Kamuya daha fazla göçmen

İşgücü göçünün NRW açısından 1960’larda başlayan bir süreç olmadığını, çok daha öncelere dayandığını vurgulayan Kaykın, çok uzun bir süredir göç ve göçmenler olgusunu yaşayan bu eyalette göçmen kökenli devlet memurlarının oranının halen çok düşük düzeyde olduğuna ve bunun mutlaka arttırılması gerektiğine işaret etti.

Bu amaçla başlatılan “kültürlerarası açılım” girişiminin eyaletin tüm bakanlıklarınca desteklendiğini belirten Kaykın, kendi bakanlıklarının bu alanda çalışmaları koordine ettiğini belirtti. Bu hedefe ulaşmak için “kamu idaresinde göçmen kotası” gibi uygulamaları yararlı bulmadığını belirten Kaykın, hem göçmenlere, hem de kamu idaresindeki mevcut görevlilere yönelik bilgilendirme etkinlikleriyle yol alınacağını düşünüyor.

Kaykın’ın bu doğrultuda önem verdiği bir projede ‘anonimleştirilmiş müracaat.’ Kişilerin etnik kökenleriyle ilgili bilgi ve ipucu vermeden iş başvurusu yapabilmesini, ilk değerlendirmelerde sadece yetenekleri ve kalifikasyonlarının dikkate alınmasını öngören pilot projenin eyaletin çeşitli bölgelerinde yürütüldüğünü belirten Kaykın, bu alanda özellikle Türkiye kökenli göçmenler açısından kaydedeğer bir ilerleme gözlenmediğini belirtti.

Göreve getirilmeden önce Türklerin en yoğun olarak yaşadığı Ruhr Havzası kentlerinden Duisburg’da gençlere, velilere yönelik çalışmaların içinde aktif olarak çalışan, DİTİB’in Almanlarla ilişkileri yürüten biriminde profesyonel görev alan Kaykın, müsteşarlığının sadece Türklere yönelik çalışmalar yürüten bir birim olmadığını vurgulamaya da özen gösteriyor. Ancak, doğal olarak Türklerle ilgili gelişmeleri, tartışmaları yakından takip ediyor.

Örneğin, Almanya’da son yıllarda göçmenleri, özellikle Türkleri hedef alan tartışmalara aktif olarak katılmak gerektiğini savunuyor. Thilo Sarrazin ve Heinz Bucskowky’nın kitaplarında “kendi bireysel tecrübelerini, gözlemlerini tüm toplumu bağlayacak biçimde genelleştirdiklerine” ve ‘böylece önyargıları artırdıkları’na işaret eden Kaykın,

“Bunun toplumun gelişmesine bir yararı yok. Ancak elbette demokratik bir toplumda bunlar da tartışılabilir. Buna karşıt görüş geliştirilmesi gerekiyor” diyor.

Bunun için içine hem Almanları, hem de Türkleri alan tartışma platformları yaratılması, bu tartışmaların tüm topluma ulaşabilecek kanallarla yürütülmesini savunuyor.