Annemin bir erkek arkadaşı var

Sevgili Güzin ablacığım, ben 22 yaşında bir genç kızım. Size bu mektubu yazmamın amacı, annemin bu yazıyı görüp nasıl acı çektiğimi anlayabilmesidir.

Babam 10 yıl kadar önce vefat etti. Annem de iki yıldır biriyle beraber. Ben bu ilişkiye çok karşı çıktım. Çünkü bu adam aynı zamanda benim en yakın arkadaşımın annesiyle de beraber olmuş. Bu yüzden çok utanıyorum ve o arkadaşımla artık görüşemiyorum. Onlar bu durumu biliyorlar. Ayrıca 1.5 yıldır nişanlıyım. Ne nişanlıma ne de ailesine bu olayı anlatabiliyorum. Çünkü böyle bir şeyi asla kabul edemezler. Bir yerlerden duyarlarsa, diye çok korkuyorum. Söylemek istedim ama utancımdan söyleyemedim. Zaman zaman kendimi öldürmeyi bile düşündüm. Ne yapmalıyım, annemle o adamı ayırmak istedim ama çaresizim. Allah'a dua etmekten başka yapabileceğim bir şey yok. Ne olur bana yol göster. Ankara'dan Utanıyorum

SEVGİLİ
kızım, zor bir durumda olduğunu görüyorum. Ancak annen de genç bir kadınsa, belki bir arkadaşa, bir yakınlığa ihtiyacı vardır. Onu da suçlamamalısın. Annenin 10 yıldır yalnız olduğunu düşünmelisin. Yalnız annen böyle herkesle kolaylıkla ilişkiye giren bir adam yerine, daha ciddi bir beraberlik düşünmeli, hatta evlenmeliydi. Kendine uygun bir erkekle, rahatlıkla hayatını birleştirebilir. Her şeye rağmen bu erkek, şu sırada beraber olduğu kişi de olabilir. Eğer tabii adam evli değilse. Düşün ki sen de evlenip gidince, annen tümüyle yalnız kalacak. Bir evlilik yaparsa, buna kimsenin söyleyecek bir sözü olamaz. Anneni kınamak yerine, onu evliliğe yönlendirmelisin. O zaman evleneceğin genç de, ailesi de bu duruma karşı çıkamazlar. Annen genç bir kadın, babanın ölümünün ardından 10 yıl geçmiş, artık evlenip yeniden hayatını kurmaya elbette hakkı var. Ama sen utandıran bu ilişkiyi sürdürmekten vazgeçmeli.
Yazarın Tüm Yazıları