Kar-kış şarkıları maratonu

Karda yapılacak en doğru iş nedir?
Elbette evde oturmak, kedilerin 20 saatten 23 saate çıkardıkları uyku süreleriyle ilgili tespitlerde bulunmak, ara sıra dışarı bakıp “Ne yağdı yahu!” demek, daha önce böyle durumlarda okunmuş kitapların emniyetine ve güzelliğine sığınmak, kış müzikleri çalmak.
Bunların hepsini yaptım, yapmaya devam ediyorum.
Ama en fazla müzik dinledim.
Önce ‘kar şarkıları’ndan hatırladıklarımla başladım işe.
Fleet Foxes’dan ‘White Winter Hymnal’, Belle & Sebastian’dan ‘Fox in the Snow’, Nick Cave & The Bad Seeds’den ‘Fifteen Feet Of Pure White Snow’, The White Stripes’tan ‘In The Cold Cold Night’, Leonard Cohen’den ‘Winter Lady’, Red Hot Chili Peppers’tan ‘Snow (Hey Oh)’ ve ‘Frosty The Snowman’ (Cocteau Twins versiyonunu çok severim!) ilk turda öncülük yaptılar.
“Babadan daha iyi bilecek halim yok” diyerek Bob Dylan’ın ‘Theme Time Radio Hour’ programının CD’lerinden ‘soğuk’ teması altında sıralanan üç şarkıyı peşi sıra dinleyerek ‘Ustalara Saygı’ bölümü hazırladım sonra:
T Bone Walker’dan ‘Cold Cold Feeling’, Big Joe Turner’dan ‘The Chill Is On’ ve Charlie Feathers’dan ‘Defrost Your Heart’.
Hatırlamaya çalışmaktan sıkılınca teknolojiye kuvvet bir tarama işlemine giriştim.
Tam bir tembel işi girişimle google’da ‘kış şarkıları’ diye arama yapınca, Chris Uggen adında güzide, güzel bir dünyalının listesine ulaştım.

FAYDALI BİR BLOG

Blogunda ‘en iyi kış şarkıları’ derlemiş. Baktım, gayet çalınası bir liste. Arada elbette sevmediğim, canımın çalmak istemeyeceği şarkılar da mevcut. Fakat bilmediğim şarkılar da var ve genel manada titiz bir çalışma. Güzel insan şarkılar için link vermek inceliğini de göstermiş.
Hemen o uzun ve güzel listeye geçiş yaptım Chris Abi’ye selam ve hürmet sarkıtarak.
Bob Dylan’dan ‘Girl of the North Country’ ile başladım ve devam ettim:
Simon and Garfunkel ‘Hazy Shade of Winter’, Doors ‘Wintertime Love’, Neil Young ‘Helpless’, Nick Drake ‘Northern Sky’, Black Sabbath ‘Snowblind’, Gil Scott-Heron ‘Winter in America’, Frank Zappa ‘Don’t Eat The Yellow Snow’, Steely Dan ‘Charlie Freak’, Elvis Presley ‘On A Snowy Christmas Night’ dediler ve günü şenlendirdiler.
Hüsker Dü’den ‘Ice Cold Ice’, Replacements’tan ‘Here Comes A Regular’, XTC’den ‘Always Winter Never Christmas’, Low’dan ‘Last Snowstorm of the Year’, Nada Surf’ten ‘Blizzard of ‘77’, Elliott Smith’ten ‘Angel In The Snow’, MGMT’den ‘Siberian Breaks’ ve The Coral’dan ‘Walking In The Winter’ kıskançlık krizine sevk etti bünyeyi.
Kıskançlığın nedeni malum, “Hay bin çizik plak! Ben nasıl hatırlamam veya bilmem bu şarkıyı?..”
Listeyi ne kadar beğensem de egom “Birader kendi işine baksana sen!” uyarısı yapınca ‘serbest akış’ sistemiyle “Plaklarının götürdüğü yere git” konumuna geçtim.

PLAKLARIN GÖTÜRDÜĞÜ YER

Miles Davis, Charlie Parker, Chet Baker, Bill Evans, Ben Webster (Soulville ne albümdür!) hattında biraz caz...
Smiths, Sonic Youth, Pixies, Pavement, Broken Social Scene hattında biraz indie.
Dylan, Creedence Clearwater Revival, Neil Young, The Band hattında güzellikler diyarı.
Bob Marley, Lee ‘Scratch’ Perry, King Tubby, Augustus Pablo hattında reggae ve dub.
Tanju Okan, Bülent Ortaçgil, Erkin Koray, Mor ve Ötesi, Bulutsuzluk Özlemi, Aylin Aslım, Duman hattında Türkçe.
Bir saatlik özel Tom Waits bölümü yapmışımdır bu arada herhalde.
Bir de uzun süredir günde üç doz almazsam rahat edemediğim The White Stripes’dan ‘Apple Blossom’ı aralara serpiştirerek beş kere filan dinlemişimdir.
Bu muameleyi bir de Bob Dylan’a gösterdim. Ne dinlersem dinleyeyim aralarda Dylan molası verdim.
Hadiseler kar yağışından bağımsız gelişmeye başlasa da hava durumunun ruhunu korumaya çalıştım.
Mesela AC/DC, Metallica, Rage Against The Machine gibi sevgili ve gürültülü dostlarımı dinlenme pozisyonuna aldım.
Böyle böyle devam ederek, kar için müzik yapmış oldum.
Size de tavsiye ederim.
Bu havada yapacak daha iyi bir plan varsa da (var olduğunu bilsem de) bundan iyisi azdır, emin olun...