“Sev Kardeşim” dedi, “Gel kardeşim elini ver bana” dedi, “İnsanlar el ele tutuşsa, birlik olsa” dedi... En kanlı/kavgalı dönemin mitinglerinde, sevgi marşı oldu şarkısı. Film oldu; güldürdü, ağlattı... Ama sevgiden, kara sevdadan öldü Şenay; solunum yetmezliği dediler. Belki nefes alamadı, hep bayram olmasını dilediği hayattan. Hayattan tek isteği, sevdiğinin yanına gömülmekti. “Tapusunu aldın mı?” dediler. Bilmiyorlardı ki, ““Şu dünyadaki en zengin kişi gönül fethedendir”...