Hayrünnisa Gül Anneyizbiz'de
Güncelleme Tarihi:
Ayla Ceyhan
OluÅŸturulma Tarihi: Nisan 29, 2009 13:04
Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün eşi Hayrünnisa Gül, AnneyizBiz Dergisi'ne konuştu. Gül, ailesiyle ilgili merak edilenleri ve onu en çok üzen şeyi anlattı.
Çocuklarınızı büyütürken ailenizden ya da eşinizden hiç destek aldınız mı?
Eşimin İslam Kalkınma Bankası'ndaki görevi nedeniyle 1984 yılında Cidde'ye gittik ve 8 yıl orada kaldık. Cidde'ye taşındığımızda büyük oğlum Ahmet üç aylıktı. Kızım Kübra da orada dünyaya geldi. Ailelerimizden uzakta olduğumuz için büyük oğlumu ve kızımı büyütürken onlardan yardım alma imkânım olmadı. Ancak Abdullah Bey'in o yıllarda bana çok büyük desteği olmuştur. Aslında gurbette çocuk büyütürken eşler birbirine daha fazla kenetleniyor ve güç veriyor herhalde. O yıllar, aile olarak bir arada geçirdiğimiz, aile hayatını dolu dolu yaşadığımız yıllardı. Eşimin işte olduğu saatler dışında her anımız ailece beraber geçerdi. Abdullah Bey'in siyasete girmesi nedeniyle Türkiye'ye dönmemizle birlikte aile olarak paylaştığımız zamanlar azaldı ne yazık ki. Küçük oğlum Mehmet, babası milletvekili olduktan 20 gün sonra doğdu. Türkiye'deydik belki ama galiba aile ortamını en az tadan çocuğumuz o oldu.
Eşinizin siyasete girme kararı sizi ve ev yaşantınızı nasıl etkiledi?
Hayatımız tamamen deÄŸiÅŸti diyebilirim. Evin ve çocukların her türlü iÅŸini ben üstlendim. Böylece Abdullah Bey gönül rahatlığıyla iÅŸine odaklandı. Çok yorulduÄŸum zamanlar oldu tabi ki. Ancak o günleri hatırladığımda benim esas üzüldüğüm, çocuklarımın babalarıyla yeterince vakit geçirememeleri, buna karşılık eÅŸimin de onların büyüme sürecini kaçırmasıdır. Siyaset kiÅŸisel ve ailevi birçok fedakârlık gerektiriyor maalesef.Â
Ailece birlikte yapmaktan keyif aldığınız şeyler neler? Özel anlarınızda neler yaparsınız? Mesela sinemaya gider misiniz ya da hep beraber izlediğiniz bir TV programı var mı?
Yıllardır ailece geçirdiğimiz zamanlar çok kısıtlı. O yüzden bir araya gelebildiğimiz anlar hepimiz için çok özel, bu anları en güzel şekilde değerlendirmeye çalışıyoruz. Hep beraber yediğimiz bir yemek, sohbet etmek ya da bir film izlemek fark etmez yeter ki bir arada olalım… Özellikle çocuklar büyüyüp evden ayrılınca insan bu zamanların değerini daha da fazla anlıyor.
Çocuklarınızın eğitimini planlarken neye göre karar verdiniz? Örneğin okul seçiminde kriterleriniz nelerdir?
Her anne gibi benim için de çocuklarımın eğitimi çok önemli. Eğitimin en önemli enstrümanlarından biri de okul elbette. Çocuklarımın okul hayatını hep çok yakından takip ettim. Açıkçası çıtayı hep yüksek tuttuk, yapabileceklerinin en iyisini yapmaları için onları sürekli cesaretlendirdik. Çok şükür ki çocuklarımız da emeklerimizi boşa çıkarmadı.
Röportajın devamını Anneyiz.Biz dergisinin Mayıs sayısında okuyabilirsiniz…
Eşimin İslam Kalkınma Bankası'ndaki görevi nedeniyle 1984 yılında Cidde'ye gittik ve 8 yıl orada kaldık. Cidde'ye taşındığımızda büyük oğlum Ahmet üç aylıktı. Kızım Kübra da orada dünyaya geldi. Ailelerimizden uzakta olduğumuz için büyük oğlumu ve kızımı büyütürken onlardan yardım alma imkânım olmadı. Ancak Abdullah Bey'in o yıllarda bana çok büyük desteği olmuştur. Aslında gurbette çocuk büyütürken eşler birbirine daha fazla kenetleniyor ve güç veriyor herhalde. O yıllar, aile olarak bir arada geçirdiğimiz, aile hayatını dolu dolu yaşadığımız yıllardı. Eşimin işte olduğu saatler dışında her anımız ailece beraber geçerdi. Abdullah Bey'in siyasete girmesi nedeniyle Türkiye'ye dönmemizle birlikte aile olarak paylaştığımız zamanlar azaldı ne yazık ki. Küçük oğlum Mehmet, babası milletvekili olduktan 20 gün sonra doğdu. Türkiye'deydik belki ama galiba aile ortamını en az tadan çocuğumuz o oldu.
Eşinizin siyasete girme kararı sizi ve ev yaşantınızı nasıl etkiledi?
Hayatımız tamamen deÄŸiÅŸti diyebilirim. Evin ve çocukların her türlü iÅŸini ben üstlendim. Böylece Abdullah Bey gönül rahatlığıyla iÅŸine odaklandı. Çok yorulduÄŸum zamanlar oldu tabi ki. Ancak o günleri hatırladığımda benim esas üzüldüğüm, çocuklarımın babalarıyla yeterince vakit geçirememeleri, buna karşılık eÅŸimin de onların büyüme sürecini kaçırmasıdır. Siyaset kiÅŸisel ve ailevi birçok fedakârlık gerektiriyor maalesef.Â
Ailece birlikte yapmaktan keyif aldığınız şeyler neler? Özel anlarınızda neler yaparsınız? Mesela sinemaya gider misiniz ya da hep beraber izlediğiniz bir TV programı var mı?
Yıllardır ailece geçirdiğimiz zamanlar çok kısıtlı. O yüzden bir araya gelebildiğimiz anlar hepimiz için çok özel, bu anları en güzel şekilde değerlendirmeye çalışıyoruz. Hep beraber yediğimiz bir yemek, sohbet etmek ya da bir film izlemek fark etmez yeter ki bir arada olalım… Özellikle çocuklar büyüyüp evden ayrılınca insan bu zamanların değerini daha da fazla anlıyor.
Çocuklarınızın eğitimini planlarken neye göre karar verdiniz? Örneğin okul seçiminde kriterleriniz nelerdir?
Her anne gibi benim için de çocuklarımın eğitimi çok önemli. Eğitimin en önemli enstrümanlarından biri de okul elbette. Çocuklarımın okul hayatını hep çok yakından takip ettim. Açıkçası çıtayı hep yüksek tuttuk, yapabileceklerinin en iyisini yapmaları için onları sürekli cesaretlendirdik. Çok şükür ki çocuklarımız da emeklerimizi boşa çıkarmadı.
Röportajın devamını Anneyiz.Biz dergisinin Mayıs sayısında okuyabilirsiniz…