67 yaşında 44 ülke ve 156 şehir gezdi

Emel Gedikli 67 yaşında ev hanımı ama aynı zamanda da bir gezgin... Alışveriş yapmayı ve farklı kültürleri keşfetmeyi çok seviyor. Seyahate olan merakı bundan tam 44 yıl önce balayında tüm Türkiye’yi gezerek başladı. Sonra çocukları ve torunları büyüttü, şimdi de son 15 yıldır her fırsatta dünyayı geziyor. Bugüne kadar üç kıtada 44 ülke ve 156 şehre ayak bastı. Her gittiği yere de Türk kahvesi makinesi götürüyor, onsuz asla yola çıkmıyor.

Çocuklar ve torunlar hayallerinize biraz tatlı engel olmuş sanırım...

- Onlar benim her şeyim... Hayat koşturmacası, çocukların büyümesi derken istediğim rotalara her zaman yolum düşmedi. Ama şikayetçi değilim. Neyi seviyorsak onu yapmak, yenilenerek hayat yolunu uzatmak lazım.

Hintli bir iş adamı uzun yaşam için demiş ki; “Dünyadaki en iyi doktor güneş ışığı, dinlenme, egzersiz ve kendine güven.” Bence birde seyahati eklemek lazım. Gezip yenilenince ne doktora ne de ilaca gerek kalıyor. Son 15 yıldır yollardayım.

Neler hissettirdi size farklı kültürlere karışmak?

- Seyahat, vizyonu genişleten, iç huzuru dengeleyen ve yeni keşifler üzerinden insanın kendisiyle bağını kuvvetlendiren harika bir aktivite. Bunu 44 yıl önce balayında tüm Türkiye’yi gezmemle çok iyi anladım. Kısaca özetlemek gerekirse her gittiğim ülke beni tek kelimeyle yeniliyor ve gençleşiyorum.

İlk hangi ülkeye gittiniz?

- St. Petersburg’a gittim. Şehrin kanalları, binaları, sarayları, caddeleri ve parkları ayrı bir güzel. Hayranlığım ise; bildiğiniz bataklık olan bir coğrafyanın üstüne Rus çarları öyle güzel bir şehir dikmiş ki gördüğümde hayatta hiçbir şey imkansız değil demiştim.

Tıpkı Venedik gibi kanallar şehri. Mimarisi, binaları o kadar etkileyici ki hangisine baksam diye ortada kalıveriyorsunuz.

Nasıl bir planlama yapıyorsunuz, uzak yerlere gidince iki ya da üç ay kalıyor musunuz?

- Maksimum 20 gün bir yerlere kaçtım. Bende rahmetli eşimin, çocuklarımın ve torunlarımın sevdası çok büyük oldu, onları bırakıp aylarca seyahatlere çıkmak zor geldi. En uzun seyahatim Hindistan. Güney ve kuzey Hindistan’a ayrı gittim.

Neler yaptınız?

- Agra, Varanasi, Mumbai, Amritsar, Jaipur, Risikesh, Delhi, Kerela ve Goa gibi bir çok şehri gezdim. Çok zaman ayrılması gerekiyor ama kesinlikle kuzeyi görülmeli. Özellikle Varanasi... Renkli, sıcak, esrarengiz, heyecanlı ve bir o kadar da huzur veren bir ülke.

Bana “her sene iki kez Hindistan’a gideceksin” deseler “beş defa gitsem olur mu?” derim. İnsanlar Varanasi’de ölmeyi hayal ediyorlar, öldükten sonra da yakılıp küllerinin Ganj’a atılmasını istiyorlar.

O zaman Asya sizin en sevdiğiniz kıta...

- Evet... Değişik kültürleri çok seviyorum. Bu sebeple Asya ve Uzakdoğu beni çok çekiyor. En unutulmaz seyahatim Hindistan, Sri Lanka, Tayland, Singapur, Hong Kong ve Çin olarak sıralayabilirim.

“Seyahatte edindiğiniz tecrübe eşittir 100 bin tane üniversite... Seyahat etmek insanı güçlendiriyor. Kitaplardan öğrenemeyeceklerinizi öğretiyor. Yepyeni yerler gözlerinizi ve zihninizi açıyor. Benden geçti artık deyip hayallerinizi ertelemeyin.”

Bu kültürlerin yemeklerini de seviyor musunuz, denediniz mi hiç.

- Hijyene çok önem verdiğim için her ülkede yemek yiyemiyorum aslında...

Bazen yanımda konserve götürdüğüm oluyor. En beğendiğim mutfak Macaristan, İtalya ve Avusturya oldu. Asya’nın yemeklerini özellikle Çin, Honkong ve Tayland’ı hiç sevemedim çünkü yiyemedim.

Son yıllarda dünyayı gezenlerin sayısı hatta gezginliği yaşam biçimi haline getirenler bir hayli arttı. Bu durumu 67 yaşında bir gezgin olarak nasıl yorumlarsınız?

-O gençleri alınlarından öpüyorum. Evle iş arası mekik dokuyan hayatlara bakıyorum ve üzülüyorum. Dünya o kadar güzel ki, o kadar tecrübe edilecek şey var ki, her ülkenin kapısı farklı. Bazen sohbet ediyorum gençlerle, sürekli gezemiyoruz diyorlar.

Sürekli gezmeyin, her sene bir iki ülke gezin. Ne olur yollara çıkın. İlla yurt dışı olmak mecburiyetinde değil, memleketimizin topraklarından başlayın. Kars, Mardin, Ağrı her yer muhteşem. Hayat, inanın keyfini çıkarınca daha güzel.

Çocuklarınız gezginliğinizi nasıl karşılıyorlar, destek oluyorlar mı?

- Çocuklarım tam destekçim. “Anne hayırdır niye evdesin” diyorlar. Bazen arayıp “anne araştırma yaptım şurası tam senlik ” diyorlar. Ya da “Anne hadi şuraya gidelim” diyerek bilet alıyorlar.

Seyahatlerinize nasıl hazırlanıyorsunuz?

- İnternetten detaylı araştırmalar yapıyorum, daha önce aynı yere giden arkadaşlarımla iletişime geçiyorum.

Gideceğim ülkenin dili için birkaç kelime bakıyorum mutlaka. Az eşya alıyorum yanıma. Örneğin çantamdan asla eksik etmediğim tek şey Türk kahvesi makinem, onsuz asla gitmem. Rahat ayakkabılarım, fotoğraf makinesi, şapkam ve hırsızlığa karşı minik bir çanta yanıma ilk aldıklarım.

Bana gönderdiğiniz fotoğraflarda yanınızdan ayırmadınız bir poşet var. Nedir onun sırrı...

- Alışveriş yapmayı çok seviyorum. Bu tutkum yüzünden bavullarım genelde matruşka gibidir. Bir bavulun içinden üç bavul daha çıkar. Özellikle kumaş almayı çok seviyorum. Bunun için sağlam bir poşet olması lazım yanımda, hep bavulla gezemem ya...

Tek başınıza mı geziyorsunuz?

- Bazen... Genelde kızlarım, kardeşim ya da arkadaşlarımla yollardayım. Biraz mevsime göre hareket ediyorum sadece. Aşırı sıcak ülkelere daha serin olan zamanlarda gidiyorum. Çok soğuk olan yerleri daha bahar döneminde tercih ediyorum. Ocakta inşallah büyük torunumla seyahate çıkacağım. Kuzey ışıklarını merak ediyoruz ikimizde. Rotamız Svalbard, Norveç...