Bütün eşyalarını sattı dünya turuna çıktı!

Yağmur Arat (25) özel bir şirkette şehir plancısıydı, şimdi ise tek başına dünya turunda olan bir gezgin. Üniversiteden mezun olduktan sonra Avrupa’yı Interrail biletiyle gezince seyahat virüsünü kapmış oldu. Sonrasında sıkıcı iş hayatı ve monotonlukla kendisini sorgulama sürecine girdi. İşinden istifa ederek mini bir Asya turuna çıktı. Döndüğünde artık hep aklının bir köşesinde olan dünya turunun zamanı gelmişti. Önce evini kapattı, bütün eşyalarımı sattı ve birikimiyle yola koyuldu. Macerasının ilk durağı Japonya oldu. Üstelik otostopla geziyor. Günlük harcaması ise ortalama sadece 38 TL. İsmail SARI / isari@hurriyet.com.tr


Fotoğraflar: Yağmur Arat

Nasıl başladı seyahat hikâyeniz?
- Üniversiteden mezun olduktan Avrupa’ya Interrail ile gittim. Sekiz ülke, 18 şehir gezdim. Çok güzel şeyler deneyimledim, en önemlisi öğrendim.

Bilginin sonsuz olması, beni çok güzel hissettiriyor. Bugüne kadar Avrupa’da 15, Asya’da sekiz, Afrika’da da bir ülke gezdim.

Yeni mezun olduğunuzda bütçe kısıtlı, gezmeniz zor olmadı mı?
- Maalesef öyle… Yine de çok şeye engel değil. Yeri geldi tren garında yattım, sokakta kaldım. İlk defa hiç bilmediğim bir ülkede, tek başıma her şeyi ayarlamaya çalışıyordum. Daha önce hiç böyle şeyler yaşamamıştım. İnsan sokakta kalırken keyif alır mı hiç? İnsanların “Deli misin sen?” dedikleri şeyden keyif almaya başlamıştım.

İşte o an seyahati zorlukları ve güzellikleriyle sevdiğimi anladım.

Geri döndüğünüzde neler oldu?
- İlk başta iş hayatından zevk almaya çalıştım. Bir süre sonra şehrin hızlı hayatına para harcamak beni mutlu etmemeye başladı. Bir sonraki iznimi kullanmak için bir yıl çalışmak gerektiğinin farkına vardım.

Koca bir yıl ve bir hafta tatil... Bir haftada ne yaşayabilecektim ki? Ne kaybedeceğim dedim ve istifa ettim. Sonrasında ara ara ‘freelance’ işler yaptım. Bunlar yazı yazmaktan, birtakım tasarım işlerine kadar uzandı. Buradan kazandığım parayı da hep seyahate harcadım.

Aklınızın bir köşesinde ‘rüzgâr nereye savurursa oraya gideceğim’ dediğiniz bir macera var mıydı?
- Vardı ama bir anda cesaret edilecek şey değildi. Bu tura çıkmadan önce üç ay kadar Hindistan, Sri Lanka, Malezya, Singapur ve Tayland şeklinde bir rota izledim. Biriktirdiklerimi harcadım.

Aslında yaptığım bu turu, ‘kendi içime yaptığım yolculuk’ olarak değerlendiriyorum. Muhteşem insanlarla tanıştım, çok değerli anlar yaşadım. Çok az param vardı ama yaşadıklarım öyle güzeldi ki…

Dünya turunun ilk ayağı olarak Japonya’yı seçmenizin özel bir nedeni var mı?
- Japonya çok güvenilir bir ülke… Aslında ‘ilk nereden başlasam’ diye çok düşündüm. Aklımda Avustralya vardı. Çalışıp diğer ülkelere göre güzel bir miktar kazanabilirdim.

Ama biliyorsunuz, vize almak çok zor. Sonra “Japonya!” dedim ve yola koyuldum.

Neler aldınız yanınıza?
- Plan yaparken hep yaz mevsimini yakalama kararı vermiştim. Yazlık kıyafet almak yükü acayip hafifletiyor.

