İşte B.K.'nın köyü
Güncelleme Tarihi:
Bekir KARAKOCA- Yaşar KORKUSUZ/ KOZAN (Adana), (DHA)
Oluşturulma Tarihi: Ocak 12, 2010 16:51
İSTANBUL'da sokakta mendil satan çocukların ‘kendi bölgelerinde dilendiği için’ saldırısına uğrayan, Haliç Köprüsü'nün orta refüjde temizlik görevlilerince ağır yaralı halde bulunup tedavisi süren 5 yaşındaki B.K.'nın memleketi Adana'nın Kozan İlçesi'ne bağlı Turgutlu Köyü'nde yaşayanlardan dilencilik yapanlar da dahil herkes ‘dilenci köyü’ olarak anılmaktan utanıyor.
İlköğretim okulu öğrencileri, gazetecileri karşılarında görünce yüzlerini çantalarıyla gizlemeye çalışırken, yetişkinler ise “Biz bu köyden değiliz” diyerek uzaklaşmayı tercih etti. B.K.'nın babaannesi 70 yaşındaki H.K., “Benim oğlum İstanbul'da hurdacılık yapıyor” derken, Köy Azası Hacı Karaduman, bazı kişilerin dilencilik yapmasının engellenemediğini söyledi. Kozan Belediye Başkanı AK Parti'li Kazım Özkan ise ilçenin de dilencilerle anılmasına tepki gösterdi.
Tunus’tan gelen 2 kardeşin yerleşmesiyle kurulan Turgutlu Köyü, Kozan'a 9 kilometre uzaklıkta ve bin 239 nüfuslu. Dağ eteğinde kurulan ve her geçen gün beton binalarla genişleyen Turgutlu Köyü'nde okullaşma oranı ise yüzde 98. Köyün tam ortasındaki Turgutlu İlköğretim Okulu'nda 258 öğrenci eğitim görüyor. Neredeyse köydeki tüm çocuklar eğitim alıyor. Okul yöneticileri, öğrencilerin başarı oranının yüksek olduğunu, hepsinin ‘avukat, doktor, öğretmen’ olmak istediğini anlattı. B.K.'nın İstanbul'a gitmeyip köyde kalan kardeşleri A.K., F.K. ve S.K.'nın da eğitim gördüğü okuldaki bir sınıftaki kara tahtada, ‘Biz dilenci değiliz’ yazması dikkat çekti. Okula gelip giderken yüzlerini çanta veya elleriyle gizlemeye çalışan küçük çocuklar, köylerinin bilinen ‘namından’ utandıklarını her halleriyle ortaya koyuyor. Görüntü alınırken yüzlerini kapatıp koşarak kaçan küçük çocuklar, “Bizi neden çekiyorsunuz?” diye çıkışırken, bazıları da okuyup meslek sahibi olmak istediğini söylüyedi.
Kardeşleri B.K.'nın dövülmesi nedeniyle okula gelmeyen 5'inci sınıf öğrencisi S.K.'nın 1 ve 2'nci sınıfta eğitim gören diğer 2 kardeşine oranla derslerinde daha başarılı olduğu belirtildi.
OĞLUM HURDACILIK YAPIYOR
B.K.'nın babaannesi H.K., iki katlı betonarme bir evde yaşıyor. Onlarca çocuk ve kadının da bulunduğu evde hayvancılık ve çiftçilikle geçimlerini sağladıklarını belirten 10 çocuk annesi H.K., torunu B.K.'nın dövüldüğünü televizyonda gördüğünü söyledi. B.K.'nın babası olan oğlu A.K.'nın gelini G.K. ile birlikte İstanbul'a hurdacılık yapmaya gittiğini ileri süren H.K., “Torunumu tinerciler dövmüş, ben de televizyondan öğrendim. Oğlum İstanbul'da hurdacılık yapıyor. Burada bir ev yaptırıyor onun için mücadele ediyor. Çocuklarının geçimini sağlıyor. Oğlumla ile hiç görüşemedim, torunumun sağlık durumu hakkında bilgi alamıyoruz” dedi. H.K., 10 çocuğundan 4'ünün erkek olduğunu A.K.'nın hurdacılık yaptığını, diğerlerinin hayvancılık ve çiftçilik yaptığını söyledi. Görüntüsünün çekilmesinden rahatsız olan yaşlı kadın, B.K.'nın okula giden 3 kardeşine kendisinin baktığını anlattı.
