Güzin abla

Evden kaçıp ona gittim

Sevgi uğruna \ İstanbul

Güzin abla, ben 19 yaşında bir genç kızım. Bundan bir yıl önce bir gençle tanıştım. Onu çok sevdim ve güvenip, aileme karşı çıkarak evi terk edip ona kaçtım. Benimle evleneceğini söylüyordu. Ona inandım. Ailemi terk ettim, ama ona mektup yazıp onlara evleneceğimi söylemiştim. Şimdi onunla beraber yaşıyorum. O çalışıyor ve köyündeki ailesine para gönderiyor. Bana karşı tavrı da çok değişti. Sık sık ters davranıyor. Eve geç geliyor, bana kötü davranıp küfür edebiliyor. Ailemle barıştım, beni affettiler, ama tabii onlar da artık evlenmemiz gerektiğini düşünüyorlar. Birlikte yaşadığım genç ise hiç oralı bile değil. Böyle yaşamaya alıştı sanki. Bir hata yaptım, ama artık geri dönemem. Ailemin yanına, köyüme dönsem, herkes ne der? Bu durumda onunla evlenmeyi beklemekten başka yapacak bir şeyim kalmıyor. Beni artık sevmiyor mu? Ama zaman zaman beni kıskanıyor, hatta bu yüzden kavga çıkartıyor. Ne yapmam gerekiyor?

* * *

Kızım, bu gençle ailenin karşı çıkmasına rağmen beraber olup, evi terk etmişsin. Ama ailen senin iyiliğin için sizi affetmiş ve sonunda evlenmeniz gerektiğine karar vermiş. Bana kalırsa ailen haklı. İnsanlar özellikle de bugünün gençleri neden evlilik öncesi böyle bir beraberlik yaşamak istiyorlar ki? Birbirlerini iyi tanıyıp, yanlış bir adım atmamak, evlilikte hayal kırıklığına uğramamak için, öyle değil mi? Ama siz bayağı uzun bir süredir berabersiniz. Artık mutlu olup olamayacağınıza karar vermiş olmasınız. O halde ya evliliğe karar vereceksiniz ya da ayrılacaksınız. ‘‘Demek ki biz birbirimizi yeteri kadar sevmiyoruz, mutlu edemiyoruz’’ diyeceksiniz. Bu genç adam ise anladığıma göre gerçekten ne istediğini bilmiyor. Bazı erkekler evlilik sözünden korkarlar. Bu da onlardan biri anlaşılan. Ancak çok bencil davranıyor. Ve senin durumunu hiç düşünmüyor. Sen de ona göre karar vermelisin, bir hata etmişsin ama onun acısını yeteri kadar çekiyorsun.