Meşe ağacından odun kömürüne

Mardin’den gelen ve geçimini odun kömürü üretimiyle kazanan ‘torakçı’ denilen işçiler, ateş karşısında verdikleri zorlu mücadeleyle mangallarda kullanılan odun kömürünü üretiyor. Çadırlarda konaklayıp, sabahın ilk ışıklarıyla meşe odunlarını kesmek için yola çıkan torakçılar kestikleri meşe ağaçlarını kurdukları torluk çukurlarının üzerine istifleyip, üstleri saman ve elenmiş toprakla kapattıktan sonra yakma süreci başlıyor. Yaklaşık 15 gün yanan odunlar, iki gün soğumaya bırakıldıktan sonra ise ayrıştırma ve eleme işlemlerinin ardından üretim tamamlanıyor.

15 yıldır odun kömürü ürettiğini belirten Mardinli Abdurrahman Yılmaz, “Kolay ekmek yok ama çok şükür bizler de ekmeğimizi alın terimizle kazanabiliyoruz” diyor. Yılmaz, işin zorluğunu ise “Yaptığımız işin tehlikesi var. Üstündeki toprak, altında ise yanan odun var. Bir boşluk olsa ve siz de o boşluğa bassanız, ayağınız yanıyor. Tabi bunun yanı sıra ocağın patlaması riski var. Ocağın ateşi gürlediği zaman dumanı kısmazsanız, patlama olabiliyor” ifadeleriyle anlatıyor. 

Meşe odunlarını torak adı verilen çukurlarda özenle yakan işçiler, günlerce ateş başında nöbet tutuyor.

Yılın sekiz ayını bu işe ayıran aileler, yıllık ortalama 40-50 ton odun kömürü üretimi yapıyor.

Duman ve is kokusunun altında yoğun emek ve mücadeleyle elde edilen odunlar, ailelerin temel geçim kaynağı haline dönüşmüş durumda.