Küçükyalı Çocuk Yuvası

Halen 184 çocuğun yaşadığı Küçükyalı Çocuk Yuvası'nın kuruluş tarihi 1950'lere kadar uzanıyor. Öksüz ve yetimlerin alındığı yuvada 7-12 yaş arası kız ve erkek çocuklar karma olarak yaşıyor.

Hacer, Göksel, Burcu, Kadir, Uğur, Sevin, Zeynep, Leyla ve diğer çocuklar... Küçükyalı Çocuk Yuvası'nın sakinleri. 184 çocuğun yaşamı kardeşçe omuzladığı, çok anneli ve babalı hayata hazırlandığı bir dünya.

Burası Maltepe Küçükyalı Mektep Caddesindeki Çocuk Yuvası. Şu anda 184 çocuğun yaşadığı yuvanın kuruluş tarihi 1950'lere kadar uzanıyor. Bugün 60 görevlinin bulunduğu çocuk yuvasında 3 öğretmen, 3 çocuk eğitici, 1 sosyal hizmet uzmanı, 2 psikolog, 1 pratisyen hekim, 1 diş hekimi, 1 diyetisyen, 2 hemşire, hizmetliler, aşçılar, grup anneleri ve gönüllüler çalışıyor.

Yuvaya İstanbul İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğü tarafından değerlendirilen çocuklar alınıyor. 7-12 yaş arası kız ve erkek çocuklar karma olarak yaşıyor. Ve yuvanın hemen yanındaki Muhsine Zeynep İlkokulu'nda ve çevre okullarda eğitim görüyorlar.

Çocuklar her biri 12 ve 17 kişiden oluşan 11 gruba ayrılmış. Hafta içi güne grupevinde kahvaltı ederek başlanıyor. Kahvaltıdan sonra, okula gidecek olanlar (sabahçılar) beslenme çantalarını hazırlayıp, yola çıkıyor. Öğlenci olanlar ise, öğle yemeğine kadar ders çalışıyor. Akşam yemeği saat 18.00'de. Tatil günleri hava güzel ise bahçede futbol ve basketbol oynuyorlar. Çocukların bu oyunları zamanla düzenli antrenmana dönüşmüş. Çünkü yuvalararası futbol ve basketbol turnuvalarına katılıyorlar.

Hafta sonu etkinlikleri

Salı ve cuma günleri öğleden sonra uygulamalı yemek eğitimi, cuma akşamları folklor dersi var. Çocuklar hafta içi fırsat buldukça kütüphanede kitap okuyor, resim ve elişi atölyesinde çalışıyor. Bu atölyede yaptıkları resim ve el işleriyle geçtiğimiz yıl ABD'de düzenlenen Uluslararası Dünya Çocukları Sanat Sergisi’ne katılmışlar.

Yemek ve oyun saatinden sonra, her çocuk kendi çocukevine geçiyor. Dişler fırçalanıyor, pijamalar giyiliyor ve saat 21.00'de uykuya dalıyorlar. Bu arada masal dinlemek isteyen teybini açıp, kulaklığını takıyor.

Yuva'da çocuklar, cumartesi ve pazar günleri sabah 9.00'da uyanıyor. Bir taraftan banyo yapılırken diğer taraftan da yataklar toplanıyor ve kahvaltı hazırlanıyor. Hafta sonlarında çocuklar kendi işlerini kendileri yapıyor. O gün çocukevinde ne malzeme varsa diğer günlerden farklı bir kahvaltı hazırlanıyor. Örneğin bir grupta yeşil biberli domates sosu, bir diğer grupta ise sucuklu yumurta... Sonra kahvaltı masası toplanıyor ve bulaşıklar yıkanıyor ve oyun saati başlıyor. Bahçede oyun oynamak istemeyenler grup salonunda televizyon seyredebiliyor. Televizyondaki çizgi filmleri hiç kaçırmadan seyreden Uğur, komşu erkekler grubunu ziyaret etmeyi çok seviyor. Bu arada Taner, grup annesine yardım ediyor.

Gönüllülere ihtiyaç var

Çocukların en büyük keyiflerinden biri, güzel havalarda bisiklete binmek. Yuvada bisiklet sayısı sınırlı olduğu için bisiklete sırayla biniyorlar.

Hafta sonlarının bir ayrıcalığı da gece saat 23.00'e kadar televizyon seyredebilmeleri. Bu arada televizyon seyrederken uykuya dalanları yatağına taşıma görevi de yine gruptaki arkadaşlarına ait. Arada bir de televizyondaki 'acıklı filmleri' seyrederken ağlayanlar da oluyor.

Yuvayı ziyaretinizde tarif edilemez duygular, heyecanlar yaşıyorsunuz. Etrafınızı saran, büyük küçük onlarca çocuğun meraklı ama sımsıcak bakışlarıyla karşılaşıyorsunuz. Sohbet biraz ilerleyince tek tek, arkadaşının kardeşinin sözünü kesmeden birazda heyecanla hayata bakışlarını, ideallerini, isteklerini bir çırpıda sıralayıveriyorlar. Küçüklerden biri hemen sırtını size yaslıyor, bir diğeri de kolunuzun altına sıkışıveriyor...

