Yaşam denen şeye gülmek

Bir adli hata sonucunda yanlışlıkla hüküm giyen iki mahkumun hapishane duvarları arasında geçen 55 yıllık yaşam yolculuğunu ve tükenmeyen umutlarını konu alan Life (Müebbet Kuşları), kimi zaman dramatik gerçeklere kimi zaman da kahkahalara ağırlık vererek kendi yolunda ilerleyen beklenmedik bir çalışma...

İki arkadaş çok uzun yıllar boyunca hapishanede kaldıkları halde günün birinde oradan kaçabileceklerine dair umutlarını hiç yitirmiyorlar.

Ted Demme'in imzasını attığı ve genel anlamda kişiler arası çatışmalardan gücünü alan bir mizah anlayışını hedefleyen filmin iki başrolünde Eddie Murphy ve Martin Lawrence yer alıyor. Son olarak 1992 yılında birlikte oynadıkları Boomerang'dan bu yana bu iki usta oyuncu ilk kez Müebbet Kuşları ile bir araya geliyor.

Film, iki müebbet mahkumunun yaşam öyküsünü 1932 yılına geri dönerek anlatıyor. Hızlı konuşan bir yankesici olan Ray Gibson (Eddie Murphy) gösterişli bir gece kulübünde kendisine yanlış bir hedef seçiyor ve gözü yükseklerde ama beş parasız banka veznedarı Claude Banks'i (Martin Lawrence) soymaya kalkışıyor.

Bu olay üzerine dost olan iki New York'lu, bir içki kaçakçısından aldıkları borcu ödeyebilmek için güneyin yolunu tutuyorlar. Ancak birinin kumar, diğerinin kadın tutkusu sonucunda ellerindeki nakit parayı kısa sürede tüketiyorlar. Uğradıkları kasabalardan birinde oyuna gelen iki arkadaş işlemedikleri bir cinayetten dolayı tutuklanıyorlar ve müebbet hapse mahkum oluyorlar.

Filmde, farklı mizaçtaki iki kişinin oluşturduğu bu tuhaf ikili, ömürleri boyunca beraber yaşamak zorunda olan iki insanın mutlaka iyi geçinmesi gerekmediği, birbirleriyle ters düşseler bile herşeye karşın arkadaş kalabilecekleri gözler önüne seriliyor.

Müebbet Kuşları'ndan söz ederken üzerinde önemle durulması gereken noktalardan biri de Rick Baker'ın yaptığı mükemmel makyaj çalışması... Yerel varyasyonları çok iyi uygulamasının yanı sıra özellikle bu iki insanın yarım yüzyılı aşkın yaşamı boyunca geçirdiği yaş evrelerini olağanüstü inandırıcı biçimde ortaya koyduğu görülüyor. Eddi Murphy, filmdeki makyajı konusunda şöyle diyor: ‘‘Makyajım çok hoşuma gitti. Çok aşırı yaşlı bir görüntü olabilir ama sonuçta bu adam çok yıpranmış birisi. Bu kadarının olacağını tabii ki tahmin etmemiştim. Umarım yaşlandığımda bu kadar kötü olmam.’’

Ana fikri Eddie Murphy'nin kendisine ait olan Müebbet Kuşları'nın senaryosu Robert Ramsey ile Matthew Stone'a ait...

Eddie Murphy ve Müebbet Kuşları

Son filminiz Müebbet Kuşları bütünüyle özgün ve farklı bir çalışma. Rolleri alırken kriterleriniz nelerdir ve niçin bu projeyi seçtiniz?

E.M.: Ben daima daha önce yapmadığım birşeyleri yapmaya çalışıyorum ve bunların içerisinde bir miktar gülmece unsurunun olmasını istiyorum. Yaşlandıkça kendimi buluyorum sanırım. Yaşım ilerledikçe sadece komedi filmleri yapmak yerine içinde acıların ve dramatik unsurların da olduğu projeler daha bir ilgimi çeker oldu.

Bunu dostluk filmi olarak niteleyebilir misiniz?

E.M.: Kesinlikle öyle...

Bu filmi çok kısa cümlelerle nasıl özetlersiniz?

E.M.: Bence eğlenceli bir film. Ancak bazı dramatik ve üzüntü verici sahneleri de var elbette. Çünkü filmin özünde yaşamları mahvolan iki insanın trajik öyküsü var. Yine de başrollerinde benim ve Martin'in olması nedeniyle bazı eğlenceli olaylar da oluyor.

Böyle bir filmin yapılmasındaki en önemli etken ne oldu?

E.M.: Bu filmde ilginç bir öykü var. Hapishaneli filmlerde genellikle mahkumlar kaçmayı başarırlar. Onların içeriye girişleri gösterilir, orada yaptıkları gösterilir ve sonunda kaçarlar. Oysa bizim filmimizde iki yaşamın mahvolması ve buna rağmen asla vazgeçmemeleri anlatılıyor. Aslında bu durum insanların başına gerçek yaşamda da gelir ve yaşamdan kaçış diye birşeyin olmadığını anlarlar.

Bu filmi yaparken verilmek istenen mesaj neydi?

E.M.: Bu film bir mesaj filmi değil. Herşeye rağmen hayatta kalabilmeyi ve insanların her duruma adapte olabilme yeneteneğinin olduğunu anlatan bir öykü yalnızca. Sadece kapana sıkışan ve asla vazgeçmeyen iki insanı gösteriyor.