiği ekonomik gelişimi sağlamak zorunda. Dahası İsrail’in geçen yılki operasyonu sırasında yıkılan altyapının yeniden inşa edilmesi için malzemeye ihtiyaç var.

Ancak her şeyin ötesinde Hamas İsrail’e bir kez daha saldırmak için yeniden silahlanmak istiyor. İsrail buna izin veremez. İnsani yardım taşıyan uluslararası kurumlar Filistin yanlısı insan hakları grupları, saf entelektüeller ve Siyonizm karşıtı Yahudilerin bir araya gelmesinden oluşuyor. İHH açısından filo operasyonu militanların “şehit” olması dolayısıyla büyük bir başarı oldu.

Türkiye, AK Parti ve Erdoğan bu dramanın yeni oyuncuları. AK Parti ikinci döneminde ılımlı imajını terk edip laiklik karşıtı ajandasını uygulamaya koymayı hızlandırdı. İslamlaşmanın işaretlerinden biri Erdoğan’ın İsrail karşıtı politikalarıydı. Filistin meselesi Türk siyaseti için çok önemli bir kart. Son anketlerde zayıfladığı görülen AK Parti için önemli bir popülizm aracı.

Erdoğan’ın bu meseleyi kullanması Türkiye’nin Kürt sorunuyla ilgili tavrıyla çelişiyor.

*Uluslararası Terörle Mücadele Enstitüsü ve Herzliya Disiplinlerarası Merkezi Politika ve Strateji Enstitüsü araştırmacısı.

David Horovitz: Gizli tutulan video skandal yarattı

İsrail deniz komandoların Gazze’ye giden gemiler üzerine yaptığı operasyonun görüntülerini kamuoyuyla paylaşmamaya her kim karar verdiyse en kısa süre içinde görevinden alınmalıdır.

Dünyanın geri kalanı gibi İsrailliler de Pazartesi sabahı, Gazze’ye giden “Özgürlük Filosu”nu engelleme operasyonunda sorun yaşandığı haberleriyle uyandılar. Birçok kişin öldüğü yönünde haberler geldi. İsrailliler dünyanın geri kalanından farklı olarak bir de ordu sözcüsü Avi Benayahu’nun komandoların pusuya düşürüldüğü, dayak yediği ve linç edildiği açıklamalarını duydu.

Bu resmi açıklamaların güvenilirliği gemideki aktivistlerden gelen videolar tarafından sarsıldı. Uluslararası kamuoyu birkaç saat içinde İsrail karşıtı kararını verdi. Önce Türkiye’de ve Arap ülkelerinde sonra da Avrupa ve ötesinde İsrail’e karşı gösteriler düzenlendi.

Ancak olaydan yaklaşık 12 saat sonra, bütün gösterilerin ve kınamaların ardından İsrail’in bütün gün boyunca sakladığı resmi video ortaya çıktı. Ondan birkaç saat önce de bir video yayınlanmış ancak görüntülerin net olmamasından dolayı ne olduğu anlaşılamamıştı. İkinci video da mükemmel olmasa da sonuçlara varmaya yardımcı oluyor. Özellikle uluslararası basından birçok insan bu sayede Benayahu’nun açıklamalarının doğruluğuna ikna oldu.

Bu İsrail’in önemsiz bir memurunun böyle yanlış kararlar alıp ulusal çıkarları riske attığı ilk olay değil. Dahası bir çok yabancı gazeteci olaylarla ilgili İsrailli yetkililerin yorumlarını almak istediklerini ancak cevap alamadıklarını söylüyor.

Sonuçta İsrail bu başarısızlıkların sonucunu önümüzdeki günler, haftalar ve aylarda ödemeye devam edecek.

Zvi Mazel*: Barış aktivistleri değil ‘barış’ militanları

“Barış aktivistleri”yle bağlantılı Müslüman organizasyonlar, zirveye çıkardıkları provokasyonun boyutlarının böyle olacağını rüyalarında bile göremezlerdi: Can kayıpları yaşandı. Şu an İsrail’i parmaklarıyla işaret edip yaşanan her şeyden Tel Aviv’i sorumlu tutabilirler.

Militanlar hiçbir insani operasyonla ilgilenmediler. Sadece Yahudi devletinin meşruiyetine son vermek, İsrail’in yalnızlığını derinleştirmek ve uluslararası bir gürültü yaratmak amacıyla İsrail’e karşı ortak Arap-Avrupalı propaganda operasyonlarını sürdürmeyi düşünüyorlardı.

İsrail’in duruşunu ve ülkeyle ilgili herhangi bir olumlu haberi vermeyi bilinçli olarak reddeden Arapların ve uluslararası kamuoyunun propaganda saldırısının hedefi konumundayız.

Filoyu durdurmak İsrail’in uluslararası hukuk çerçevesinde hakkıydı. Dolayısıyla şimdi tam bir diplomatik krizle karşı karşıyayız. Türkiye İsrail’e zarar vermek için bu krizi her şekilde kullanacak. Arap devletleri ve İran yangına körükle gidecek ve BM’nin müdahale edip İsrail’i kınamasını isteyecek.

Avrupa Birliği her zaman olduğu gibi suçu doğrudan ve yalnızca bizim üzerimize atacak. Aslına bakarsa daha olayın tüm boyutları ortaya çıkmadan suçlamalara başladılar bile.

*Makalenin yazarı Zvi Mazel, İsrail’in eski Romanya, Mısır ve İsveç büyükelçisi ve Kudüs Halkla İlişkiler Merkezi araştırmacısıdır.

Haviv Rettig Gur: Diaspora süreçten öfkeli

ABD’de Yahudi kurumlarının yetkilileri Pazartesi günkü baskından sonra neler olduğunu ve İsrail’in gerçekten “barış aktivistleri”ni öldürüp öldürmediğini anlamaya çalışıyordu. Amerikan Yahudi Komitesi’nin iletişim direktörü Ken Bandler, “Haberleri ilk gecenin bir yarısı gördük ve bütün Pazartesi çalışmalarımızı sürdürdük” dedi.

Ancak komitenin önde gelen isimlerinin Pazartesi günü yaşanan olayların ele alınışıyla ilgili öfke duyuyor. Özellikle basının hikayenin İsrail tarafını ortaya koymaktaki başarısızlığı eleştiri topluyor.