×
Cengiz Kurtoğlu, uzun yıllardır İstanbul’un dışında, Silivri’deki geniş bahçeli evinde kalabalık ailesiyle yaşıyor. Kapısı açık; her on dakikada bir içeri neşe içinde ya bir yeğen ya bir kuzen ya torunlar giriyor. Başköşede (Cengiz Bey de dahil!) bütün ailenin ‘Anne’ dediği eşi Fadime Hanım oturuyor. İçeri adımınızı atar atmaz siz de ailenin parçası oluyorsunuz; fotomuhabiri arkadaşım Levent Kulu ile birlikte bu sıcak ve kapsayıcı enerjiyle sarılıp sarmalanıyoruz. Cengiz Bey, “Aile bizde çok önemlidir” diyor. Bunda kendi hikâyesinin etkisi var. Cengiz Kurtoğlu, 1959 yılında Artvin’in Arhavi ilçesinde dünyaya geliyor. Hepsinin ismi C harfiyle başlayan dört kardeşler; Cemal, Cengiz, Cemil ve Canan. Çocuklar henüz çok küçükken İstanbul’a taşınıyorlar. Baba Kadıköy, Pendik hattında minibüs şoförlüğü yapıyor.
ESKİ TÜRK FİLMİ GİBİ MAHALLE
Cengiz Bey, “Çocukluğumda Altıntepe, Küçükyalı-Maltepe-Pendik” diye çok bağırmışlığım vardır” diyerek başlıyor: “Küçükyalı’da eski Türk filmlerindeki gibi ahşap üç katlı bir evde oturuyorduk. Ancak hayatım neşeli günlerden uzaktı. Ben dört yaşındayken parçalanmış bir ailenin evladı olduk. Annem evi terk edip Almanya’ya yerleşti. Evde annemizi bekledik ama o gidişin dönüşü olmadı. Babam çalışırken bizimle babaannem, halam ilgilendi. Sonra başımıza bir üvey anne geldi. Ondan sonra hayatımız karardı. 1969 yılında Arhavi’ye döndük. Babam İstanbul-Arhavi-Ankara hattında çalışmak için eski bir otobüs aldı.”
Cengiz Kurtoğlu - Zeynep Bilgehan
CİHA DAĞI’NIN EFSANE ÇOCUKLARI
Ortaokulda hayatına ışık saçan iki gelişme oluyor. İlki; hayatının aşkı Fadime Hanım ile tanışmak. Cengiz Bey, “Tabii ben yakışıklıyım, çok peşimden koştu!” diye anlatıyor. Ona hayat veren ikinci aşkı da müzik oluyor: “Ağabeylerim yöremizin meşhur dağından esinle ‘Ciha Dağı Efsanesi’ diye bir orkestra kurdular. Beni de yanlarında taşırlardı. Modern folk çalarlardı. Bana da tef çaldırırlardı. Grubun asıl şarkıcısı rahmetli ağabeyim Cemal’di ama zamanla bana da şarkı söyletmeye başladılar.”