ENGELLEYEMİYORUZ
Turgutlu Köyü’nde 30 yıldır azalık yaptığını belirten Hacı Karaduman, İstanbul'da dövülen B.K.'nın amcasının oğlunun torunu olduğunu söyledi. Köyde tarım arazisinin çok fazla olmadığını insanların çalışmak için başka kentlere gittiğini belirten Hacı Karaduman, şunları söyledi:
“Benim de 2.5 dönüm portakal bahçem var. Ancak karnımızı doyuruyoruz. Geçinemedikleri için buradan çalışmak için ayrılıyorlar, sonra böyle olaylar duyuyoruz. Bu durum bizi de üzüyor. Ama kimin nerede ne iş yaptığını bilemiyoruz. Bizim insanların dilencilik yapmasını biz de istemiyoruz ama engelleyemiyoruz. Ama köyümüzün yüzde 80’i dilencilik yapmıyor. Herkes işinde gücünde. ‘Dilenci köyü’ olarak anılmaktan utanıyoruz. Böyle şeyler yaşanmasın, bu insanlara devlet iş versin. Burası yoksul bir köy.”
KÖYLÜ RAHATSIZ
Turgutlu Köyü'nde yaşam ise çok sakin bir şekilde sürüyor. Sokakta tek tek görülen köylüler ise konuşmaktan kaçınıyor. Dağdan topladığı ağaç dallarını sırtına yükleyerek evine götüren bir köylü kadın, “Ben bu köyden bile değilim neden çekiyorsun?” diyerek taş atıp tepki gösterdi. Eşek sırtında evlerine giden gençler ise soruları yanıtsız bıraktı. İstanbul'da bir seramik fabrikasında çalıştığı ve köyüne izne geldiğini ileri süren 25 yaşındaki Cemal Azgın ise Turgutlu'nun dilenci köyü olarak anılmasından kendisinin de çok rahatsızlık duyduğunu söylemekle yetindi.
BAŞKAN TEPKİLİ
Kozan Belediye Başkanı AK Parti'li Kazım Özgan ise Kozan İlçesi’nin adının da bu köyden dolayı dilencilikle bir arada anılmasına tepki gösterdi. Turgutlu Köyü’nden birkaç kişinin farklı şehirlerde dilencilik yaptığını ancak bu durumun köye ve Kozan'a mal edilemeyeceğini kaydeden Özgan şunları söyledi:
“Nüfusu 72 bin olan Kozan sadece Turgutlu Köyü’nden ibaret değildir. Bu durumu Kozan’a mal etmek doğru olmaz. Tabi içlerinde normal yollardan çalışan, eğitimli, iş adamı, memur ve fakülte bitirmiş çok temiz insanlar da var. Bu yüzden bir genelleme yapmak çok yanlış olur. Bu tatsız olaydan onlarında mutlu olduğunu zannetmiyorum. Kozan tarihi köklü bir geçmişe sahip, Osmanlı’ya sancaklık yapmış, Mareşal Fevzi Çakmak’ı Milletvekili olarak meclise göndermiş bir kenttir. Ancak zaman zaman böyle dilencilik olayları ile gündeme geliyor ve bizlerde bu olaylardan dolayı büyük bir üzüntü duyuyoruz.”
Başkan Özkan, Kaymakamlık ile birlikte gereken çalışmaları başlattıklarını, köyde durumu iyi olmayan ailelerin çocuklarının eğitimlerine destek sağlandığını hatırlattı.
Tunus’tan gelen 2 kardeşin yerleşmesiyle kurulan Turgutlu Köyü, Kozan'a 9 kilometre uzaklıkta ve bin 239 nüfuslu. Dağ eteğinde kurulan ve her geçen gün beton binalarla genişleyen Turgutlu Köyü'nde okullaşma oranı ise yüzde 98. Köyün tam ortasındaki Turgutlu İlköğretim Okulu'nda 258 öğrenci eğitim görüyor. Neredeyse köydeki tüm çocuklar eğitim alıyor. Okul yöneticileri, öğrencilerin başarı oranının yüksek olduğunu, hepsinin ‘avukat, doktor, öğretmen’ olmak istediğini anlattı. B.K.'nın İstanbul'a gitmeyip köyde kalan kardeşleri A.K., F.K. ve S.K.'nın da eğitim gördüğü okuldaki bir sınıftaki kara tahtada, ‘Biz dilenci değiliz’ yazması dikkat çekti. Okula gelip giderken yüzlerini çanta veya elleriyle gizlemeye çalışan küçük çocuklar, köylerinin bilinen ‘namından’ utandıklarını her halleriyle ortaya koyuyor. Görüntü alınırken yüzlerini kapatıp koşarak kaçan küçük çocuklar, “Bizi neden çekiyorsunuz?” diye çıkışırken, bazıları da okuyup meslek sahibi olmak istediğini söylüyedi.
Kardeşleri B.K.'nın dövülmesi nedeniyle okula gelmeyen 5'inci sınıf öğrencisi S.K.'nın 1 ve 2'nci sınıfta eğitim gören diğer 2 kardeşine oranla derslerinde daha başarılı olduğu belirtildi.
