Gurusuna bak, Cohen’i al

Leonard Cohen 2009 Ağustos’unda İstanbul’da iki konser verdi.
Konserleri izleyen şanslı faniler; ki aralarında ben de bulunmaktaydım; o sırada 74 yaşında olan Cohen’i “Büyük ihtimal son turnesidir; gördük dinledik ya, ne şanslıyız” hisleri içinde hayranlık ve şükranla kazıdı beyinlerine.
Gayet dinçti Leonard Cohen.
Saatlerce söylemişti.
Yine de “74 yaşında artık, ne kadar sürdürebilir ki bu tempoyu?” demiştik.
Zaten bu turneyi kötü bir insana borçluyduk. Malum, menajeri tarafından dolandırılmıştır Leonard Cohen.
Ve ahir ömrünü sıkıntı çekmeden tamamlamak için, bir yerde ‘ekmek parası için’ çıkmıştı bu turneye.
Cohen’i durdurmak mümkün olmadı.
Turneyi uzattıkça uzattı.
Ve bu arada bir de albüm hazırladı.

BEKLENMEDİK BİR ALBÜM

‘Old Ideas’ adlı albüm geçen ay çıktı ortaya ve o günden beri durmadan dönmekte evde, yolda...
‘Old Ideas’ beklenen bir albüm değildi. Zaten Cohen’i tanıyanlar ondan albüm beklememek gerektiğini bilir.
İlk albümünü 1967’de yayınlayan (Songs of Leonard Cohen) ve 1977’ye kadar iki-üç yılda bir albüm yapan Cohen, sonraları kimi zaman beş, kimi zaman dokuz yıl bekletmiştir sevenlerini.
Bu albüm de sekiz yıl sonra çıktı geldi zaten.
Ancak, ‘resmi biyografi yazarı’ Sylvie Simmons’un Mojo’nun Mart 2012 sayısı için yaptığı röportaja bakılırsa, bir albüm daha yoldaymış.
Yeniden turneye çıkmak çok yaramış Cohen’e belli ki.
77 yaşındaki Leonard Cohen’in iki yıl süren bir turnenin ardından yeni albüm çıkarmak ve bir başka albüme hazırlanmak için enerjisini nereden bulduğunu merak edenler bir de ‘guru’suna yani Roshi’ye bakmalı.
Malum, Cohen 1990’larda Mount Baldy’de Roshi’nin yanında Budist öğreti için inzivaya çekilmişti.
Roshi’nin yanında geçirdiği yıllarda, ustasının asistanlığını, aşçılığını ve şoförlüğünü de üstlenmişti.
İşte o guru bugün 105 yaşında.

105 YAŞINDAKİ ÇAKI

Sylvie Simmons, Los Angeles’ta iki katlı, minik bahçeli, mütevazı bir evde kızı ve torunuyla yaşayan Cohen’i ziyarete gittiğinde öğrenmiş ki Cohen ustasını check-up’a götürmüş kısa bir süre önce.
105 yaşındaki Roshi çakı gibiymiş.
Her gün onlarca saat öğrencileriyle ders yapmayı sürdürüyormuş.
Cohen “Durumu gayet iyi, ben onun yanında ihtiyar sayılabilirim” makamından konuşuyor.
Röportajı okurken Cohen’in nasıl bir hayat sürdürdüğüne dair epeyce bilgi sahibi oluyorsunuz.
Son albümün kapağında görülen bahçe, evinin bahçesiymiş.
Dalları meyve dolu iki greyfurt ağacı...
Evin bir katında kendisi yaşıyor, diğer katta kızı ve torunu.
‘Mac’ tarafından hediye edilen bilgisayara bağlı sistemle şarkı kaydediyor.
Masaüstü torunlarının fotoğraflarıyla dolu. Her gelene fotoğrafları göstermeyi seviyor.
Yemeklerini kendisi hazırlıyor. Simmons oradayken nar ekşili ve organik sebzelerden oluşan salatasını yapmış.

KONUKSEVER COHEN

İyi bir ev sahibi. Konuğuna elleriyle latte hazırlıyor, isterse çay, şarap veya viski ikramı da yapabileceğini söylüyor.
İki külah dondurmayla çıkıp geliyor mesela...
Evde de iş kıyafetiyle yaşıyor. Rahat bir takım elbise, ceketin içine tişört, kafada fötr şapka!..
Uzun bir aradan sonra çıktığı turne umduğundan fazla hoşuna gitmiş.
Gösterilen ilgi, küçük bir klan gibi yaşamak, turne disiplini, yeni kentler, yeni insanlar...
Simmons’un yazdıklarına bakılırsa “tutmasanız kapıdan çıkıp iki tur daha atacak, iki de albüm hazırlayacak” bir hali var.
Çalışma sistemi aynı. Cebinde küçük defterlerde olgunlaşmasını beklediği şarkılar, kafasında melodiler...
5-10 yıl, hatta daha fazla süredir üstünde uğraştığı şarkılar var.
Acelesi yok, huzuru var.
Gur’su kadar ömür dileyelim o zaman.
‘Old Ideas’ı da dinleyin.
‘Darkness’ durmadan çalıyor kafamda, hiç durmadan...