Sevgilim benden çocuk sahibi olmak istiyor

Sevgili Güzin Abla, ben 25 yıllık evli ve 2 çocuğu olan bir beyim. Uzun bir süredir size yazmak istiyordum. Ama biliyorum ki evlilik dışı ilişkilere sıcak bakmıyorsunuz. Ama derdimi kimselere açamadığım için sonunda yazmaya karar verdim.
Bundan 8 yıl önce internetten bir hanımla tanıştım, aramızdaki öylesine sadece uzaktan sohbetle başlayan ilişkimiz bir süre sonra nasıl olduğunu benim de anlayamadığım şekilde bir aşka dönüştü.
İkimiz de evli olmamıza rağmen birbirimize deli gibi bağlandık ve bütün engellere rağmen ne yapıp edip mutlaka beraber oluyoruz. Onun da bir çocuğu var. Aramızda şimdiye kadar birbirimizden sakladığımız gizlediğimiz hiçbir şey olmadı. İkimizin de evli olması, ikimizin de kariyeri açısından ciddi bir sorun yaratıyor.
Bu ilişkinin sonu nereye gidecek bilemiyorum... Beraberken tarif edilmez bir mutluluk duyuyoruz, o benim evliliğime saygı duyuyor ben de onun evliliğine...
Kaç defa bu ilişkiyi bitirmeyi istedik ama ikimiz de bunu başaramadık çünkü birbirimizi görmeden veya konuşmadan bir hafta bile geçiremiyoruz.
Onunla hayatımda yaşamadığım her şeyi tadabildim, hem ruhsal hem de bedensel olarak aşkın her yönünü yaşadım. O da bana aynı şeyleri söylüyor...
Şimdi sevgilim benden bir çocuk sahibi olmayı istiyor, bunu ben de çok istiyorum ama çok da kararsızım.
Çünkü çocuk onun ve eşinin nüfusuna kayıtlı olacak.
Babası olarak kayıtlarda ben görünmeyeceğim. Ve bu beni kahrediyor. Eşinden boşanıp yuvasını da yıkmasını hiç istemiyorum, çünkü dünya tatlısı bir kız çocuğu var, onun babasız kalmasını kaldıramam...
Aslında bu ilişkiyi mantığım “bitir” diyor ama kalplerimize söz geçiremiyoruz.
Onu çok sevmeme rağmen içim kan ağlayarak çocuk isteğine karşı direniyorum, ne olur bana da bir yol gösterin.
◊ Rumuz: Çaresiz aşık

YANIT

Sevgili okurum, bütün bu anlattıklarınızdan, her şeye rağmen bu ilişkide yine erkeklerde sıklıkla gördüğüm, bencilce bir tavır hissediyorum.
Çünkü genellikle erkeklere boşanmak zor gelir.
Rahatlarını kolay kolay bozmak istemez, bu yasak beraberliği sürdürmeyi seçerler.
Elbette bu beraberlik onaylanamaz. Hem sizin hem de sevdiğiniz kadının evli olması, ikinizin de çocukları olması, bu durumu çok zorlaştırıyor.
Ben her şeye rağmen birbirinizi söylediğiniz kadar sevmiş olsaydınız, dürüstçe boşanır, birlikte yeni bir yuva kurar, o zaman da işte bu çok istediğiniz çocuğa sahip olabilirdiniz diye düşünüyorum. Bunu başaran ve mutlu olan pek çok insan var.
Bu şekilde sürdürdüğünüz bu ilişki 8 yıldır devam ediyormuş.
Bu az bir zaman değil. Madem onu bu kadar seviyorsunuz, mutlaka bir fedakarlık yapabilirdiniz.
Sizin eşiniz de, onun eşi de bu ilişkide ne kadar kötü bir durumdalar aslında, hiç düşündünüz mü?
Onlara ve çocuklarınıza bunu yaşatmaya hakkınız var mı? İlişkinin bir gün açığa çıkmasının sonuçlarını düşünebiliyor musunuz?
Bana pek çok çocuk “annem babamı aldatıyor” ya da “babam annemi aldatıyor, ne yapmalıyım” diye üzüntü içinde yazıyor çocuklar.
Ve yaşadıkları bu travma onları bir ömür boyu etkileyecek, bunu biliyor musunuz?
Mutsuz yuvalarda büyüyen çocukların da gelecekte mutlu olmayı başaramadıkları pek çok kere ispatlanmıştır.
Bu durumda ikinize de tavsiyem, ya yüreğinize taş basıp, bu ilişkiyi bir an önce bitirmek ya da her şeyi göze alıp, boşanarak dürüstçe yeni bir hayata adım atmaktır.
Ama sakın ha, bir çılgınlığa kapılıp da bu dünyaya bir mutsuz çocuk daha getirmeye kalkışmayın...