Ormancı kadınların yaşam mücadelesi
Güncelleme Tarihi:
A.A
Oluşturulma Tarihi: Mayıs 03, 2007 00:00
Zonguldak'ta, ormanda çadırda yaşayarak ağaç kesiminde ve taşınmasında eşlerine yardımcı olan kadınlar, işleri gereği göçebe yaşam sürüyor.
Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğüne başvuruda bulunarak ormanda çadır kuran aileler, belirlenen ağaçların kesiminde çalışıyor.
Dik yamaçlarda işaretlenen ağaçların kesimini eşleriyle birlikte yapan kadınlar, baltayla dallarını temizledikleri ağaçların katırlara yüklemesine de yardımcı oluyor.
Ağaç kesen kadınlardan 2 çocuk annesi 24 yaşındaki Ebru Güngör, ağaç kesme motorlarıyla eşlerine yardımcı olduklarını, zorlu meslekleri nedeniyle de her yıl başka bir kentte çadır kurarak göçebe yaşadıklarını söyledi.
Çocuklarını okul çağına geldiklerinde akrabalarının yanına bırakacaklarını ifade eden Güngör, şöyle konuştu:
“Ağaç kesimi çok dikkat isteyen bir iştir. Kaza yaşanmaması için dikkatli davranmak gerekiyor. Devirdiğimiz ağacı 1 metre uzunluğunda keserek katırlara yüklüyoruz. Daha sonra da bunları kara yolu kenarına bırakarak görevlilerin almasını bekliyoruz. Gittiğimiz kentte 9-10 ay çadırda yaşıyoruz. Memleketimiz Mersin'de ise en fazla 1-2 ay kalabiliyoruz. Bizim gibi göçebe yaşayan yaklaşık 30 aile buradaki ormanlardan geçiniyor.
Genellikle Karadeniz Bölgesi'ndeki tüm illerde çalıştık. Göçebe yaşayarak geçimimizi sağlıyoruz. Çocuklarımız da okul çağına kadar bizimle kalıyor. Eğitimlerine başlayınca ise genellikle akrabalarımızın yanında yaşıyorlar.”
Dik yamaçlarda işaretlenen ağaçların kesimini eşleriyle birlikte yapan kadınlar, baltayla dallarını temizledikleri ağaçların katırlara yüklemesine de yardımcı oluyor.
Ağaç kesen kadınlardan 2 çocuk annesi 24 yaşındaki Ebru Güngör, ağaç kesme motorlarıyla eşlerine yardımcı olduklarını, zorlu meslekleri nedeniyle de her yıl başka bir kentte çadır kurarak göçebe yaşadıklarını söyledi.
Çocuklarını okul çağına geldiklerinde akrabalarının yanına bırakacaklarını ifade eden Güngör, şöyle konuştu:
“Ağaç kesimi çok dikkat isteyen bir iştir. Kaza yaşanmaması için dikkatli davranmak gerekiyor. Devirdiğimiz ağacı 1 metre uzunluğunda keserek katırlara yüklüyoruz. Daha sonra da bunları kara yolu kenarına bırakarak görevlilerin almasını bekliyoruz. Gittiğimiz kentte 9-10 ay çadırda yaşıyoruz. Memleketimiz Mersin'de ise en fazla 1-2 ay kalabiliyoruz. Bizim gibi göçebe yaşayan yaklaşık 30 aile buradaki ormanlardan geçiniyor.
Genellikle Karadeniz Bölgesi'ndeki tüm illerde çalıştık. Göçebe yaşayarak geçimimizi sağlıyoruz. Çocuklarımız da okul çağına kadar bizimle kalıyor. Eğitimlerine başlayınca ise genellikle akrabalarımızın yanında yaşıyorlar.”