‘Günün değil yüzyılın en garip haberi’: Evlat olsa sevilir mi?
Güncelleme Tarihi:
Kanada’da 23 yıldır evli ve 7 çocuk babası olan 46 yaşındaki Stefonknee Wolscht, bir gün kadın olmak istediğini fark etti. Ailesinden ayrıldı, cinsiyet değiştirme merkezine başvurdu ve sonunda onu “6 yaşında bir kız çocuğu” olarak kabul eden bir ailenin yanına “evlatlık” verildi.
Stefonknee’nin öyküsü bugünlerde tüm dünya basınında çok tartışılıyor. Birçok Hürriyet okuru da Stefonknee’yi evlatlık alan ailenin bu kararını şaşkınlıkla karşıladı.
İşte dünden beri Hürriyet’e gelen yorumlardan en çok öne çıkanlar:
Güner Özdemir Adamın 6 yaşında bir trans gibi yaşamasından daha çok, onu evlatlık aile beni hayrete düşürdü.Gerçekten insanlık daha ölmemiş:)
Kul Sema Günün değil yüzyılın en garip haberi
Güner Özdemir Of birde bunun ergenlik dönemi var:)
Sevcan ATAY Büyümüşte küçülmüş maşallah :)
Huan Lee Adam psikolojik ağır bir süreçten geçiyor. Biyolojik sebepleri de vardır. Konunun uzmanı değilim. Üvey ailesi adama sahip çıkmış. Bu geçiş sürecini atlatmasına yardımcı oluyorlar. Onun kurduğu dünyaya dahil olmuşlar. Umarım yeniden topluma kazandırılır. Hayatta her şey insana dairdir. İnsan hem mübarek, hem de çok tehlikeli bir yaratık olabilir.
ümit Meras Ben 40 yıllık ömrüm boyunca böyle saçmalık duymadım ve daha saçma birşey duyabileceğimi de sanmıyorum.
Derya Marker Yaratılanı sev yaratandan ötürü. Vardır Allah'ın bir bildiği. Belki yeni yaşamına başladığında yaşını da sıfırlamıştır.
specific blue Bence ozlemini duydugu, hissettigi cinsiyette cocuklugundan itibaren kacirdigi yillarla yasamak istiyor...
Ah Ahu Kimseyi kınama, kınadığın şeyi yaşamadan ölmeyeceksin.
Sinan Melih Allah analı babalı büyütsün. Tosun gibi maşallah tüh tüh tüh :)
son söz Herşeyi anladim da neden 7 değil de 6?
PEKİ YA KENDİ ÇOCUKLARI?
Bu arada hikayenin bir başka boyutu daha var elbette. Wolscht’un yedi çocuğunun bu duruma tepkileri nasıl? Daily Mail’in aktardığına göre çok olumsuz değil…
Wolscht, cinsiyet değiştirmeye karar verdiğinde yaptığı ilk şeylerden biri, çocuklarına bu kararını bildirmek olmuş. Karşılığında da onlardan ne hissettiklerine dair mektuplar yazmalarını istemiş.
Çocuklardan biri şöyle yazmış: “Senin elbise giyiyor olman bana tuhaf gibi geliyor.”
Oğlu Peter’ın mektubunda ise “Senin ortalarda öyle dolandığını görmek çok utanç verici. Ama gerçekten bunu istiyorsan bence sakıncası yok” deniyor.
