Birbirimize güvenmiyoruz

TUHAFLIKLARLA doluyuz. Bazen tepki gösterilmesi gereken yerde kuzu gibi dururuz, bazen de hiç beklenmedik yerde arslan kesiliriz. Veya Avrupa ülkelerinde kurallara harfiyen uyarız, ama aynı kuralları Türkiye’de nasıl ihlal ederiz diye ciddi ciddi planlar yaparız.

Havaalanlarında el kabin bagajlarına sıvı kısıtlaması getirildi. Olası bir terör saldırısına karşı güvenlik önlemi. Bu uygulama Avrupa ülkelerinde uzun süredir var. Türkiye bu yılın başından itibaren geçti. Ama uygulamada büyük zorluklar yaşıyor. Çünkü yolcuların el bagajları seyyar bakkal gibi. Pekmezden reçele, baldan salçaya sıvı madde dolu.

***
Bir meslektaşımın İstanbul’da Sabiha Gökçen Havaalanından anlattığı manzaralar tüyler ürpertici. El çantasında bir şişe su çıkan bir Türk yolcu güvenlik görevlilerinin su şişesini almasına karşı geliyor. “Ben şeker hastasıyım. Su içmek zorundayım. Suyumu alamazsınız” diye bir de duygu sömürüsü yapıyor. Güvenlik görevlileri yolcuya, uygulamanın kendi güvenliği açısından önemli olduğunu gayet kibar bir dille anlatmaya çalışıyor. Ama nafile. Sonra bir güvenlik görevlisi dayanamayıp “Gel amca burda iç suyunu diyor.” Yolcu şişeyi alıyor ve tepesi aşağı çevirip güvenlik görevlilerinin şaşkın bakışları önünde suyu yere boşaltıyor.

***
El çantasında pekmez ve salça çıkan bir başka yolcu, güvenlik görevlilerine “bunları kesinlikle vermem size” diye karşı koyuyor. Hatta yolcu, “bunları size yedirmem” diyerek, güvenlik görevlilerini zan altında bırakıyor. Sonra polis çağrılıyor ve yolcu zorla güvenlik bölümünden uzaklaştırılıyor. İstanbul bu yıl Avrupa’ya kültür başkentliği yapıyor. O nedenle çok sayıda turist de var havaalanında. Bir güvenlik görevlisi utancını bastırabilmek için “Allah’tan turistler Türkçe anlamıyor, yoksa rezil oluruz” diyor.

***
Sabiha Gökçen Havaalanı basın sorumlusu Canan Soysal, “Hemen her gün yaşıyoruz bu sahneleri” diyor ve “Almanya’da da bu sorunlar yaşanıyor mu” diye soruyor. Hayır burda kimse sesini çıkarmıyor. O zaman nerden kaynaklanıyor, birbirimize karşı bu öfke? Seyahat gerginliği desem, değil. Çünkü seyahat eden insan mutlu olur. Memleketten ayrılma hüznü desem, değil. Üzüntülü insan sakin olur. Öfkenin kaynağı birbirimize güvensizlik. Boşuna dememişiz, “Her horoz kendi çöplüğünde öter” diye. Bir de kendimize güvenmeyi öğrenebilsek. İşte o zaman çağ atlamış oluruz.