OĞLUM HURDACILIK YAPIYOR
B.K.'nın babaannesi H.K., iki katlı betonarme bir evde yaşıyor. Onlarca çocuk ve kadının da bulunduğu evde hayvancılık ve çiftçilikle geçimlerini sağladıklarını belirten 10 çocuk annesi H.K., torunu B.K.'nın dövüldüğünü televizyonda gördüğünü söyledi. B.K.'nın babası olan oğlu A.K.'nın gelini G.K. ile birlikte İstanbul'a hurdacılık yapmaya gittiğini ileri süren H.K., “Torunumu tinerciler dövmüş, ben de televizyondan öğrendim. Oğlum İstanbul'da hurdacılık yapıyor. Burada bir ev yaptırıyor onun için mücadele ediyor. Çocuklarının geçimini sağlıyor. Oğlumla ile hiç görüşemedim, torunumun sağlık durumu hakkında bilgi alamıyoruz” dedi. H.K., 10 çocuğundan 4'ünün erkek olduğunu A.K.'nın hurdacılık yaptığını, diğerlerinin hayvancılık ve çiftçilik yaptığını söyledi. Görüntüsünün çekilmesinden rahatsız olan yaşlı kadın, B.K.'nın okula giden 3 kardeşine kendisinin baktığını anlattı.
ENGELLEYEMİYORUZ
Turgutlu Köyü’nde 30 yıldır azalık yaptığını belirten Hacı Karaduman, İstanbul'da dövülen B.K.'nın amcasının oğlunun torunu olduğunu söyledi. Köyde tarım arazisinin çok fazla olmadığını insanların çalışmak için başka kentlere gittiğini belirten Hacı Karaduman, şunları söyledi:
“Benim de 2.5 dönüm portakal bahçem var. Ancak karnımızı doyuruyoruz. Geçinemedikleri için buradan çalışmak için ayrılıyorlar, sonra böyle olaylar duyuyoruz. Bu durum bizi de üzüyor. Ama kimin nerede ne iş yaptığını bilemiyoruz. Bizim insanların dilencilik yapmasını biz de istemiyoruz ama engelleyemiyoruz. Ama köyümüzün yüzde 80’i dilencilik yapmıyor. Herkes işinde gücünde. ‘Dilenci köyü’ olarak anılmaktan utanıyoruz. Böyle şeyler yaşanmasın, bu insanlara devlet iş versin. Burası yoksul bir köy.”
KÖYLÜ RAHATSIZ
Turgutlu Köyü'nde yaşam ise çok sakin bir şekilde sürüyor. Sokakta tek tek görülen köylüler ise konuşmaktan kaçınıyor. Dağdan topladığı ağaç dallarını sırtına yükleyerek evine götüren bir köylü kadın, “Ben bu köyden bile değilim neden çekiyorsun?” diyerek taş atıp tepki gösterdi. Eşek sırtında evlerine giden gençler ise soruları yanıtsız bıraktı. İstanbul'da bir seramik fabrikasında çalıştığı ve köyüne izne geldiğini ileri süren 25 yaşındaki Cemal Azgın ise Turgutlu'nun dilenci köyü olarak anılmasından kendisinin de çok rahatsızlık duyduğunu söylemekle yetindi.
BAŞKAN TEPKİLİ
Kozan Belediye Başkanı AK Parti'li Kazım Özgan ise Kozan İlçesi’nin adının da bu köyden dolayı dilencilikle bir arada anılmasına tepki gösterdi. Turgutlu Köyü’nden birkaç kişinin farklı şehirlerde dilencilik yaptığını ancak bu durumun köye ve Kozan'a mal edilemeyeceğini kaydeden Özgan şunları söyledi:
“Nüfusu 72 bin olan Kozan sadece Turgutlu Köyü’nden ibaret değildir. Bu durumu Kozan’a mal etmek doğru olmaz. Tabi içlerinde normal yollardan çalışan, eğitimli, iş adamı, memur ve fakülte bitirmiş çok temiz insanlar da var. Bu yüzden bir genelleme yapmak çok yanlış olur. Bu tatsız olaydan onlarında mutlu olduğunu zannetmiyorum. Kozan tarihi köklü bir geçmişe sahip, Osmanlı’ya sancaklık yapmış, Mareşal Fevzi Çakmak’ı Milletvekili olarak meclise göndermiş bir kenttir. Ancak zaman zaman böyle dilencilik olayları ile gündeme geliyor ve bizlerde bu olaylardan dolayı büyük bir üzüntü duyuyoruz.”
Başkan Özkan, Kaymakamlık ile birlikte gereken çalışmaları başlattıklarını, köyde durumu iyi olmayan ailelerin çocuklarının eğitimlerine destek sağlandığını hatırlattı.