Hoca, ‘koyin’, kazan ve tuhaf zamanlar

Kollarıyla abanarak idare ettiği direksiyonun ortasına yerleştirdiği cep telefonu ekranına takılmış şoför bir yandan da söyleniyor:

“Yaktın beni TE-PE-GE, ulan HA-YE-KÛ!..”

Telefon ekranına bakarak araç kullanan sinirli şoförün “özgüvenşov”uyla Allah’a emanet ilerlerken dikkatini belki toplarım umuduyla sohbet açıyorum...

“Hayırdır, kötü haber mi geldi?”

“Fena düştük, çıkmıyor da şimdi...”

“Düşen ne?”

“Koyin düştü!”

“Haa, anlıyorsun herhalde bu işlerden?”

“Arkadaş tavsiyesiyle girdim. Durakta bir arkadaşın arkadaşı parayı ikiye katlamış; iyi de gidiyorduk ama düştü abi...”

İşte tam bu noktada “Nasreddin Hoca’nın kazan hesabı gibi sanki... Hani komşudan aldığı kazanı geri götürürken içine tencere koymuş, sevinen komşuya ‘Kazan doğurdu’ demiş Hoca. Sonra başka bir zaman ödünç aldığı kazanı geri vermesi gerektiğinde kapıya gelen komşuya ‘Kazan öldü, kaybettik muhterem!’ deyince komşu ‘Kazan ölür mü?’ demiş. Hoca da ‘Doğurduğuna inanıyorsun da, öldüğüne niye inanmıyorsun’ şeklinde bağlamış hikâyeyi” diyerek hayatımın Nasreddin Hoca fıkrası ile örnek verdiğim dönemine girmiş bulundum. Hafif bir tedirginlik oluyor tabii...

Araştırmalar Almanya, ABD ve İspanya’nın ardından İngiltere ile birlikte en fazla kripto para yatırımcısının Türkiye’de olduğunu gösteriyor.

3-4 milyon civarındaki yatırımcının çok büyük bölümü 1 yıl içinde toplandı ve tam olarak ne olduğunu bilmese de para kazandıran, belli durumlarda parayı katlama imkânı sunduğu düşünülen sisteme eklemlendi.

“Finansal okuryazarlık” seviyesi çoğunlukla eşten dosttan gelen vatsap mesajı okumak düzeyinde olan kitlelerin hücumu bir zenginleşme işareti midir, yoksulluk çaresizliği mi, kararı size bırakayım.

Araştırmalar kripto para türevlerine yönelenlerin yüzde 32.8’nin, üçte birinin 100 doların altında bir meblağ ile umut yolculuğuna çıktıklarını ortaya koyuyor.

Kripto para regülasyonlarının devreye girdiği veya girmeye hazırlandığı dönemde anlamlandırması güç, uzmanlık isteyen sayı kümeleri ekranda hızla devinirken, sinirli şoför arkadaş gibi milyonlar bir faturayı kriptoya ödetmek gibi beklentilerini karşılamaya çalışıyor.

“Hiç kazandığın oldu mu bari?” diye soruyorum...

“Kârdan zarardayım abi zaten ben, çekmiştim kârımın birazını” diyerek “O kadar da değil anlıyoruz bu işten biraz” mesajını veriyor şoför arkadaş.

“Dikkatli olun diyor uzmanlar, cıva gibi bir hadise bu, her şeyi kaptırmak da var kardeşim” diyorum...

“Ama kazanmak da var abi, bak bizim arkadaş güzel indirmişti mesela... Ben nereden katlayayım parayı? Haksız mıyım abi!”

“Herhalde haklısın kardeşim” diyorum, “Sen de haklısın, o da haklı, beriki de haklı...”

İkinci Nasreddin Hoca referansını da vermiş olmanın şokuyla “Dediğim gibi yine de dikkatli ol, üzülme” diyorum, taksiden inip kapı kolunu tuttuğum elime kolonya döküp “Hayat tuhaf, Nasreddin Hoca’ya selam olsun” diyerek evin yolunu tutuyorum...

ADAM HAKLI BEYLER

KİM haklı? Konu ne?

Haklı olan kişi Patrick Bamford, konu da futbolda yaşanan güç dalgalanması sırasında yaşananlar.

Malum, “oligark” futbol kulüpleri sermaye ile işbirliği yaparak ayrı bir lig kuracaklarını duyurdular, dünya ayağa kalktı, “Yoksullar buldu, zenginler çaldı!” pankartları açıldı, kulüplerin asıl varlığının taraftarları olduğu çok net bir şekilde hissettirildi, futbolcular, teknik adamlar projeyi tefe koydu, neticede İngiliz kulüpleri özürler dileyerek filan geri adım attı, konu kapandı.

Leeds United oyuncusu Patrick Bamford da kadük kalan ligi protesto edenler arasındaydı ancak demecinde daha haklı olduğu bir nokta daha vardı.

Bamford “Futbol dünyasında işin ucu birilerinin cebine dokunduğunda yükselen isyan harikulade... Ancak yaşadığımız çağda ırkçılık ve benzeri problemler karşısında benzer bir isyanın yükselmiyor olması da utanç verici...” diyor.

Futbol dünyası fantastik zenginler ligini şimdilik de olsa tarihe gömdüğüne göre gerçek problemlerle de benzer şekilde uğraşmayı düşünür ve uygular diye umalım.

Adam haklı, çok haklı...