Teyzenin zaferi
Güncelleme Tarihi:
Musa bebek, 24 haftalık, 32 cm ve 390 gram doğdu. Aldığı ilk nefesten itibaren yaşam mücadelesi verdi. Üç ay boyunca hastanede gözetim altında tutuldu. Musa o savaşı kazandı. Ama karşısına başka bir savaş daha çıktı...
Almanya’nın Duisburg şehrinde 8 Temmuz’da 32 santim ve 390 gram ağırlığında dünyaya gelen Musa Barış Gedik’in yaşam kavgası, ailesine kavuşma kavgasına dönüştü. Nursel Gedik, hamileliğinin 24’üncü haftasında rahatsızlanınca Helios Hastanesi’ne kaldırıldı. Acilen doğuma alınan Nursel Gedik’in Musa adında bir çocuğu oldu. Aldığı ilk nefesle yaşama mücadelesine başlayan Musa ise bu süre zarfında hastanede gözetim altında tutuldu. Gelişimi adım adım takip edildi. Ve sonunda başardı.
BAKICI AİLEYE VERİLDİ
Gedik Ailesi, üç ay boyunca yaşam savaşı veren çocuklarına kavuşma hayali kurarken, Duisburg Gençlik Dairesi devreye girdi. Musa Barış Gedik’i ailesinin yerine bir başka bakıcı aileye verdi. Anne Nursel Gedik ve baba Osman Altay minik bebeklerini evlerinde kucaklama hayali kursarlar da bunu gerçekleştiremedi. Aile içinde nineler, teyzeler şaşkın, perişan durumda. Bebek, aile ile görüştürülmediği gibi, Osman Altay’ın ifadesine göre 500 metre yaklaşmaları bile yasak.
ÇOCUĞUN BAKIMI TEYZEYE
Musa’nın teyzesi Aysel Gedik, doğumdan sonra minik bebeğin gençlik dairesi tarafından aileden alındığını ve bakıcı aileye verildiğini gözyaşları içinde anlattı. İtiraz edildiğini, aile mahkemesindeki duruşmaya gelmemi rica etti. Umut Yıldızı Derneği ve Duisburg Uyum Meclisi üyelerinde Bekir Sipahi’nin de verdiği destekle mahkemeye taşınan olayda ilk duruşmada karar verildi.
Gençlik dairesinin, anne ve babanın, teyzelerin yanı sıra psikoloğun katılımıyla Duisburg Aile Mahkemesi’nde taraflar dinlendi. Uzun süren görüşme sonrası, tedavisi süren annenin yerine çocuğun bakımı teyzeye verildi. Anne ve babanın çocuklarını her gün görebilecekleri kararı çıktı.
MUSA’YA BEN BAKARIM
Kardeşinin sara (epilepsi) hastası olduğunu belirten Aysel Gedik, mahkemenin ardından şunları söyledi: “Gençlik dairesi, kardeşimin hastalığından dolayı bebeğe bakamayacağını söyledi ve Musa’yı bakıcı aileye verdi. ‘Aile bağlarımız güçlü, kardeşimize de yeğenimize de biz bakarız’ dedik ama sonuç alamadık. Gençlik dairesine karşı dava açtık. Madem anne rahatsız, ‘Çocuğa ben bakmak istiyorum, tüm sorumluluğu üstleniyorum’ dedim. Vermemek için türlü bahaneler üretildi. Tarafları zor ikna edebildim. Musa, iki hafta içinde bize teslim edilecek. Annesinin tedavisi sürüyor. Sağlığına kavuşuncaya kadar, gençlik dairesinin gözetiminde bebeğin bakımı bana ait olacak. Anne ve babası çocuklarını her gün görebilecekler.”