Madenci çocuğu CDU lideri oldu

ALMANYA’da ilk kez dijital ortamda 1001 delegenin katılımıyla düzenlenen kurultayda, Aachen’li bir ev kadını anne ile madenci bir babanın çocuğu olan Kuzey Ren Vestfalya (KRV) Eyalet Başbakanı Armin Laschet, ‘politik orta’ sloganıyla ikinci turda da olsa, delegelerin çoğunun desteğini almayı başardı.
Laschet’in ‘politik orta’ sloganı beni 1990’lı yılların sonlarına götürdü.
1998 yılında yapılan genel seçimlere Sosyal Demokrat Parti’nin (SPD) başbakan adayı olarak katılan Gerhard Schröder, seçim kampanyasını ‘yeni orta’ sloganıyla sürdürmüştü. Başarılı da olmuştu.
Seçimlerden sonra SPD-Yeşiller koalisyon hükümetinin başına geçen Schröder, 16 yılı aşkın süre aralıksız iktidarda kalan CDU’lu Helmut Kohl’ün koltuğunu altından çekip almıştı.
Laschet’in dijital ortamda düzenlenen kurultayda hedeflerine dönük ‘tanıtım konuşmasında’, madenci babasından bahsetmesi, şüphesiz bilgisayarları başındaki birçok delegeyi de duygulandırdı.
“Babam madenciydi. Her gün bin metre yerin altında. Sıcakta, karanlıkta, çok ağır koşullarda” dedi.
Babasının kendisine hep, “Yerin altında iş arkadaşının nereden geldiği, dini önemli değil, önemli olan ona güvendir” dediğini anlattı.
Konuşmasının sonuna doğru, kurultaya gelirken babasının kendisine şans getirmesi için, madende çalıştığı yıllarda yer altına inerken taktığı, işi bittikten sonra çıkarıp dolabının üzerindeki çiviye astığı 813 numaralı metalden künyeyi, “İnsanlara, sana güvenebileceklerini söyle” diyerek verdiğini de.

*

Evet...
Sonradan öğretmen olan madenci babasının ‘uğur künyesi’ Alman medyasının ve bazı politikacıların Türklere sempati duyduğu için “Türken Armin” (Türklerin Armin’i) dedikleri Armin Laschet’e uğur getirdi.
Almanya’nın ilk Başbakanı Konrad Adenauer’in, Ludwig Erhard’ın, Kurt Georg Kiesinger’in, Helmut Kohl’ün, şu andaki Başbakan Angela Merkel’in, Rainer Barzel’in, Wolfgang Schaeuble’nin ve Annegret Kramp-Karrenbauer’in genel başkanlığını yaptıkları CDU’nun lideri seçildiği halde, Armin Laschet’in bunun sevincini yaşayamadığı gözden kaçmadı.
Bırakın seçim sonuçları açıklanır açıklanmaz sevinç çığlıkları atmayı, ikinci turda kaybeden rakibi Friedrich Merz, COVID-19 belası yüzünden kendisini yumruk yaptığı eliyle uzaktan kutlarken bile yüzünde gülümseme yoktu.
Dijital ortamda olduğundan kendisini alkışlayan, kucaklayan, kendisine sarılan parti arkadaşları da, delegeler de, aile fertleri de yoktu.
Bu tabloyu görünce 2011-2012 yıllarında her hafta cumartesi günü Hürriyet’te köşe yazısı yazan ve o dönemde KRV Nesiller, Aile, Kadınlar ve Uyum Bakanı olan Armin Laschet’in bir makalesi aklıma geldi.
Laschet, ‘Brandenburg Kapısı’nda’ başlıklı bir yazısında, ‘utanç duvarı’ olarak da bilinen Berlin Duvarı’nın yıkılmasıyla ilgili olarak, “20 yıl sonra, 2009’da Berlin’de büyük bir törenle duvarın yıkılışı kutlanıyordu. Duvarın olduğu yere kartondan büyük domino taşları dizmişlerdi. Bon Jovi sahnede şarkılarını söylüyor, domino taşları arka arkaya yıkılıyor, ama kimse candan eğlenmiyordu. Yanımdaki Türk kökenli danışmanım son derece şaşırmıştı bu duruma: ‘Eğer İstanbul’u ikiye bölüp sonra tekrar birleştirselerdi, bunu nasıl kutlayıp coşar eğlenirdik’ demişti o an. Ona cevap olarak ne diyeceğimi düşündüm. Çünkü haklıydı. Cevabım, ‘Biz Ren bölgesinden gelenlerin Berlinlilerden daha iyi eğlenebildiği’ oldu” satırlarına yer vermişti.

*

Evet...
Armin Laschet, Ren bölgesi çocuğuydu, Ren bölgesi insanıydı.
Ama bu koronavirüs belası Laschet’e CDU gibi güçlü bir partinin genel başkanlığına seçilmiş olmanın sevincini yaşamasına bile izin vermedi.
Ren bölgesi çocuğu Laschet, sevincini istediği gibi yaşayamadı.
Cumartesi günü yapılan seçimlerden sonra akşama doğru Berlin’nden yola çıkıp, Aachen yakınlarındaki evinin yolunu tutan Laschet, “Evde kutlama yapacak mısınız?” sorusuna “Kutlama falan yok, gidip yatacağım” yanıtını verdi.
Yani bu COVID-19 belası insanların yaşantılarını da, alışkanlıklarını da, geleneklerini de altüst etti.