Klişe

Tekrarlanıp duran demeçleri eleştirmenin...
“Bıçak kemiğe dayandı”, “Kanları yerde kalmayacak”, “Azimli ve kararlıyız”, “Ciğerimiz yanıyor fakat sarsılmayacağız” açıklamalarına kanacak yerimizin kalmadığını söylemenin...
“Son çırpınışlar bunlar”, “Provokasyona gelmeyeceğiz”, “Maksat toplumda psikolojik yıkım yaratmaktır” cümlelerinin...
“Sınır ötesi operasyonlar”, “Dağı ovayı bombalamalar”, “Nokta hedef belirlemeler ve vurmalar”, “Sıcak takipler” gibi son dakika gelişmelerinin...
Bütün bunların klişe olması gibi bu yazı da bir klişe olacaktır; size yalan söyleyecek halim yok.

Bu klişelerin ses olsa duyulmayacağı, yazı olsa okunmayacağı bir yerde...
Savaş çığlıklarının, müzakere çağrılarının, barış yakarışlarının, milli yas önerilerinin ulaşamayacağı bir yerde...
Akıl üstüne akıl verenlerin, kerameti kendinden menkul akil adam kadrolarının, analiz sanatının harika çocuklarının, -titrine kurban- güvenlik uzmanlarının yanılıp/yamulup durduğu bir yerde...
Mutlu günlerde çekilmiş fotoğrafların veya bayrağa sarılmış tabuta kapanıp ağlayan acısı dünyadan büyük sevenlerin yürek paralayan ajans görüntülerinin izlenemeyeceği bir yerde...
İsyanların, itidal çağrılarının, genişletilmiş güvenlik toplantılarının bir mana taşımayacağı bir yerde...
Gözyaşlarının damlayamayacağı, ciğere ve boğaza oturan yumrukların çıkış yolu bulamadığı bir yerde...
Gazete idarehanelerine yollanan mufassal mektupların, kürsü konuşmalarının, meydan nutuklarının, toplantı çıkışı yapılacak açıklamaların ve elbette lanetleme/kınama mesajlarının “zerre miskal değer taşımadığı” bir yerde...
Gerzek(!) “Hayat devam ediyor” programlarının, yöresel yemek tariflerinin, televizyon dedektifçiliğinin, dizilerin tekrar yayınlarının ulaşamayacağı bir yerde...
Barış güvercininin silah sesinden ürküp hep daha uzağa kaçtığı bir yerde...
Dün 24 genç beden yatıyordu.
Önceki gün 5...
Önceki gün...
Önceki ay...
Önceki yıl...
Rakamlar ölmüyor, ölmez; gençler ölüyor.
Rakamlardan kan sızmıyor, sızmaz; bu topraklar yıllardır kanıyor.

Bu yazı da bir klişedir, klişe olarak kalacaktır aslında.
Ateşin düştüğü yere, 24 şehide ve yakınlarının acılarına ses olamayacak bir klişe.
Bu kadar...