Güncelleme Tarihi:
Tasavvuf geleneğinin içerisinde pek çok terim bulunmaktadır, “ibnü’ l-vakt” bunlardan biridir. Bilinen zamanın dışında veya üstünde bir durumu ifade eden ilahi boyuta ân-ı dâim denirken; bu anı tecrübe edenlere “ibnü’l-vakt” ismi verilmiştir. İbnü’l-vakt olmaya erişmiş kişi vaktin tasarrufu altında olandır. Mutasavvıflar İbnü'l vakt terimini daha çok “vaktin çocuğu” olarak tasavvur ederler.
Sufilerin bazıları vakit kavramından içinde bulundukları zamanı kastederler. Hakikate erişmiş kişi geçmiş ve gelecek zaman arasındadır; sufi de vaktin çocuğudur demişlerdir.
Bazı şairler bu kavramları farklı şekillerde yorumlayarak "vakit sana uymuyorsa sen vakte uy" şeklinde anlamışlar.