Kadın olmak güzel

Dağlar kadar emin.
Kuşlar gibi özgür.
O denizler kadar derin.
Var bir ben
Bahar gibi hep yüzüme gülen.
Ah! Kadın olmak güzel!
De ki her gün içinden: “Seviyorum beni ben!”
Ne güzel şey, kendini sevebilmek derinden...
Her halinle mutlu olmak, aynada kendinden...
Var bir ben
Kendine dost olmayı seçen...
Ah! Kadın olmak güzel!
De ki her gün içinden: “Seviyorum beni ben”
Seviyorum ellerimden tutabilmeyi, kendimle kendim hakkında konuşabilmeyi...
İnsan kendini çocukluğundan öpmeli
biliyorum bir kalbi tamir etmeyi...
‘Kadın Olmak Güzel’i, yıllar önce yazdım. Kadınları kutlamak, içimizde parıldayan o güneşi görebilmek ve gösterebilmek için.
Zaten tüm şarkılarım ve yazılarım görebilmek ve gösterebilmek için.
Bütün kız çocukları, kadınlar, kendine ‘seviyorum beni ben’ demeyi çok görmeyen tüm canlılar duysun!
Güneşli günlere inanıyorum ben.
Kuş seslerine.
Çocuk seslerine.
Buluttan sızan ışığa dönüyorum yüzümü bitkiler gibi.
Benim tabiatım bu.
Kadın olmayı, tüm zorluklarına, mücadelelerine, suskunluklarına, yaftalarına rağmen kutlanacak bir şey olarak görüyorum.
Kadın olmak çok güzel. Kendini sevebilmek, kendine dost olabilmek.
Kendini çocukluğundan öpebilmek.
Bir kalbi tamir etmeyi bilmek.
Hele bir kalbi tamir edebilmek.
Bunlar süper kahraman güçleri değildir de nedir?
Şarkıda kullanmadığım bir dörtlük de şuydu:
Var bir ben, sorusundan değil cevabından emin...
Hep der ki:
“Bir liman vardır batmadıysa gemin
Var bir ben, kendine sarılmayı bilen.”
Evde, işte, serzenişte olan bütün kız kardeşlerim!
Sevelim biz bizi. Seviyorum ben bizi.
Elimizden geleni yapıyoruz ve kendimize dost olabilsek, kendimize nasıl hayran olurduk unutuyoruz. Unutmayalım diye yazdım.
Şarkı içinizde gezinsin, dudaklarınızdan dökülsün, en güzel duyguları hatırlatsın, bulutlu sabahlarımıza güç versin. Bahar geliyor, bahar gibi yüzünüze gülsün o ben.