Zaman çabuk geçiyor ve ayrılma saati geliyor. 'Tekrar geleceğim' sözünü alan çocuklar heyecanla bahçeye oyuna gidiyorlar.

Çocukların çok anneli ve babalı, hayata daha iyi hazırlandıklarını söyleyen yurt müdürü Ayfer Gökşen, gönüllü desteklere her zaman ihtiyaçları olduğunu belirtiyor. Gönüllü taleplerini inceleyen görevliler, bu konuda şu uyarıda bulunuyor: ‘‘Gönüllüleri benimseyen ve onlara alışan çocuklar, bu kişilerin gelmemesi halinde terkedilmişlik duygusunu yeniden yaşıyor. Bu da çocuğun ruhsal gelişimini engelliyor. Bu nedenle taleplerin bir sürekliliğe dönüşmesi gerekiyor.''

Yardımda bulunan kişilerle çocuklar arasında güvenin oluşması gerektiğini belirten Gökşen, ''Gönüllüler yurttaki görevlilerin buradaki çocukların anne ve babaları olduklarını kabul ederek davranış geliştirmeliler. İnsanlara ve çevrelerine olumsuz yaklaşan ve özgüvenlerini yitirmiş olan bu çocuklar, güven ilişkisinin oluşturulmadığı durumlarda gönüllülere olumsuz davranabiliyor'' diyor.

Yuva müdürüyle irtibata geçen herkesin, yuvaya katkıda bulunabileceğini söyleyen Ayfer Gökşen, ‘‘İkindi ve sabah kahvaltılarında, hafta sonlarında çocukların gönülllülerle birlikte olmaktan büyük mutluluk duyduklarını'' özellikle belirtiyor.

Tarihçe

Küçükyalı Çocuk Yuvası'nın kuruluş öyküsü 1930'lu yıllara kadar gidiyor. O yıllarda Küçükyalı bir köydür. Köy sakinlerinden Muhsine Zeynep Hanım 1939 yılında köye bir okul yapılması için 2 000 TL'sı bağışta bulunur. Bu bağışla köy muhtarının öncülüğünde imece usulü bir okul yaptırılır ve okula Muhsine Zeynep Hanım'ın adı verilir. O yıllarda Küçükyalı Köyü’nde başka okul bulunmadığından, bütün köy çocukları bu okula devam eder. Yıllar geçtikçe okula ek binalar yapılır ve okul büyür.

1951'de İstanbul İli Korunmaya Muhtaç Çocukları Koruma Birliği tarafından kız çocukları için bu okulun bahçesine ek binalar yapılır. 1953'te de 40 kapasiteden 150 kapasiteye çıkarılarak 7-12 yaş grubu karma haline getirilir. 1970'te yuvanın en büyük destekçisi ve gönüllülerden oluşan Küçükyalı Çocuk Yuvası ve Muhsine Zeynep İlkokulu Çocukları Koruma Derneği kurulur.Kurucu üyeler arasında Hürmüs Saran, M.Ali Gönen, Mehmet Darıcı, Fikri Klavuz yer alır.

1983'te Koruma Kararlı çocuklar için yaptırılan üç katlı yatakhane binası Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı Çocuk Esirgeme Kurumuna bağlanır.

Bugün Küçükyalı Çocuk Yuvası'nın Koruma Derneği’nin de desteğiyle 8 binası bulunuyor: 3 ve 2 katlı kızlar binası, 2 katlı erkekler binası, 3 katlı revir, sosyal servis, idare binası, yemekhane,spor salonu, kütüphane ve atölyelerin yer aldığı 3 katlı bina.

Koruma Derneği Tel:(0216) 367 41 45.

Yuvadan mesajlar

Burası Küçükyalı Çocuk Yuvası, 200 Çocuğun Yaşamı Kardeşçe Omuzladığı Bir Dünya.

Diğer çocuklardan çok fazla geziyor ve eğleniyoruz: Ankara, Kütahya, Edirne, Macaristan ve Kıbrıs'a gittik.

Birbirimizin ablası, birbirimizin kardeşiyiz.

Hepimiz birimiz, birimiz hepimiz için yaratılmışız.

Robinson gibi tek başına yaşamaktan korkmuyoruz hiç. Ama kalabalık yaşamaktan mutluyuz.

Özürlü çocukları ve hayvanları çok severiz. Onları sararken bize gereksinim duyduklarını düşünürüz. Sarılmaya en çok ihtiyacımız olduğu anda kimseleri bulamamıştık çünkü...

Düşünüyoruz da evde yaşayan çocuklar ders çalışırken, kalabalık ziyaretçileri geliyor mu?

Bize geliyorlar. Hem de bir yığın soru soruyorlar. Ev sahibi gibi davranıyorlar. Bizim ev sahipliğine hakkımız yok mu?