Onun dışında birkaç kalın kıyafet aldım. Zaten uzun bir süredir yola çıkacağım için, her şeyin en hafifini almaya çalışıyorum. İlaçlar, bilgisayarım, fotoğraf makinem, kişisel bakım eşyaları derken sekiz kiloluk çantam var yanımda. Ne kadar az eşya, o kadar mutluluk.

Japonya’yı otostopla geziyorsunuz. Orada bu tip ulaşım yaygın mı, nasıl bakış açıları?
- Otostop yaygın değil. İnsanlar arabalarına çok almak istemiyorlar. Ama Japonlar yabancı görünce, arabasına almayacak olsa bile sırf yabancı diye yardım etmek istiyor.

Türkleri de oldukça çok seviyorlar. Yıllardır güzel ilişkimiz olduğundan “Türküm” deyince hepsi gülümsüyor.

Başka ülkelerde otostop maceranız oldu mu?
- Avrupa’da ve Balkan ülkelerinde otostop deneyimim oldu. Yalnız bazı tehlikeli ülkelerde denemedim. Örneğin Hindistan…

Malezya ve Tayland’ın bir kısmında otostop kültürü daha yaygın, buralarda da deneyimlerim oldu. Her zaman aile tercih ediyorum, onlarla yolculuk çok keyifli oluyor. Ama Japonya kıyaslanamayacak kadar önde…

Şu ana kadar neler yaşadınız Japonya’da?
- Tokyo’dan başlayarak güneye doğru indim. Ailelerin evlerinde kaldım. Çok iyi insanlar tanıştım. Hatta birisi annem oldu resmen.

Sabah işe gitmeden kahvaltımı hazırladı, benimle dertleşti, birlikte gezip, inanılmaz anlar yaşadık. Mesela hiç kavga görmedim kaldığım süre boyunca. Birisinin birisine bağırdığını bile görmedim. Özellikle Tokyo gibi kalabalık bir şehirde, inanılmaz bir düzen gördüm. Bakalım macera devam ediyor, daha neler yaşayacağım.

Bütçenizi nasıl ayarladınız?
- Yola çıkmadan önce evimi kapattım, bütün eşyalarımı sattım ve uçak masrafları hariç 2500 lirayla maceraya başladım. Couchsurfing sayesinde yerel ailelerin evinde ücretsiz kalıyorum.

Bir de gönüllü işler yaparak yemek gibi temel ihtiyaçlarımı bedavaya getiriyorum. Genelde günlük 5 ile 7 dolar (18-26 TL) arasında harcıyorum.

Bu miktar bazı zamanlar maksimum 10 dolar (38 TL) oluyor. Bundan sonrası için pek birikimim yok. Freelance işler yaparak yola devam etmeyi planlıyorum.

Rotanız belli mi, neler yapacaksınız bundan sonra?
- Şu kadar ülke gezip döneceğim diye bir şey belirlemedim. Japonya’dan sonra Asya’da geçen turumda gitmediğim yerleri görüp sonra da Güney Amerika’ya geçmeyi düşünüyorum.

Artık oradan sonrası da neresi olur bilmiyorum. Belki iki yıl sürer belki daha fazla. Herhangi bir planım yok, yol bana doğru olanı gösteriyor.

Bu plansızlığınızı aileniz nasıl karşılıyor?
- Şu ana kadar en büyük destekçilerim onlar. Her aile gibi düzenli bir işe girip, evlenip sıradan hayatı yaşamamı istediler ama baktılar bu kız deli biraz, saldılar beni.

Özellikle babam beni çok iyi anlıyor, o da seyahat etmeyi kamp yapmayı çok seviyor. Ona da yarı gezgin diyebiliriz. İnternet bulduğum her an onlarla iletişime geçmeye çalışıyorum.

“Yolda kendimi çok daha iyi tanıyıp, yaptığım her şeyden keyif alıyorum. Kötülüklerden sıyrılıp, güzel enerjilerle yaşadığım her anı hissediyorum. Yaşasın seyahat!”

Yağmur Arat, seyahatlerinde çektiği fotoğraflarını ‘@yagmur_aratt’ Instagram hesabından paylaşıyor.